Sovatistas!

Για χαρά! Είμαστε μια πολύ πολύ πολύ χαρούμενη ομαδούλα που λεγόμαστε Sovatistas και μέσα από τις πολύ πολύ πολύ ωραίες μας δράσεις αποφασίσαμε να μετατρέψουμε μια πολύ πολύ άσχημη από τα graffiti διάβαση της Αθήνας, μας σε μια πολύ πολύ πολύ ωραία τουαλέτα φαστφουντάδικου με μυξομουχλιασμένο χρώμα! Φυσικά να ευχαριστήσουμε πολύ πολύ πολύ την εταιρία ΞΕΡΑΤΟΧΡΩΜ που μας έδωσε τα χρώματα με την υπόσχεση να την αναφέρουμε στο πολύ πολύ πολύ ωραίο σάϊτ μας!

Εδώ με πολύ πολύ πολύ τη χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπά μας, εμποδίζουμε τις γιαγιάδες να περάσουνε με κίνδυνο μάλιστα να πέσει πάνω τους η μπογιά, ή να σκοντάψουν σε κάποιον κουβά με ΞΕΡΑΤΟΧΡΩΜ. Δεν είμαστε σαν τους άθλιους γκραφιτάδες που το κάνουν βράδυ όταν δεν θα περάσει κανείς!

Στο πολύ πολύ πολύ ωραίο σάϊτ μας επίσης αγαπάμε την αντίθετη άποψη και για αυτό πολύ πολύ πολύ ωραία αποφασίζουμε να την"σοβαντίσουμε" όπως κάνουμε με τα graffiti !

Με πολλές πολλές πολλές ευχές θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Yellow Kid για τα πολύ πολύ πολύ ωραία του σχόλια απο τα οποία μας έδωσε την δυνατότητα να σβήσουμε τα περισσότερα και τα οποία (όσα δυστυχώς διασώθηκαν με Copy/Paste στον υπολογιστή του) είναι:

• Προς τον διαχειριστή της ιστοσελίδας:
  
  Το να μου σβήνετε χωρίς κανένα προφανή λόγο πέραν οτι προτρέπω σε νέους ανθρώπους και πιτσιρικάδες να δημιουργήσουν, το θεωρώ απαράδεχτο.
  Εν ολίγις χρησιμοποιείτε τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιήσατε για σβήστε τα γκράφιτι.
  Να μην ξανασυμβεί σας παρακαλώ.
• Γιατί το κάνετε αυτό; Δεν είναι μόνο τα δικά μου που σβήνετε, είναι και των άλλων! [σημ: Ο Ούρφουρσλααγκ απλώς ρώτησε σε ποιο σημείο της Αθήνας είναι αυτό το θεάρεστο έργο]
  
• Γιατί δεν αφήνετε να ακουστεί και μια αντίθετη απόψη από αυτή της Βιβεχρωμ σας; Θα σας άρεσε να σας το κάνουν εσάς, ή θα φωνάζατε "λογοκρισία" λογοκρισία";
  Αφήστε τα παιδιά να βγουν στους δρόμους και να δημιουργήσουν ανεξαιρέτως σπόνσορα . Αυτό μόνο.
  
• @ate(bank)nustas [σημ: εδώ ο πολύ πολύ πολύ καλός μας YK απαντάει σε ένα σχόλιο που επίσης σβήσαμε σχετικά με το να πάνε να δούνε τι γίνεται με τα graffiti στο Μαρούσι... ]
  Όχι μωρέ, το Μαρούσι έχει κάτι πολύ ωραία γκράφιτι κυρίως όταν περνάς με τον ηλεκτρικό. Κάθε φορά τα χαζεύω. Κρίμα δεν είναι να καταστραφούνε;
• Καλά δεν ντρέπεστε; Σβήνετε το σχόλιο που είπα ότι μου αρέσουν τα γκράφιτι του Μαρουσίου; Η φίμωση του να εκφράζω τα γούστα μου τι σόι μέρος της δημοκρατίας είναι;
• Κρατήστε πάντως τις πρώτες φωτογραφίες πριν τον σοβατισμό τους. Να θυμόμασταν πόσο ποιο εκφραστικός και πολύχρωμος ήταν ο τοίχος!

Πολύ πολύ πολύ μεγάλο λάθος, ΥΚ! Αυτό το ροζογαλανό είναι πολύ χειρότερο να το βλέπει κανείς από το υπεροχο μυξοπράσινο της πολύ πολύ πολύ ωραίας μας ΞΕΡΑΤΟΧΡΩΜ που έχει τώρα!

Τέλος, ο ΥΚ στο "Πρότεινε δράση" μας έστειλε ένα πολύ πολύ πολύ ωραίο email:

"Προτείνω να ξεχυθούμε στους δρόμους με σπρέι, μπογιές, χρώματα και ωραίες φρέσκες ιδέες και να βάφουμε τοίχους, στοές, υπόγεια, διαφημιστικές πινακίδες, και να μετατρέψουμε την Αθήνα σε πάρτι άνιμαλ! Οι καλύτερες δουλειές θα βραβευτούν με δημοσκόπηση μέσω του σάιτ σας, ενώ οι 10 καλύτερες θα πάρουν 10.0000 € από το Υπ. Πολιτισμού βοηθώντας τους να ορθοποδήσουν και να δημιουργήσουν στο μέλλον. (Δόξα το ΠΑΣΟΚ λεφτά υπάρχουν, οπότε ας τα φάνε μαζί κι οι καλλιτέχνες)

Παράλληλα με την μουσική, θα προβάλλονται σε γιγαντοοθόνες ντοκιμαντέρ για την τέχνη των Graffity και της Street Art."

Σε ευχαριστούμε πολύ πολύ πολύ ΥΚ και να είσαι πολύ πολύ πολύ σίγουρος ότι θα το αγνοήσουμε πλήρως!

Απο την πολύ πολύ πολύ χαρούμενη ομαδούλα μας, φιλάκιαααααα!

Gletsos Power!

Κλικ για μεγέθυνση...

Το κόμικ έγινε από εδώ!

Τα "Little People" στην Ακρόπολη!

Αν δεν ξέρετε τα "Little People" καιρός είναι να τα μάθετε. Εμένα μου αρέσει που επέλεξε μπάτσους για την Ελλάδα! Πέραν οτί είναι κατασκευασμένοι με απόλυτο ρεαλισμό (η ασπιδούλα πετάει) νομίζω πώς περνάει και πολιτικό μήνυμα για την αστυνομοκρατούμενη Ελλάδα.

πηγή: The Sights (Tuesday, July 27, 2010)

Bansky VS Simpsons

Όταν η Fox ζήτησε από τον Bansky να κάνει την εισαγωγή στους τίτλους της σειράς "The Simpsons" μάλλον δεν περίμενε πως μια τέτοια συμμετοχή θα της γύριζε μπούμερανγκ. Αξίζει λοιπόν τον κόπο να δείτε πώς διαμόρφωσε την αρχική σεκάνς κάτι που έκανε την FOX να προσπαθήσει να αποσύρει το βίντεο από το ΥΤ "λόγω δικαιωμάτων" (μάταια καθώς φαίνεται εφόσον υπάρχουν πολλοί που το έχουν ξανανεβάσει.)

ΥΓ1. Αγαπάω να βλέπω Simpsons (χωρίς πάντα να συμφωνώ με τα μηνύματα του) . Όπως εκτιμώ και το "έργο" του Bansky. Αλλά θα ήτανε τουλάχιστον αφελές να μην καταλάβω πώς πίσω από το "ανατρεπτικό" κινούμενο σχέδιο της FOX δεν κρύβεται μια μεγάλη βιομηχανία με σκοπό το κέρδος. Για αυτό και το βίντεο αυτό δεν με σοκάρει ούτε με χάνει από φαν της σειράς.

ΥΓ2. Ας μην βιαστούμε. Μπορεί όλο αυτό είναι ένα κόλπο της FOX σε συνεργασία με τον Bansky μιας και ο καλύτερος τρόπος διαφήμισης είναι μια αντιδιαφήμιση.

Διαβάστε και το σχετικό άρθρο από την Softpedia και την Guardian και η κρίση δική σας.

Sin City versus Torpedo 1936

Ξαναδιάβασα παράλληλα τα δύο αυτά κόμικ . Πρώτα τα Sin City, έπειτα τα Torpedo 1936 (Τουλάχιστον ο,τι έχει εκδοθεί στα ελληνικά). Οι λόγοι που τα διάβασα συνεχόμενα είναι πολλοί: Και τα δύο χρησιμοποιούν με μοναδικό τρόπο τις αντιθέσεις άσπρου και μαύρου. Και τα δύο αναδομούν την ιδέα των νουάρ. Οι ήρωες τους δεν είναι ακριβώς "καλοί". Και όπως ακριβώς στην ταινίες του Ταραντίνο, ή του Σκορτσέζε υπάρχει μέσα σε αυτό ένα προμοτάρισμα της βίας που ξαφνικά μέσα από την τέχνη γίνεται ωραία και γοητευτική. Μου είναι αδύνατον να αποφασίσω ποιο απ' τα δύο μ' αρέσει περισσότερο, έτσι μπήκα στο πειρασμό για ένα versus. Αρχίζουμε:

SIN CITY
Δημιουγός:
Frank Miller (Αμερική).
Τόπος δράσης:

Sin City, έτος άγνωστο, μία ουτοπική πόλη σε μία ουτοπική Αμερική με την διαφθορά να έχει καλύψει όλες τις κλίμακες.

Ήρωες :

Μαρβ, Λουσίλ, Ντουάιτ Μακάρθι, Νάνσυ Καλαχαντ, Γκεϊλ, Μίχο, Τζον Χάρτιγκαν. Κάποιοι δεν γνωρίζονται απαραίτητα μεταξύ τους, αλλά κάποια στιγμή η ιστορία μπορεί να τους φέρει αντιμέτωπους.

Αντίπαλοι:

Οικογένεια Ρόρκ (με τον Ρόρκ Τζούνιορ ως "Yellow Bastard"), Κέβιν, Άβα Λόρντ, Μάνιουτ.

Θνησιμότητα των ηρώων:

Συνήθως εξαντλείται σε μία ιστορία. Σχεδόν όλοι οι ήρωες θα πεθάνουν μετά από μία κουραστική μάχη με τους αντιπάλους τους.

Σωματική διάπλαση:

Οι άντρες έχουνε σχεδόν κτηνώδη, ή πολύ κοντά σε αυτή του Σβατζενέγκερ. Οι γυναίκες μοιάζουνε σιλικονάτες κοντά στα πρότυπα του Playboy.

Κώδικας ηθικής:

Ο κάθε ήρωας έχει τον δικό του. Συνήθως αξίζει να πεθάνεις για αυτόν. Πολλοί το κάνουν. Όλοι οι υπόλοιποι είναι διεφθαρμένοι, ή ψυχικά άρρωστοι.

Αγαπημένες ατάκες:

"Πολύ ωραίο παλτό φοράς", "Οχι, δεν μπορεί να εσαι η Γκόλτυ, η Γκόλτυ πέθανε", "Νάνσυ μην ουρλιάξεις. Ο,τι κι αν σου κάνει μην ουρλιάξεις", "'Ένας γέρος πεθαίνει. Μια νεαρή κοπέλα ζει. Δίκαιη ανταλλαγή", "Σίγουρα είναι μαλάκας. Σίγουρα είναι νεκρός. Σίγουρα φαντάζομαι ότι μου μιιλάει. Ομως αυτό δεν σημαίνει πώς ο μπάσταρδος δεν έχει απόλυτο δίκιο."

Στα ελληνικά κυκλοφορούν από την ΜAMΟΥΘCOMIX:
"Αμαρτωλή Πόλη", Η Κυρία Θέλει Φόνο", Το Μεγάλο Ξεπάστρεμα", "Αυτός Ο Σάπιος Μπάσταρδος."





TORPEDO 1936
Δημιουργοί:
Σενάριο: Enrique Sánchez Abulí (Γαλλία), Σχέδιο:Jordi Bernet (Ισπανία).
Τόπος δράσης:

Αμερική 1936, Εποχή ποτοαπαγόρευσης, καμπαρέ, τζαζ, πληρωμένοι δολοφόνοι, ληστείες, φόνοι, ίντριγκες.

Ήρωες:

Ο Τορπεντο (Λουκά Τορέλι) είναι επαγγελματίας δολοφόνος. Ο Ράσκαλ, δεξί χέρι του Τορπέντο είναι μαλθακός και ηλίθιος.

Αντίπαλοι:

Δύσκολα τους μετράει κανείς μιας και οι δεκάδες οι ιστορίες του Τορπέντο πιάνουν το πολύ 10 σελίδες. (με εξαίρεση το Torpedo 1936 και την Επιταγή Που Σκοτώνει).

Θνησιμότητα των ηρώων:

Την βγάζουν καθαρή, άντε με καμία σφαίρα στον ώμο στέλνοντας όλους τους άλλους στα θυμαράκια.

Σωματική διάπλαση:

Ο Τορπέντο είναι ψηλός αλλά σωματώδης, σε έναν συνδυασμό μεταξύ Κλίντ Ιστγουντ και Ντειβιντ Μπόουι. Ο Ράσκαλ είναι ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή ένας κοντοχοντρός μπουνταλάς σε ένα συνδυασμό Μπόμπ Χόσκινς και Γουόλτερ Ματάου.
Οι γυναίκες έχουν μεσογειακές καμπύλες που θυμίζουν pinups ημερολόγια του '30. Μην ξεχνάτε πώς ο σχεδιαστής (Bernet) είναι ο ίδιος που ευθύνεται για τις καμπύλες της Φωτεινής Της Νύχτας.

Κώδικας ηθικής:

Σωθήκαμε! Ο Τορπέντο δεν έχει καμία ηθική παρά μόνο αυτή που τον βολεύει στην τσέπη του και στο πουλί του! Αν και αγράμματος, είναι έξυπνος και τρομερά επινοητικός στο πώς θα κάνει καλύτερα την "δουλειά" του. Τον αγαπάμε πάραυτα!

Αγαπημένες ατάκες:
Τορπεντο: "Μου έρχονται ιδέες καταγαμηστικά."
Ράσκαλ: "Καταιγιστικά θές να πεις, αφεντικό"
Τορπ: "Όχι καταγαμηστικά. Γιατί θα τους καταγαμήσω τον Τζακ και τους τύπους του!"

...ή αφού τον έχει σημαδέψει κάποιος με ένα όπλο - αναπτήρα:
Τορπ: "Πολύ αστείο. Μου θύμισε τον φίλο μας τον φαρσαδόρο τον Σπένσερ"
" Ρε τον Σπένσερ. Δεν τον βλέπω πια. Που βρίσκεται;"
Τόρπ:"Στο νεκροταφείο."


Στα ελληνικά κυκλοφορήσαν από την Βαβέλ NOIR:
"Torpedo 1936", "Η Επιταγή Που Σκοτώνει", Επάγγελμα Δολοφόνος".

Τα μπλογκ είναι μόνο κόμικς, μωρό μου!

Είμαι σε διακοπές. Κι αυτό σημαίνει λίγες ώρες ίντερνετ, χαλαρό σερφάρισμα και κόμικς! Πολλά, πολλά κόμικς! Ευτυχώς που για μένα τον τεμπέλη, κάποιοι Έλληνες κομίστες έχουν ανακαλύψει τα μπλογκ, να ανεβάζουν εκεί τις ιστορίες τους. (Έτσι που να μην ντρέπομαι εγώ στα τριανταφέυγα μου να ζητάω στα περίπτερα το καινούριο Μικιμάη. Μου έρχεται στην οθόνη του υπολογιστή ) Να μερικά μπλόγκ με κόμικς που ψάρεψα απο λινκ σε λινκ:

ΣΑΤΥΡΟΙ 1987-Τα πάντα όλα για τον Αριστερίξ το Γαλάτη (Thanks, Αντιδρασέξ για το λινκ!)



Γέλασα πάρα πολύ! Θυμήθηκα και κάποιες δικές μου παρόμοιες απόπειρες μεταγλώττισης.

Το επίσημο μπλόγκ του Γιάννη Ιωάννου. Δεν χρειάζονται συστάσεις, ο άνθρωπος είναι respect καθώς και ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες δημιουργούς, σήμερα.



Το δίδυμο Ντίλιος/Παγώνης στο Εverything we do is a balloon. Φοβερές ιστορίες, φοβερό σχέδιο, φοβερό χρώμα!



Ο Πρα-άκ με (Sub)garden Party. Ο πάντα εξαφανισμένος μπλε εξωγήινος φαίνεται να ξαναχτυπάει με μία καινούρια ιστορία! Υπόσχεται ξωτικά και νεράιδες.

...Εμ και μετά παραπονούμαστε γιατί δεν θα πάει μπροστά αυτός ο τόπος. Ολο με καραγκιοζάκια ασχολούμαστε τελικά!

Τα "μαστίγωματα" του Μάκη Τριανταφυλόπουλου

Δεν θα μιλήσω αν το "μαστίγωμα" στην ART ATHENA («Create an ever-lasting body»)του Λάμπρου Στεμνή είναι έργο τέχνης, (κι αν δεν είναι, ας βρεθεί ένας επίσημος να το προσδιορίσει) , ή αν είναι "καλή" ή "κακή" τέχνη. Δεν είμαι τεχνοκριτικός, δεν ήμουν στην ART ATHENA, αλλά είμαι σίγουρος ότι ξέρω κάποια παραπάνω πράγματα γύρω από τις τέχνες απ' ότι ο Μάκης Τριανταφυλόπουλος χτες στο ALTER.

Δεδομένα της περφόρμανς τα οποία πληροφορήθηκα από την εκπομπή του:
Άντρας γυμνός αυτομαστιγώνεται με ζώνη, και στην συνέχεια αφήνεται σε ένα θύτη να τον μαστιγώσει δεμένο πισθάγκωνα με σακούλα στο κεφάλι για 10 λεπτά. Έπειτα ζητάει από το κοινό αν θέλει να συνεχίσει. Η περφόρμανς έγινε σε κλειστά διαμορφωμένο χώρο με όλες τις προειδοποιήσεις για το περιεχόμενο, εν κοινή συναίνεση θύτη και θύματος και κράτησε μόνο 10 λεπτά. (αντίθετα με το βίντεο του Μάκη που έπαιζε δημόσια σε λούπα σε όλη την ώρα της εκπομπής.)

Ο Τριανταφυλόπουλος, όχι μόνο πήρε προς το τέλος της εκπομπής την δήλωση από την ART ATHENA για τον κλειστά διαμορφωμένο χώρο , όχι μόνο έκτοτε δεν ζήτησε συγνώμη για την παρατυπία του αφήνοντας ποιο πριν διάφορους ηθικολόγους να λένε "και άμα το δει κάποιο παιδί;", αλλά άρχισε να στήνει το γνωστό τηλεοπτικό του δικαστήριο για τον περφόρμερ λέγοντας πώς πρώτος αυτός το "αποκάλυψε" εφόσον οι κάμερες του Zougla.gr. συμπτωματικά ήταν εκεί. Αυτό φυσικά ήταν λάθος εφόσον το κόνσεπτ της περφορμανς ούτε ήταν άγνωστο και κρυφό (καλυμμένο από τα ευαίσθητα μάτια, ναι) αλλά είχε κυκλοφορήσει και στα δελτία τύπου. (Πώς το έμαθα πρώτα από την Ελευθεροτυπία πριν μου το "αποκαλύψει" ο Μάκης;).
Στην συνέχεια παίρνοντας ρόλο "τεχνοκριτικού" και με το πρόσχημα αν έχει όρια η τέχνη κάλεσε να μιλήσουν στο πάνελ διάφοροι τεχνοκριτικοί (κάποιοι υπέρ, κάποιοι κατά) και έναν βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας φανατικά κατά που προσπαθούσε να βρει "γέφυρες" ώστε τελικά να κάνει την προεκλογική καμπάνια με αποτέλεσμα να βγαίνει εκτός θέματος!
Συμπέρασμα; Όσοι ελάχιστοι μίλησαν για την ελευθερία της έκφρασης, δικαιολογώντας το "μαστίγωμα" ως καλλιτεχνική έκφραση, εκείνος έλεγε πως η άσκηση βίας είναι ποινική πράξη (αγνοώντας συστηματικά το γεγονός πώς γινόταν με κοινή συναίνεση ενήλικων Θύτη και Θύματος, και άρα μάλλον δεν μιλάμε για ποινική πράξη), πέταγε άδεια για να πιάσει γεμάτα, στιλ "που ξέρουμε γιατί το θύμα δέχτηκε να μαστιγωθεί, που ξέρουμε αν το κάνει για τα λεφτά ή την φήμη;" (ενώ ήταν δηλωμένο από ποιο πριν από το ίδιο το "θύμα" πως το κάνει αφιλοκερδώς), άρχισε να το συγκρίνει με το έργο με το δεμένου σκύλου για να πεθάνει (που όχι μόνο το ζώο στην πραγματικότητα ταϊζόταν κανονικά, αλλά έζησε), όχι μόνο απαξίωνε και χλεύαζε όχι μόνο τον περφόρμερ αλλά και κάθε άποψή υπέρ του, φτάνοντας να δηλώσει χαρακτηριστικά " Ρε δεν με παρατάτε με την κουλτούρα σας;"(Τι τους κάλεσε λοιπόν;) ή "δεν πάμε καλά σαν κοινωνία, σας το λέω ΕΓΩ!" (βάση ποιας κοινωνιολογικής ιδιότητας το λέτε αυτό κύριε Τριανταφυλόπουλε;), ή "Δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει πρωτόγονες μεθόδους για να περάσει ένα μήνυμα" (Γνωρίζει άραγε πως ο Πικάσο επηρεάστηκε και χρησιμοποίησε τις αφρικάνικες μάσκες στην τέχνη του;).

Ο Μάκης φυσικά σαν γνήσιος λαϊκιστής, δεν φρόντισε να ενημερωθεί πριν την εκπομπή του και για άλλες μορφές έκφρασης ή περφορμανς που έχουνε γίνει παλαιότερα στην τέχνη, όπως αυτοευνουχισμοί, αυτοκτονίες, η το να σκαλίσει σε γλυπτό, όπως έκανε ένας καλλιτέχνης (μου διαφεύγει το όνομά του, αλλά δικαιολογούμαι ως θολοκουλτουρίαρης!), τον ανδριάντα του πορτρέτου του σε δικό του παγωμένο αίμα, πράγμα που θα του έδειχνε πώς τα όρια της τέχνης έχουν ανοίξει σε πολύ ποιό ακραία και αποκρουστικά θεάματα από ένα μαστίγωμα των 10 λεπτών.

Η όλη περφόρμανς δεν ακούστηκε πολύ, για να δικαιολογήσει μία ολόκληρη εκπομπή ο Τριανταφυλόπουλος. Αντίθετα, το προκλητικό σκίσιμο του Κορανίου από όργανα της τάξης, ή τις πλάτες που κάνανε τα ΜΑΤ αφήνοντας τους Χρυσαυγήτες ελεύθερους να πετάνε πέτρες και χειροβομβίδες κρότου λάμψης στο χώρο του Εφετείου, ή έστω να κάνει μία εκπομπή για την βομβιστική επίθεση που δέχτηκαν οι μουσουλμάνοι σε υπόγειο χώρο διαμορφωμένο σε τζαμί (εφόσον δεν τους επιτρέπεται να χτίσουν ένα επίσημο), όχι μόνο ακούστηκαν και μαθεύτηκαν, αλλά αποτελούν μεγαλύτερο κοινωνικό σκάνδαλο από τι παρουσιάζεται στην ART ATHENA. Γιατί λοιπόν ένας Τριανταφυλόπουλος να μην ασχοληθεί με αυτά; Τον ενοχλεί περισσότερο; Ξέμεινε από θεματολογία; Ή μήπως το συγκεκριμένο του φάνηκε ποιο εύκολος στόχος από το να ασχοληθεί με τα κακώς κείμενα της αστυνομίας;

Πώς να την σπάσετε στους ομοφοβικούς, χωρίς να γίνετε χυδαίοι (αφιερωμένο στον -=ΙΜΑΤΖΙΝΟ=-)

Batman and Robin Kissing- Mark Chamberlain

Querelle (Blue) -Andy Warhol

Two Men in a Shower - David Hockney

two figures lying on a bed with attendants, 1968 b - Francis Bakon

In the piss - Gilbert & George