Πανηγυρικό

Δυο γέρικα αετίσια μάτια ανοίγουνε δισταχτικά πίσω από ένα ζευγάρι γυαλιά. Την είχε πάρει λίγο ύπνος αλλά τώρα την ξυπνάνε τα νταούλια, τα ταμπούρλα και οι ζουρνάδες που πανηγυρίζουν κάπου μακρυά, μέσα από μια φέτα φωτός που βγαίνει από τις γρίλιες ενός παραθυρόφυλλου. Η Κυρία σηκώνεται σιγά από το κρεβάτι, πάει προς το παράθυρο να ανοίξει.

Πανηγύρι. Κάπου μακριά, σε ένα χωριό που δεν υπάρχει, η Κυρία διακρίνει χορούς, τραγούδια, διονυσιακά τσιμπούσια και σάτυρους με σηκωμένους τους ξύλινους φαλλούς τους, αιώνια εξαγριωμένους, αιώνια μεθυσμένους να συνεχίζουν ένα γλέντι που δεν θα τελειώσει ποτέ.

Η Κυρία, ντύνεται με τα γιορτινά της ρούχα, ρούχα που δεν βγάλει ποτέ από πάνω της πια, παίρνει από την είσοδο του σπιτιού της μια νταμιτζάνα κόκκινο κρασί με την άσπρη ταμπέλα "καλώς όρισες" και ανεβαίνει.

Πάει προς το πανηγύρι...

Η Κυρία Δόμα Σαμίου έφυγε χτές, 10 Μαρτιού 2012 σε ηλικία 84 ετών

(Το παραπάνω τραγουδάκι για αυτούς που μας κυβερνούν)

[OmniaTV]

Gazarte και πάλι!

Είπα οτι θα σας τα πρίξω λίγο με τα βιντεάκια μου από την παράσταση του Φοίβου Δεληβοριά και της Μάρθας Φριντζήλα μιας που ξαναπήγα. Και αυτή τη φορά με  άδεια την κάρτα μνήμης στην φωτογραφική μου μηχανή και την μπαταρία στο φούλ, οπότε πάρτε βίντεο για να έχετε!...Haters gonna hate!

Εγώ δεν πάω Μέγαρο!!!

Μιας που πήρα μια αξιοπρεπή φωτογραφική μηχανή η οποία τραβάει και βίντεο θα σας τα πρίξω λιγάκι με  βιντεάκια (τα οποία μέχρι προσφάτως τραβούσα με το ψωροκινητό μου)!

Ο Φοίβος Δεληβοριάς και η Μάρθα Φριτζήλα τα σπάνε αυτή την περίοδο και για κάποιες Παρασκευές ακόμα θα συνεχίσουν να τα σπάνε στο Gazarte. Στο παρακάτω βίντεο μάλιστα η Θεά ερμηνεύει με μοναδικό τρόπο (καλύτερο από την Ρίτα κατά την γνώμη μου) το "Εγώ δεν πάω Μέγαρο" δίνοντας στο γνωστό αρχοντοσκυλάδικο έναν άλλο αέρα!



Προσκυνώ!

Σκοτώνουν τους καλλιτέχνες όταν γεράσουν

Σαββόπουλο άκουγα πάρα πολύ. Θυμάμαι να κάθομαι με ανάλογες παρέες και να αναλύουμε "τι θέλει να πει ο Σαββόπουλος, εδώ", "τι θέλει να πει ο Σαββόπουλος, εκεί". Επίσης ποτέ δεν ήμουν από εκείνους τους τύπους που μόλις εκείνος έκανε μια στροφή στην ιδεολογία του με το "Κούρεμα", είπα "πουλήθηκες Νιόνιο..." . Να πώ την αμαρτία μου, μου αρέσει ακόμα ο δίσκος, ακόμα και αν περιέχει μερικά αιρετικά για μένα τραγούδια. Σέβομαι το δικαίωμα του να τα εκφράσει μεν, αποφέυγω να τα ακούσω δε. Fair Play.

Νομίζω πώς η στροφή για μένα που συντέλεσε στο να αρχίσω να τον θεωρώ ως "ένα γερομαλάκα" ήταν με την Καλομοίρα, κάτι εθνικιστικές επάρσεις του στο "Μη πετάξεις τίποτα", κλπ. Βεβαία, και πάλι όλα αυτά τα θεώρησα με κατανόηση για τον καλλιτέχνη που ξεμωραίνεται, παύει πια να είναι επαναστατικός, επαναπαύεται απλά στις παλιές του δόξες. Ο Σαββόπουλος δεν γράφει μουσική πια. Ως καλλιτεχνική φωνή είναι εδώ και πολλά χρόνια πεθαμένος κι αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Αναμφισβήτητα είναι μια μορφή που σημάδεψε τις προηγούμενες δεκαετίες και αναμφισβήτητα, ότι έχει χαραχθεί πάνω σε βινύλιο δεν ξεγράφεται με μερικές δηλώσεις ενός γερομαλάκα ακόμα και άν προέρχονται από τον ίδιο. Μπορώ να τον φανταστώ σήμερα καθησμένο μπροστά στην τηλεόραση να παρακολουθεί όπως οι περισσότεροι την Στάη και τους υπόλοιπους δημοσιογράφους που περνούν την αντιμεταναστευτική τους προπαγάνδα, χωρίς να ψάχνουν να βρουν τον αντίλογο σε όλο αυτό, οπότε δεν μένει παρα να συμφωνήσουν.

Οπότε δεν θυμώνω. Απλά στεναχωριέμαι λίγο για αυτόν , την ίδια στεναχώρια που είχα νιώσει βλέποντας πχ τον Θανάση Βέγγο να παίζει σε σαχλοσήριαλ και παραστάσεις της Μιμής Ντενίσης, όταν έμαθα πώς ο Zappa σκεφτόταν σοβαρά να κατέβει Πρόεδρος της Αμερικής, όταν πάρα πολλοί που θεωρώ respect γερνάνε και με κάποιες κινήσεις τους μου "λερώνουν" λίγο την εικόνα που είχα για αυτούς.

Βάζω το παρακάτω βιντεάκι που το είχα φτιάξει ξανακούγοντας πρόσφατα το "Για τα παιδιά που είναι στο κόμμα", αγνοώντας σκόπιμα ποιος είναι σήμερα, μένοντας μόνο στο τραγούδι 'ως ένα αυτόνομο έργο τέχνης που μου μίλησε από μόνο του.

Η φωτοσοπιά είναι του Antista/Chef

Θανάση

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
αντίο
:(

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Sovatistas!

Για χαρά! Είμαστε μια πολύ πολύ πολύ χαρούμενη ομαδούλα που λεγόμαστε Sovatistas και μέσα από τις πολύ πολύ πολύ ωραίες μας δράσεις αποφασίσαμε να μετατρέψουμε μια πολύ πολύ άσχημη από τα graffiti διάβαση της Αθήνας, μας σε μια πολύ πολύ πολύ ωραία τουαλέτα φαστφουντάδικου με μυξομουχλιασμένο χρώμα! Φυσικά να ευχαριστήσουμε πολύ πολύ πολύ την εταιρία ΞΕΡΑΤΟΧΡΩΜ που μας έδωσε τα χρώματα με την υπόσχεση να την αναφέρουμε στο πολύ πολύ πολύ ωραίο σάϊτ μας!

Εδώ με πολύ πολύ πολύ τη χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπά μας, εμποδίζουμε τις γιαγιάδες να περάσουνε με κίνδυνο μάλιστα να πέσει πάνω τους η μπογιά, ή να σκοντάψουν σε κάποιον κουβά με ΞΕΡΑΤΟΧΡΩΜ. Δεν είμαστε σαν τους άθλιους γκραφιτάδες που το κάνουν βράδυ όταν δεν θα περάσει κανείς!

Στο πολύ πολύ πολύ ωραίο σάϊτ μας επίσης αγαπάμε την αντίθετη άποψη και για αυτό πολύ πολύ πολύ ωραία αποφασίζουμε να την"σοβαντίσουμε" όπως κάνουμε με τα graffiti !

Με πολλές πολλές πολλές ευχές θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Yellow Kid για τα πολύ πολύ πολύ ωραία του σχόλια απο τα οποία μας έδωσε την δυνατότητα να σβήσουμε τα περισσότερα και τα οποία (όσα δυστυχώς διασώθηκαν με Copy/Paste στον υπολογιστή του) είναι:

• Προς τον διαχειριστή της ιστοσελίδας:
  
  Το να μου σβήνετε χωρίς κανένα προφανή λόγο πέραν οτι προτρέπω σε νέους ανθρώπους και πιτσιρικάδες να δημιουργήσουν, το θεωρώ απαράδεχτο.
  Εν ολίγις χρησιμοποιείτε τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιήσατε για σβήστε τα γκράφιτι.
  Να μην ξανασυμβεί σας παρακαλώ.
• Γιατί το κάνετε αυτό; Δεν είναι μόνο τα δικά μου που σβήνετε, είναι και των άλλων! [σημ: Ο Ούρφουρσλααγκ απλώς ρώτησε σε ποιο σημείο της Αθήνας είναι αυτό το θεάρεστο έργο]
  
• Γιατί δεν αφήνετε να ακουστεί και μια αντίθετη απόψη από αυτή της Βιβεχρωμ σας; Θα σας άρεσε να σας το κάνουν εσάς, ή θα φωνάζατε "λογοκρισία" λογοκρισία";
  Αφήστε τα παιδιά να βγουν στους δρόμους και να δημιουργήσουν ανεξαιρέτως σπόνσορα . Αυτό μόνο.
  
• @ate(bank)nustas [σημ: εδώ ο πολύ πολύ πολύ καλός μας YK απαντάει σε ένα σχόλιο που επίσης σβήσαμε σχετικά με το να πάνε να δούνε τι γίνεται με τα graffiti στο Μαρούσι... ]
  Όχι μωρέ, το Μαρούσι έχει κάτι πολύ ωραία γκράφιτι κυρίως όταν περνάς με τον ηλεκτρικό. Κάθε φορά τα χαζεύω. Κρίμα δεν είναι να καταστραφούνε;
• Καλά δεν ντρέπεστε; Σβήνετε το σχόλιο που είπα ότι μου αρέσουν τα γκράφιτι του Μαρουσίου; Η φίμωση του να εκφράζω τα γούστα μου τι σόι μέρος της δημοκρατίας είναι;
• Κρατήστε πάντως τις πρώτες φωτογραφίες πριν τον σοβατισμό τους. Να θυμόμασταν πόσο ποιο εκφραστικός και πολύχρωμος ήταν ο τοίχος!

Πολύ πολύ πολύ μεγάλο λάθος, ΥΚ! Αυτό το ροζογαλανό είναι πολύ χειρότερο να το βλέπει κανείς από το υπεροχο μυξοπράσινο της πολύ πολύ πολύ ωραίας μας ΞΕΡΑΤΟΧΡΩΜ που έχει τώρα!

Τέλος, ο ΥΚ στο "Πρότεινε δράση" μας έστειλε ένα πολύ πολύ πολύ ωραίο email:

"Προτείνω να ξεχυθούμε στους δρόμους με σπρέι, μπογιές, χρώματα και ωραίες φρέσκες ιδέες και να βάφουμε τοίχους, στοές, υπόγεια, διαφημιστικές πινακίδες, και να μετατρέψουμε την Αθήνα σε πάρτι άνιμαλ! Οι καλύτερες δουλειές θα βραβευτούν με δημοσκόπηση μέσω του σάιτ σας, ενώ οι 10 καλύτερες θα πάρουν 10.0000 € από το Υπ. Πολιτισμού βοηθώντας τους να ορθοποδήσουν και να δημιουργήσουν στο μέλλον. (Δόξα το ΠΑΣΟΚ λεφτά υπάρχουν, οπότε ας τα φάνε μαζί κι οι καλλιτέχνες)

Παράλληλα με την μουσική, θα προβάλλονται σε γιγαντοοθόνες ντοκιμαντέρ για την τέχνη των Graffity και της Street Art."

Σε ευχαριστούμε πολύ πολύ πολύ ΥΚ και να είσαι πολύ πολύ πολύ σίγουρος ότι θα το αγνοήσουμε πλήρως!

Απο την πολύ πολύ πολύ χαρούμενη ομαδούλα μας, φιλάκιαααααα!

Η Συντρόφισσα Αριστερά είναι πουτάνα και τις σκέψεις της τις έχω χεσμένες!

Προβοκατόρικος τίτλος ε; Ωραία! Να τσιγκλίσουμε και λίγο την αριστερή διανόηση που την έχει πιάσει ο ύπνος σε αυτή τη χώρα! Αν μάλιστα αντί για "Συντρόφισσα Αριστερά" βάλουμε "Πρόεδρος Μάο" και "μαλάκας" αντί "πουτάνα", έχουμε μια πολύ αστεία ρήση από κόμικ του Lauzier (που κανείς-μα κανείς άλλος- δεν έχει σατιρίσει καλύτερα τον αριστερό χώρο και παρόλα αυτά να παραμένει συμπαθής σε αυτούς).

Gérard Lauzier (1932 -2008)

Ο λόγος της παράφρασης μου είναι καθαρά ειρωνικός σε πολλά άρθρα η σχόλια που διαβάζω για το "πόσο κακό έχει κάνει η Αριστερά σε αυτό τον τόπο", "πόσο κατευθυνόμενη είναι" αφού "πρόκειται για την Αριστερά", πόσο "τι περιμένετε αφού είναι αριστερός" , πετάνε στη συζήτηση μέσα κονσερβοκούτια, Στάλιν, Μάο, κουμουνισμό, προδοσίες και εμφυλίους που σε καμία περίπτωση δεν έχει να κάνει με την ευρύτερη Αριστερά, μιλάνε ότι δεν έχει όραμα και σαφείς θέσεις (ενώ οι άλλοι πολιτικοί χώροι που τους δοκιμάσαμε έχουν, ε;) και άλλα χαριτωμένα.

Πριν ασχοληθώ με την πρέζα που λέγεται μπλόγκινκ, ήμουν τελείως απολιτίκ και αυτο-ονομαζόμενος "αναρχικός"(τρέχα γύρευε πώς με τις πλάτες του μπαμπά μου), άκουγα Pink Floyd και έφτιαχνα το Αλφάδι στα θρανία του σχολείου, μακρύ μαλλί καθότι την είχα δει χίπης, κλπ. Η μόνη μου σχέση με το άθλημα ήταν η κόμικς σειρά του Ιωάννου "Ο Τρίτος Δρόμος" , αρνούμενος να διαβάσω οτιδήποτε άλλο να κάνει με πολιτική και κόμματα. Στις εκλογές ή εμφανιζόμουν για να ρίξω άκυρα ή δεν πατούσα καν. Ξέρετε: Το "Όλοι ίδιοι είναι, μωρέ!". Όχι, ότι τώρα είμαι απόλυτα συνειδητοποιημένος ή ενημερωμένος, αλλά τέλος πάντων μπήκα (και χωρίς να το πολυκαταλάβω μάλιστα) σε ένα τριπάκι "αριστερού".

Δεν θέλω ούτε και σήμερα να ονομαστώ βαμμένα αριστερός ή αναρχικός καθότι υπάρχουν διάφορα αντικρουόμενα πράγματα στις σκέψεις ή στον τρόπο ζωής μου που μόνο η ψυχαναλύτρια και οι δικοί μου άνθρωποι γνωρίζουν. Αυτό όμως που είναι δεδομένο είναι πως ενώ ουσιαστικά ξεκίνησα απολιτίκ και στην κοσμάρα μου, με τα μπλόγκ άρχισα να βλέπω και να συμφωνώ με πράγματα " υιοθετημένα" από τους αριστερούς.

Και το έβαλα σε εισαγωγικά γιατί στην ουσία δεν πιστεύω ότι πρόκειται για υιοθεσία κάποιων. Απλά έτυχε θέσεις που μου φαίνονται σωστές να εκφράζονται από τον αριστερό χώρο. Αν σήμερα τις απόψεις αυτές τις ονομάζουμε "αριστερές" ή "αντιεξουσιαστικές" , στην χούντα τις ονομάζανε "κουμουνιστικές" και "αντισυνταγματικές", παλιότερα "φεμινιστικές", "αναρχικές", "μαρξιστικές" , "μπίτνικ" ή "χίπικες", η ακόμα πιο βαθιά στην ιστορία, "χριστιανικές". Αυτές όμως οι ταμπέλες δεν με αφορούν και αύριο θα βρεθεί κάποια καινούρια ονομασία για όλα εκείνα που κατά βάθος πιστεύω ότι βοηθούν την πρόοδο και την ανάπτυξη. Μόνο φανταστείτε να μην υπήρχαν στην Ιστορία αυτοί οι καταραμένοι "Θολοπροοδευτικοί Αριστεροί" να μας πετάνε ιδέες σε ποιο σημείο θα συνεχίζαμε να βρισκόμασταν. Ακόμα θα σφαζόμασταν μέχρι θανάτου για μία θέση στην σπηλιά, για το ποιος θα τεκνοποιούσε το θηλυκό της φυλής και τελικά ποιος θα είχε τα πιο γερά δόντια να μασήσει το ωμό βουβάλι.

Αν θέλετε την γνώμη μου, ναι! Η Αριστερά έχει πολλές μαλακίες στο παρελθόν, κάνει μαλακίες και σήμερα και θα συνεχίσει στο μέλλον. Όπως και η Δεξιά έχει κάνει μαλακίες και ο αναρχικός χώρος έχει κάνει και το Πασόκ. (Ξεχωριστή πολιτική από μόνη της το τελευταίο γιατί αν το ονομάσω "σοσιαλιστικό" θα με πάρουν με τα γιαούρτια και τις πέτρες)! Και λοιπόν; Παύω να πιστεύω και να προωθώ ιδέες που τις θεωρώ σωστές, επειδή τύχαινε κακής μεταχείρισης από ορισμένους που τις εννόησαν όπως αυτοί θέλανε; Πολύ απλά, να πάνε να πνιγούνε όσοι σκέφτονται τόσο μικρόμυαλα!

Έτσι, για να σας δείξω ποιος είναι ο βαμμένος, να θυμηθείτε που στα γεράματα θα γίνω ένας στριμμένος ακροδεξιός παππούς με φανελάκι, στρατιωτική παντόφλα και Εστία στο ένα μου χέρι που θα γκρινιάζω για τα χαντάκια στους δρόμους, τις πορείες που με εμποδίζουν να περπατήσω, τους Τούρκους που παραβιάζουν τον εναέριο χώρο μας και το εβραϊκό λόμπι που θέλει να μας επιβάλει το ηλεκτρονικό φακέλωμα. Α, ναι! Επίσης θα φωνάζω για το σφράγισμα του Αντιχρίστου!

Όχι, δεν τα έχω αποκλείσει από την ζωή μου θέλω να σας πω. Με βλέπω από σήμερα. Αλλά έχουμε ακόμα δρόμο...

Ταξιτζής με μπαγλαμαδάκι!

Βρέχει. Μπαίνω στο πρώτο ταξί που έρχεται. Ο ταξιτζής έχει στα πόδια του ένα μπαγλαμαδάκι. Ενώ πιάνουμε την συζήτηση για ρεμπέτικα, στο πρώτο φανάρι που σταματάει, παίρνει το όργανο και αρχίζει τα ταξίμια. Πράσινο. Αφήνει το όργανο συνεχίζει τη διαδρομή. Στο επόμενο κόκκινο ξανασυνεχίζει.
"Συγνώμη" του λέω."Με όλο το θάρρος, μπορώ να σας βιντεοσκοπήσω;"
"Θα το βάλεις στο ίντερνετ;"
"Ναι."
"Εντάξει. Μόνο μην το μάθει το κράτος!"

Makes you think...

Η δεύτερη φωτογραφία είναι το τελευταίο κρεβάτι στο οποίο ξαπλώνει ένας θανατοποινίτης με τα χεριά απλωμένα στο πλάι.
Υπάρχει κάποια ελαφριά ειρωνεία σχετικά με την πρώτη εικόνα, ή είναι η ιδέα μου;

Πολύ τον πάω αυτόν τον τύπο!

O Zach Galifianakis βγάζει και καπνίζει ζωντανά έναν μπάφο στην εκπομπή του Bill Maher!
Δεν ξέρω αν ο μπάφος είναι πραγματικός τελικά αλλά σίγουρα ήταν μια πολλή καλή δήλωση σχετικά με την αποποινικοποίηση. Που τον έχουμε ξαναδεί; Απλώς θυμηθείτε τον στο Hangover.