(Προσοχή: Οι καταστάσεις που περιγράφονται μέσα στο κείμενο είναι απολύτως φανταστικές και ανήκουν μόνο στο παρανο’ι’κό μυαλό του δημιουργού τους . Αναφέρονται σε ένα εξωγήινο φανταστικό πολιτισμό που ουδεμία σχέση έχει με υπαρκτές ευρωπάικες χώρες, υπαρκτούς νόμους , υπαρκτά αστυνομικά τμήματα, δεν έχει κερδοσκοπικό ή καταγγελτικό χαρακτήρα. Τέλος, κανένα όργανο τάξης ή άλλη μορφή ζωής δεν κακομεταχειρήστηκε ή υπέφερε κατά την διάρκεια της δημοσίευσης του.)
(στην φίλη μου, πάνω απ’ όλα, που μου πέταξε την ιδέα)
Το βαθύ τιρκουάζ αστυνομικό όχημα του πλανήτη Μούτζα, προσγειώθηκε όλο λεβεντιά στο χώρο προσγείωσης σκαφών για Άτομα Με Ειδικές Ανάγκες, απέναντι απ’ τοπικό Αστυνομικο Τμήμα Αλλοδαπών.(ΑΣ.Τ.Α.) Οι μπροστινές μπουκαπόρτες ανοίξανε σε ενα παραπέτασμα καπνού και οι αστυνομικοί Γά και Μάω βγήκαν σηκώνωντας με σαδιστική ευχαρίστηση τη ζώνη τους..Τους άρεσε να ακούν τα γκλόμπ να χτυπούν στις χειροπέδες.
Πίσω, στο θαμπώμένο τζάμι του οχήματος φάνηκε το αποπροσανατολισμένο πρόσωπο ενος πράσινου. Ο Γά πάτησε το διακόπτη να ανοίξει την πίσω μπουκαπόρτα, εκείνη έτριξε μα δεν άνοιξε. Κάπου είχε φρακάρει. Όλο κλειστοφοβία ο πράσινος κόλησε πάνω στο τζαμί πάτωντας εσωτερικα ό,τι κουμπία και διακόπτες έβρισκε ,προσπαθώντας να ανοίξει.
«Ήρεμα» τον ειδοποίησε ο Μάω.
« Δώσ’ της κλωτσία» του φώναξε ο Γα απ’ έξω. «μια κλωτσιά και ανοίγει!»
Ο πράσινος δεν καταλάβαινε.
«Γαμώ τα πράσινα ποδάρια σου!» φώναξε ο Μάω, «Δεν παίζετε μπάλα εκεί πάνω στην Αχλαδιά;»
Υστερα απο την κακή παντομίμα και των δύο, ο πράσινος κατάλαβε και άρχισε να κλωτσάει με μίσος.
«Θα μου γαμήσει τα καλύμματα…
ΡΕ’Ι’!»
Ο Γα επιτέλους πήγε να βοηθήσει .Ο Μάω τον έκοψε.
«Ασ’ τον λίγο ακόμα,ρε μαλάκα. Έχει πλάκα!»
Μεσα στο Αλλοδαπών, Γα και Μάω σταθήκαν προσοχή μπροστά στον διοικητή τους . Κρίμα, γιατί εκείνος τα πήγαινε πάρα πολύ καλά στο Ναρκαλιευτή Του Διαστήματος που έπαιζε στον υπολογιστή, και θα έπρεπε να τον αφήσει τώρα και να ασχοληθεί με αυτούς και τον πράσινο.
«Τι’ν τούτος;»
«Δεν έχει χαρτιά, κυριε διοικητέ!»
«Και μου τον φέρατε να τον κάνω, τι;»
«Πουλούσε πειρατικά ΨΔ, κυριε διοικητέ»
«
ΠΕΙΡΑΤΙΚΑ ΨΙ-ΔΕΛΤΑ; Κατασχέσατε το πειρατικό του υλικό;»
« Μάλιστα! Καταχέσαμε όλη τη τσάντα.»
«Για φέρε να δω…»
Αρπαξε την τσάντα και άρχισε να βγάζει απο μεσα τα αντιγραμμένα ΨΔ, χαζεύοντας και εξετάζοντας τα , περιφρονητικά, με αηδία.
«Ορίστε…ορίστε! Ντροπή! Δεν γνωρίζετε πώς η πειρατεία σκοτώνει την μουσική; Ναι, ακόμα και εδώ! Στον πλανήτη Μούτζα! Δηλαδή, ρε συ, πράσινε, τι θα γίνει αν αρχίσουμε όλοι να πουλάμε πειρατικά; Πως θα ζήσει η κυρία Σβήση, ο Νότας, ή η κυρά Γραμπή αν ο κάθε πρασινομούρης –δεν είμαι ρατσιστής- αλλα τι θα γίνει αν ο κάθε πρασινομούρης βγάινει και τα πουλάει παρανόμως; Ξέρεις πως η πειρατεία είναι έγκλημα και τιμωρείται; Ε-ΓΚΛΗ-ΜΑ! Οπως και να κλέψεις διαστημόπλοιο! Θα έκλεβες ποτέ ενα διαστημόπλοιο;»
Κάνει μια πάυση. Κοιτάζει το περιεχόμενο της τσάντας που είναι απλωμένο πάνω στο γραφείο του, ξανακοιτάει τα ΨΔ που κρατά στο χέρι του.
«Ασε που τα έχω αυτά! Κανά καινούριο δεν έχεις;»
«Ου..Όχι»,απάντησε ο πράσινος, που άκουγε το κύριγμα όλη αυτη την ώρα.
«Κοφ’ τις μάλακίες! Θέλω το καινούριο του Σάκυ Κουβά!»
«Α!…Τσάκης!».
Ο πράσινος μες την αγωνία του μπάς και γλιτώσει το αυτόφωρο, μπας και πάει στην οικογένεια του σήμερα, πέφτει πάνω στα ΨΔ αρχίζοντας να τα ψάχνει ένα ένα. Τελικά τον ξεθάβει απο το σωρό, να΄τος που χαμογελά στο εξώφυλλο λες και ζορίζεται στον καμπινέ.
«Τσάκης!» Επανέλαβε, δίνοντας του το.
«Έχεις το καινούριο του Βαρκέλα;», πετάγεται ο Μάω.
«Μπαρκέλας!…Να Να!» Ναι, σίγουρα τώρα ο πράσινος θα έβλεπε τα παιδιά του. Και για να το εξαφαλίσει ακόμα περισσότερο προσφέρει και στον Γα ένα πειρατικό.
«Μποίβος! Μποίβος!»
«Ρε,αυτός έχει γίνει πλέον εμπορικός!.»
«Οχι! Καλό! Όλοι οι επετυχίες!»
«Σοβαρα; Δεν είναι τα ξεπουλημένα του;»
«Ε’ι’! Τι το κάναμε εδώ;» φώναξε ο διοικητής. «Μήπως να καλέσω και την θεία μου να πάρει απ’ τους πράσινους; Ετσι βοηθάμε την βιομηχανία της μουσικής να βγάλει φτερά και να αναπτυχτεί; Τα παρόν ΨΙ-ΔΕΛΤΑ κατάσχονται και πάνε για καταστροφή!»
«Μα, κύριε διοικητέ μας…»,ψέλισαν Γα και Μάο.
«..Εκτός φυσικά απο αυτά που επιλέξαμε! Και επειδή απάγορεύεται να έχουμε στην κατοχή μας κατασχεμμένο υλικό, ο Ο Μάω παίρνει διοικητική εντολή να τα κάψει στο σκληρο του πρίν τα καταστρέψουμε! Νίψονανομήματαμημονανόψιν!»
«…Ορίστε;»
«Είδες γα να μην ξέρεις αρχαία Βουλλημικά, Μάω;» τον κοροίδεψε ο διοικητής.
«Τον πράσινο τι τον κάνουμε τώρα;»
«Ωχ, κλείσ’ τον μέσα τον μαλάκα, δεν είχε κάν τον νέο της Κοσκίννου!»
«Αύρεο! Αύρεο φέρω Κισκίννου!»
«Αύριο.», συμφωνησε ο δοιικητής. «Σήμερα θα κλειδωθείς μέσα και αύριο βγαίνεις, μου φέρνεις την Κοσκίννου.»
«Ναι»
«Με μια συμφωνία όμως:»
«Ναι» Ο πράσινος θα συμφωνούσε σε όλα. Τι να έκανε;
«Θα μας φέρνεις κάθε καινούριο ΨΙ-ΔΕΛΤΑ που κυκλοφορεί, να το έξετάζουμε! Αλλα μόνο εσύ! Ισως τελικά έτσι γλυτώσεις απο την πυρά.»
«Ναι»
«Και τσιμουδία σε κανέναν!»
«Ναι»
«Ούτε σε πράσινους, ούτε σε μωβ, ουτε σε πορτοκαλιούς! Μεταξύ μας η συμφωνία.»
«Ναι»
«Πάρτε τον απο τώρα γιατι αισθανόμαι πως πρασινίζω σιγά σιγά!»
Ο διοικητής, με το σκουρόχρωμο καφετί δέρμα που χαρακτηρίζει τους περισσότερους στον πλανήτη του, έμεινε μόνος με τα ΨΔ του Κουβά και των άλλων δύο αυτοαποκαλούμενων καλιτεχνών, έξυσε τα σγουρά μαύρα μαλιά του και τηλεφώνησε στην θεία του να της πεί τα ευχάριστα.
