(Ρε γμτ, μου αρέσει πολύ αυτός ο καλλιτέχνης που βρήκα από το ίντερνετ, αλλά δεν κράτησα όνομα..) Πηγή έμπνευσης στάθηκε το πόστ του
Τάκη Αλεβαντή για νέα φορολογικά μέτρα που θα έπρεπε να μπούνε.Παίρνοντας την αρχική του ιδέα προτείνω με την σειρά μου τους παρακάτω φόρους:
Φόρος Κακόγουστης Μουσικής Στα Κινητά. Πόσοι από μας δεν έχουμε ενοχληθεί από την ηλιθιότητα όλων αυτών που να κατεβάζουν στα κινητά τους
(ηλιθιότητα γιατί δεν χρειάζεται να πληρώσεις για να βάλεις μουσική στο κινητό σου) την νέα επιτυχία του Μαζωνάκη ή του Χατζηνάσιου. Πόσες φορές δεν σας έχει ξυπνήσει ενώ τον έχετε πάρει γλυκά
(τον ύπνο, χυδαία μυαλά) μέσα στο μετρό η στα λεωφορεία ένας ακαθόριστος ρυθμικός θόρυβος των 5 δευτερολέπτων
(όσο χρειάζεται δηλαδή για να απαντήσει ο άλλος) συνοδευόμενος πάντα από κάποιον κλαψομούνη τραγουδιστή; Προτείνω λοιπόν φόρο ανάλογο με το πόσο ψηλά βρίσκεται στα chards το μουσικό κομμάτι.
Φόρος Επαναλαμβανόμενου Μουσικού Ρεφρέν Σε Μεγάλη Ένταση: Η φορολογία δεν αφορά εκείνους που ακούνε όλο το τραγούδι, ή το CD σε μία αποδεκτή ένταση αλλά σε εκείνους που αρέσκονται απ΄όλο το μουσικό αριστούργημα να μας ξεκουφαίνουν βάζοντας ένα συγκεκριμένο ρεφρέν σε επανάληψη. Η ποινή αυτού του φορολογικού μέτρου, έχει άμεση σχέση με τον Φόρο Κακόγουστης Μουσικής Στα Κινητά και φορολογείται ανάλογα με την επιτυχία του κομματιού επί πόσες φορές ανάγκασες τους άλλους να ακούσουνε το ρεφρέν σου. Φόρος Χρησιμοποίησης Παραλίας Ως Μεγάλο Τασάκι:Με το σκεπτικό μην ρίχνετε γόπες στην παραλία- εμείς δεν κάνουμε ηλιοθεραπεία στα τασάκια σας, θα πρέπει να επιβληθεί πρόστιμο για τις γόπες, τις πλαστικές σακούλες, τα μπουκάλια, σε οτιδήποτε δηλαδή και να το φυτέψεις στην παραλία δεν θα καρποφορήσει. Ούτε τσιγαρόδεντρα έχουνε βγει ποτέ, ούτε σακουλόδεντρα, ούτε καν μπουκαλόδεντρα. (κάτι άκουσα για προφυλακτόδεντρα αλλά καλύτερα μην σας πάρω στο λαιμό μου. Ποιο εύκολα θα τα προμηθευτείτε από τα περίπτερα)Φόρος λοιπόν ανά σκουπίδι που αφήνετε φεύγοντας από την παραλία.
M.C.Escher
