FAIL Σαμαράς

Ένα μεγάλο ευχαριστώ από όλους εκείνους που ψηφίσαν Σαμαρά για πρόεδρο της ΝΔ καθότι ως πολιτικός φανφάρας που είναι, μου φάινεται ο μόνος ο οποίος είναι σε θέση να διαλύσει αυτό το αναθεματισμένο κόμμα, ώστε να μην χρειαστεί ποτέ να τους ξαναδούμε κυβέρνηση!

Ο Μικρός Τσογλάνης και το 2012

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά εγώ περιμένω πώς και πώς αυτό το 2012! Φανταστείτε χαμός που έχει να γίνει στην Ελλάδα! Όχι ότι τώρα είναι καλύτερα βέβαια. Δεν χρειαζόμαστε την ξενόφερτη καταστροφή που θα μας φέρουν αυτοί οι πεθαμένοι βρομώ-Ινκας. Ως λαός μπορούμε να στηριχτούμε στο δικό μας χάος. Δεν έχετε πάρα να θυμηθείτε μια σας βόλτα στο κέντρο της Αθήνας και να συγκρίνετε.

Θα έχει όμως γέλιο! Καταρχήν θα γκρεμιστούν τα σχολεία. Δεν μπορώ να μην γελάσω στην ιδέα πώς ο κύριος Κοψωκώλης, ο διευθυντής μας εκεί που στην προσευχή θα μας κάνει κήρυγμα για την εκ Θεού Τιμωρία, θα του πέσει το υπόστεγο στο κεφάλι και θα τον αφήσει ξερό! Καλύτερα δηλαδή το τέλος του κόσμου να πέσει καθημερινή ώστε να μην χάσω και εγώ τέτοιο θέαμα.

Μετά, μία τεραααααααααααααααααααααααααααάστια παλίρροια πιο μεγάλη από τσουνάμι, πουτσάμι κανονικό δηλαδή, θα σηκωθεί από τον Πειραιά με όλα τα πλοία ή ότι άλλο κάνει απεργία εκεί πέρα, και μπράφ! θα πέσει πάνω στην Βουλή! Ε, ρε μπουγέλο που έχουν να φάνε όλοι εκεί μέσα! Ο ένας θα κατηγορεί τον άλλον ότι τα έκανε μούσκεμα! Οι τσολιάδες απ' έξω θα μετατρέψουν σε βάρκες τα κουβούκλια τους και θα προσπαθούν να την κοπανήσουν βάζοντας τις καραμπίνες τους για κουπιά. Όλοι θα παίξουνε τον Τιτανικό. Ο τότε πρωθυπουργός ως καπετάνιος θα πρέπει να μείνει με τον Πρόεδρο της Βουλής στο πόστο τους μέχρι να κατεδαφιστεί η Βουλή, ή αντιπολίτευση θα κλέβει βάρκες για να σωθεί, το Σύριζα θα βγάλει τα όργανα και θα αρχίσει να παίζει και ο Καρατζαφέρης μαζί με την Παπαρήγα σκαρφαλωμένοι πάνω στην σημαία, θα παίζουν τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο και την Κέιτ Γουίνσλετ:
"I'm the king of the word! Whohoooooo!"

Στους δρόμους, τα αυτοκίνητα θα συνεχίσουν να κορνάρουν σταματημένα στην φοβερή κίνηση που θα έχει δημιουργηθεί και αφού κανείς οδηγός δεν θα σκεφτεί να εγκαταλείψει το αυτοκίνητο που ακόμα πληρώνει με δόσεις - εξάλλου τι το πήρε το αμάξι άμα είναι να συνεχίσει να πηγαίνει με τα πόδια, τα ΜΑΤ θα έχουνε βγει περιπολία για να προστατέψουν τις τράπεζες και τα Ζάρα που θα γκρεμίζονται από τους σεισμούς. Σε όλο αυτό το χαμό, Πακιστανοί θα περιμένουν τον κόσμο σε κάθε στάση του Μετρό πουλώντας κράνη, φακούς και σφυρίχτρες ενώ για να επιστρέψουμε στα ΜΑΤ επειδή αυτή τη φορά μπαχαλάκηδες ονομάζονται Τέλος Του Κόσμου, μην ξέροντας πού θα ρίξουν τα δακρυγόνα και τις κρότου λάμψης θα τις ρίχνουν παντού. Στους παππούδες, στα φρικία, στους αλβανούς, στους κυριλέδες, όπως δηλαδή και πριν μέχρι να δημιουργηθεί ένα μεγάλο ρήγμα απο κάτω κα να τους πάει όλους μαζί στη κόλαση! .

Χιλιάδες θα είναι και οι γιαγιάδες που θα κάνουν ουρές στην εκκλησία της γειτονίας τους να προσευχηθούν μήπως τους βοηθήσει ο Άγιος στον οποίο έχουνε το τάμα. Θα ακολουθήσουν μερικά μαλιοτραβήγατα , μερικές μπαστουνιές μερικές εκσφενδονισμένες τσάντες και Πί και στριγλίες όπως "δεν είναι ο δικός σας άγιος αυτός, να πάτε αλλού", ή "εγώ του έχω κάνει τάμα από το 1980", μέχρι οι παπάδες να βρούνε τελικά την λύση: Μηχάνημα για σειρά προτεραιότητας.

Οι μόνοι ευχαριστημένοι θα είναι ο Λιακόπουλος με τον Χαρδαβέλα οι οποίοι θα βγαίνουν στην τηλεόραση με ύφος "σας τα λεγα εγωωωώ". Ο ένας να μας κάνει κωλοδάχτυλο και ο άλλος σεξουαλικές κινήσεις με τον γοφό του. Και ενώ μέσω της εκπομπής του Λιακόπουλου θα μάθουμε πώς επιβίωσε ο γέροντας Παστίτσιος μετά το Τελος Του Κόσμου πουλώντας μας το πακέτο βιβλιών The Big Survival Books by Gerontas Pastitsios, ο Χαρδαβέλας θα προσπαθεί να ξανακαλέσει τον Ούρι Γκελερ μήπως ρίξει μια επίμονη ματιά στο Τελος Του Κόσμου και εκείνο φοβηθεί και σταματήσει. Ο Ούρι όμως, οπως είναι φυσικό όμως θα το έχει σκάσει μαζί με τον Έλβις, τον Μόρισσον, τον Χριστό και την Μπίλιω Τσουκαλά για τον πλανήτη Ναχλαβαδορζτν μέσα σε ένα ούφο μιά βδομάδα ποιο πριν, οπότε δεν υπάρχει καμία σωτηρία.

Και επειδή το Τέλος Του Κόσμου πρέπει να τελειώσει κάποια στιγμή (διαφορετικά δεν θα είναι τέλος) θα σταματήσει λίγο πριν το απόγευμα. Έπειτα θα πάρω το φτυάρι και θα σας θάψω όλους. ...Εκτός από τον Τον Γιαννη τον Κατσιγιαννάκη που μου ξεφούσκωσε το λάστιχο του ποδηλάτου μου. ...Να μάθει!

Sin City versus Torpedo 1936

Ξαναδιάβασα παράλληλα τα δύο αυτά κόμικ . Πρώτα τα Sin City, έπειτα τα Torpedo 1936 (Τουλάχιστον ο,τι έχει εκδοθεί στα ελληνικά). Οι λόγοι που τα διάβασα συνεχόμενα είναι πολλοί: Και τα δύο χρησιμοποιούν με μοναδικό τρόπο τις αντιθέσεις άσπρου και μαύρου. Και τα δύο αναδομούν την ιδέα των νουάρ. Οι ήρωες τους δεν είναι ακριβώς "καλοί". Και όπως ακριβώς στην ταινίες του Ταραντίνο, ή του Σκορτσέζε υπάρχει μέσα σε αυτό ένα προμοτάρισμα της βίας που ξαφνικά μέσα από την τέχνη γίνεται ωραία και γοητευτική. Μου είναι αδύνατον να αποφασίσω ποιο απ' τα δύο μ' αρέσει περισσότερο, έτσι μπήκα στο πειρασμό για ένα versus. Αρχίζουμε:

SIN CITY
Δημιουγός:
Frank Miller (Αμερική).
Τόπος δράσης:

Sin City, έτος άγνωστο, μία ουτοπική πόλη σε μία ουτοπική Αμερική με την διαφθορά να έχει καλύψει όλες τις κλίμακες.

Ήρωες :

Μαρβ, Λουσίλ, Ντουάιτ Μακάρθι, Νάνσυ Καλαχαντ, Γκεϊλ, Μίχο, Τζον Χάρτιγκαν. Κάποιοι δεν γνωρίζονται απαραίτητα μεταξύ τους, αλλά κάποια στιγμή η ιστορία μπορεί να τους φέρει αντιμέτωπους.

Αντίπαλοι:

Οικογένεια Ρόρκ (με τον Ρόρκ Τζούνιορ ως "Yellow Bastard"), Κέβιν, Άβα Λόρντ, Μάνιουτ.

Θνησιμότητα των ηρώων:

Συνήθως εξαντλείται σε μία ιστορία. Σχεδόν όλοι οι ήρωες θα πεθάνουν μετά από μία κουραστική μάχη με τους αντιπάλους τους.

Σωματική διάπλαση:

Οι άντρες έχουνε σχεδόν κτηνώδη, ή πολύ κοντά σε αυτή του Σβατζενέγκερ. Οι γυναίκες μοιάζουνε σιλικονάτες κοντά στα πρότυπα του Playboy.

Κώδικας ηθικής:

Ο κάθε ήρωας έχει τον δικό του. Συνήθως αξίζει να πεθάνεις για αυτόν. Πολλοί το κάνουν. Όλοι οι υπόλοιποι είναι διεφθαρμένοι, ή ψυχικά άρρωστοι.

Αγαπημένες ατάκες:

"Πολύ ωραίο παλτό φοράς", "Οχι, δεν μπορεί να εσαι η Γκόλτυ, η Γκόλτυ πέθανε", "Νάνσυ μην ουρλιάξεις. Ο,τι κι αν σου κάνει μην ουρλιάξεις", "'Ένας γέρος πεθαίνει. Μια νεαρή κοπέλα ζει. Δίκαιη ανταλλαγή", "Σίγουρα είναι μαλάκας. Σίγουρα είναι νεκρός. Σίγουρα φαντάζομαι ότι μου μιιλάει. Ομως αυτό δεν σημαίνει πώς ο μπάσταρδος δεν έχει απόλυτο δίκιο."

Στα ελληνικά κυκλοφορούν από την ΜAMΟΥΘCOMIX:
"Αμαρτωλή Πόλη", Η Κυρία Θέλει Φόνο", Το Μεγάλο Ξεπάστρεμα", "Αυτός Ο Σάπιος Μπάσταρδος."





TORPEDO 1936
Δημιουργοί:
Σενάριο: Enrique Sánchez Abulí (Γαλλία), Σχέδιο:Jordi Bernet (Ισπανία).
Τόπος δράσης:

Αμερική 1936, Εποχή ποτοαπαγόρευσης, καμπαρέ, τζαζ, πληρωμένοι δολοφόνοι, ληστείες, φόνοι, ίντριγκες.

Ήρωες:

Ο Τορπεντο (Λουκά Τορέλι) είναι επαγγελματίας δολοφόνος. Ο Ράσκαλ, δεξί χέρι του Τορπέντο είναι μαλθακός και ηλίθιος.

Αντίπαλοι:

Δύσκολα τους μετράει κανείς μιας και οι δεκάδες οι ιστορίες του Τορπέντο πιάνουν το πολύ 10 σελίδες. (με εξαίρεση το Torpedo 1936 και την Επιταγή Που Σκοτώνει).

Θνησιμότητα των ηρώων:

Την βγάζουν καθαρή, άντε με καμία σφαίρα στον ώμο στέλνοντας όλους τους άλλους στα θυμαράκια.

Σωματική διάπλαση:

Ο Τορπέντο είναι ψηλός αλλά σωματώδης, σε έναν συνδυασμό μεταξύ Κλίντ Ιστγουντ και Ντειβιντ Μπόουι. Ο Ράσκαλ είναι ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή ένας κοντοχοντρός μπουνταλάς σε ένα συνδυασμό Μπόμπ Χόσκινς και Γουόλτερ Ματάου.
Οι γυναίκες έχουν μεσογειακές καμπύλες που θυμίζουν pinups ημερολόγια του '30. Μην ξεχνάτε πώς ο σχεδιαστής (Bernet) είναι ο ίδιος που ευθύνεται για τις καμπύλες της Φωτεινής Της Νύχτας.

Κώδικας ηθικής:

Σωθήκαμε! Ο Τορπέντο δεν έχει καμία ηθική παρά μόνο αυτή που τον βολεύει στην τσέπη του και στο πουλί του! Αν και αγράμματος, είναι έξυπνος και τρομερά επινοητικός στο πώς θα κάνει καλύτερα την "δουλειά" του. Τον αγαπάμε πάραυτα!

Αγαπημένες ατάκες:
Τορπεντο: "Μου έρχονται ιδέες καταγαμηστικά."
Ράσκαλ: "Καταιγιστικά θές να πεις, αφεντικό"
Τορπ: "Όχι καταγαμηστικά. Γιατί θα τους καταγαμήσω τον Τζακ και τους τύπους του!"

...ή αφού τον έχει σημαδέψει κάποιος με ένα όπλο - αναπτήρα:
Τορπ: "Πολύ αστείο. Μου θύμισε τον φίλο μας τον φαρσαδόρο τον Σπένσερ"
" Ρε τον Σπένσερ. Δεν τον βλέπω πια. Που βρίσκεται;"
Τόρπ:"Στο νεκροταφείο."


Στα ελληνικά κυκλοφορήσαν από την Βαβέλ NOIR:
"Torpedo 1936", "Η Επιταγή Που Σκοτώνει", Επάγγελμα Δολοφόνος".

Ποιητική Δικαιοσύνη

Δεν θα είμαι αχάριστος. Το βίντεο το ξετρύπωσα από εδώ.