Gletsos Power!

Κλικ για μεγέθυνση...

Το κόμικ έγινε από εδώ!

(Re) Που θα βρεθούν χρήματα;

(Ρε γμτ, μου αρέσει πολύ αυτός ο καλλιτέχνης που βρήκα από το ίντερνετ, αλλά δεν κράτησα όνομα..)

Πηγή έμπνευσης στάθηκε το πόστ του Τάκη Αλεβαντή για νέα φορολογικά μέτρα που θα έπρεπε να μπούνε.Παίρνοντας την αρχική του ιδέα προτείνω με την σειρά μου τους παρακάτω φόρους:

Φόρος Κακόγουστης Μουσικής Στα Κινητά. Πόσοι από μας δεν έχουμε ενοχληθεί από την ηλιθιότητα όλων αυτών που να κατεβάζουν στα κινητά τους (ηλιθιότητα γιατί δεν χρειάζεται να πληρώσεις για να βάλεις μουσική στο κινητό σου) την νέα επιτυχία του Μαζωνάκη ή του Χατζηνάσιου. Πόσες φορές δεν σας έχει ξυπνήσει ενώ τον έχετε πάρει γλυκά (τον ύπνο, χυδαία μυαλά) μέσα στο μετρό η στα λεωφορεία ένας ακαθόριστος ρυθμικός θόρυβος των 5 δευτερολέπτων (όσο χρειάζεται δηλαδή για να απαντήσει ο άλλος) συνοδευόμενος πάντα από κάποιον κλαψομούνη τραγουδιστή; Προτείνω λοιπόν φόρο ανάλογο με το πόσο ψηλά βρίσκεται στα chards το μουσικό κομμάτι.

Φόρος Επαναλαμβανόμενου Μουσικού Ρεφρέν Σε Μεγάλη Ένταση: Η φορολογία δεν αφορά εκείνους που ακούνε όλο το τραγούδι, ή το CD σε μία αποδεκτή ένταση αλλά σε εκείνους που αρέσκονται απ΄όλο το μουσικό αριστούργημα να μας ξεκουφαίνουν βάζοντας ένα συγκεκριμένο ρεφρέν σε επανάληψη. Η ποινή αυτού του φορολογικού μέτρου, έχει άμεση σχέση με τον Φόρο Κακόγουστης Μουσικής Στα Κινητά και φορολογείται ανάλογα με την επιτυχία του κομματιού επί πόσες φορές ανάγκασες τους άλλους να ακούσουνε το ρεφρέν σου.

Φόρος Χρησιμοποίησης Παραλίας Ως Μεγάλο Τασάκι:Με το σκεπτικό μην ρίχνετε γόπες στην παραλία- εμείς δεν κάνουμε ηλιοθεραπεία στα τασάκια σας, θα πρέπει να επιβληθεί πρόστιμο για τις γόπες, τις πλαστικές σακούλες, τα μπουκάλια, σε οτιδήποτε δηλαδή και να το φυτέψεις στην παραλία δεν θα καρποφορήσει. Ούτε τσιγαρόδεντρα έχουνε βγει ποτέ, ούτε σακουλόδεντρα, ούτε καν μπουκαλόδεντρα. (κάτι άκουσα για προφυλακτόδεντρα αλλά καλύτερα μην σας πάρω στο λαιμό μου. Ποιο εύκολα θα τα προμηθευτείτε από τα περίπτερα)
Φόρος λοιπόν ανά σκουπίδι που αφήνετε φεύγοντας από την παραλία.

Καλή Πρωταπριλιά σε όλους!

Όσοι δοκιμάσατε σήμερα να μπείτε στο μπλόγκ από τα λινκ σας και όχι από το προφίλ μου θα αντικρίσατε μια μεγάλη έκπληξη!

Το νέο μου άλμπουμ

Εμπνευσμένο από ένα πόστ της Πετρούλας

Κανόνες για όσους θέλουν να παίξουν αυτό το μπλογκοπάιχνιδο:

1 - Go to "Wikipedia." Hit “random” or click http://en.wikipedia.org/wiki/Special:Random The first random wikipedia article you get is the name of your band.
2 - Go to "Random quotations" or click http://www.quotationspage.com/random.php3 The last four or five words of the very last quote of the page is the title of your first album.
3 - Go to flickr and click on “explore the last seven days” or click http://www.flickr.com/explore/interesting/7days Third picture, no matter what it is, will be your album cover

Ενα Εξαίσιο Πτώμα (RELOADED *)

*Το παιχνιδάκι δικής μου επινοήσεως είναι Reloaded, δηλ. είχα δοκιμάσει και παλιότερα να σας βάλω στο κόλπο, αλλά ένεκα καλοκαιρινών μηνών, πολλοί από σας προτιμήσατε να πλατσουρίζατε στις παραλίες από το να καταδεχτείτε να το παίξετε! ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΙ!!!!...λοιπόν...Λίγα λόγια για τον τίτλο:

Του Enrique Breccia απο το "Swamp Thing-Love In Vain"

Αν θυμάμαι, η προέλευση και το όνομα του παιχνιδιού έχει να κάνει με ένα παιχνίδι των Ντανταϊστων όταν κόψανε τυχάια λέξεις απο μία εφημερίδα, έπειτα τις ανακατέψανε, και τις ξανακολλήσανε με τυχαίο τρόπο με αποτέλεσμα η πρώτη πρόταση που εμφανίστηκε μπροστά τους να γράφει "Ενα Εξαίσιο Πτώμα".

Εγώ θα τολμήσω να πάρω τυχαία (όσο είναι δυνατόν βέβαια) πέντε φράσεις από το τα τελευταία ποστ πέντε μπλόγκερ της επιλογής μου που θα τις κολλήσω και στην συνέχεια θα καλέσω τους συγγραφείς τους να συμπληρώσουν την φράση που βγήκε, με πέντε μπλόγκερ της δικής τους επιλογής, έτσι ώστε σιγά σιγά να σχηματίζεται όλο και μεγαλύτερη μια παράγραφος. Οι μόνοι περιορισμοί που βάζω είναι:

Α. Η επιλογή της κάθε φράσης από τον κάθε μπλόγκερ να μην μην ξεπερνά τις τρεις λέξεις και να επιλέγεται από τους χρήστες με όσο το δυνατόν τυχαίο copy/paste.

Β. Δεν έχει σημασία αν στο τέλος η πρόταση ή η παραγραφός βγάζει νόημα. Αυτό είναι και η πλάκα! Αποφύγετε να "ωραιοποιήσετε" το αποτέλεσμα, και αφήστε την ως έχει.

Γ. Αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε φράσεις απο ήδη επιλεγμένους μπλόγκερ.

Ξεκινάω με φράσεις από τους Πετρούλα, Ηνίοχο, Incodinedia, Ιματζινο, Mane-Tarius που τους εύχομαι να συνεχίσουν αυτό το Εξαίσιο Πτώμα!

"... όπως η παλλόμενη καρδιά μια δημόσια εκδήλωση χάνεται η Ερμού αναρχικούς από στημένα κανάλια Κράμερ εναντίον Κράμερ..."

Μία κασέτα για το καλοκαίρι

Συνήθιζα πάντα με το που έφτανε το καλοκαίρι να φτιάχνω τα προσωπικά μου best-of της χρονιάς σε κασέτες, τι οποίες και έπαιρνα στο εξοχικό μου σπίτι. Καθώς δεν έχω πάει να αράξω εκεί ακόμα, δεν βρήκα πολύ χαρακτηριστικές εδώ στην Αθήνα, παρόλα αυτά μπορείτε να πάρετε μια γεύση το τι άκουγα πριν εφευρεθούν τα cd και τα mp3 που τις αντικατέστησαν αργότερα. Να πώ επίσης πώς το μεγαλύτερο μέρος των εξώφυλλων είναι φτιαγμένες στο Corel Draw .

Αρχίζουμε με μία απλή. Γραμμένη παραδοσιακά με τα χεράκια μου: Τζιμάκος

Φυσικά δεν μπορούσε να λείψει best-of του Frank Zappa (Εδώ βλέπετε την πρώτη από τις 4)

Και πάμε στα χασικλίδικα και ρεμπέτικα. Μεγάλο κόλλημα μιας περιόδου.

Το καμάρι μου! Θήκη φτιαγμένη από χαρτόνι στο σχήμα και στο σκεφτικό θήκης από τραπουλόχαρτα.

Καλώ και όσους θέλουν να συμμετάσχουν και να σκανάρουν τις δικές τους μουσικές αναμνήσεις από κασέτες.

Ορκίζομαι να πώ την αλήθεια (cross my heart and hope to die)

Οι απαντήσεις από το παρακάτω μπλογκοπάιχνιδο.

Ό,τι συναντήσετε με Χ απότελεί και φριχτό ψέμμα!

Βαρόνος Κιντ-χάουζεν!

Ακόμα ενα παιχνίδι απο την Trip! Πρέπει να βρείτε:

Τα 4 ψέματα και τη 1 αλήθεια!

1. Έχω δει με τα μάτια μου εξωγήινο. Αν εξαιρέσεις το μεγάλο υδροκέφαλο κεφάλι του, όλος ο υπόλοιπος ήταν ανατομικά ίδιος με τους ανθρώπους. (και όχι δεν κοίταξα μέσα στο παντελόνι του, αλλά υποθέτω πώς…και εκεί θα ήταν το ίδιο ανατομικά ανθρώπινος.)

2. Έχω κάνει επί σκηνής φάρσα σε συναυλία του Δ. Σαββόπουλου. Του προσέφερα λουλούδια με μπουρνούζι μπάνιου, σαγιονάρα και λουσμένο μαλλί.

3. Είδα live τον Frank Zappa με τους Enseble Modern για το Yellow Shark στο ταξίδι μου στο Αμέρικα ένα χρόνο πριν πεθάνει Αυτόγραφο φυσικά δεν πήρα ( αφού γινόταν της πουτάνας μετά ) αλλά έχω να το λέω.

4. Το κατοικίδιο μου είναι μία ταραντούλα. Είναι θηλυκή, την λέω Ταραντίνα και τώρα ψάχνω να της βρω ταίρι για να την ζευγαρώσω. (μια φορά μου το έσκασε δίπλα και είχα πρόβλημα με την διαχειρίστρια) Πάντως οποίος ενδιαφέρεται για μελλοντικά μωράκια ή έχει κάποια αρσενική μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου.

5. I see dead people…

Τις 4 αλήθειες και το ένα 1 ψέμα!

1. Ο παππούς μου είχε ένα μεγάλο αξίωμα ως Μασόνος. (Όχι δεν ήταν ο George Bush) . Όταν πέθανε ανακαλύψαμε ένα σωρό χαρτοκόπτες στυλό και είδη γραφείου με διάφορα μασονικά σύμβολα πάνω τους.
2. Έχω ιδιόχειρο σκιτσάκι με αφιέρωση από τον δημιουργό του κόμικ Bone, τον Jeff Smith
3. Είχα κάποτε έναν σκύλο, τον Λούϊ, που σκέπαζε τα κακά του όπως κάνουν οι γάτες. Αριστοκράτης από κούνια, ο κόπρος!
4. Είχα και μία γάτα, την Βικτόρια, που σου έφερνε πίσω στο στόμα τα μπαλάκια που της πέταγες για να παίξει, όπως ακριβώς κάνουν τα σκυλιά!
5. . Είμαι ο μόνος που έμαθε για την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου τηλεφωνώντας στην μητέρα μου για να την ρωτήσω μια άσχετη πληροφορία. Πάντα στην κοσμάρα μου, δεν είχα καταλάβει Χριστό!

Βιολόγε, Πετρούλα, Ηνίοχε, απο το αυτί και στον δάσκαλο, αμέσως!

Και οι τοίχοι έχουν αυτιά!

Απαντώντας (εστω και καθηστερημένα) στην πρόσκληση του Ηνίοχου για το τί έχουν οι τοίχοι μου:

"Drawing Girl" , του Roy lichtenstein

Κατευθείαν από το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης! (Ταξιδεύω που δεν ταξιδεύω,ας κάνω λίγο την φιγούρα μου.) Δυστυχώς το συγκεκριμένο έργο δεν το είδα, αρκέστηκα όμως να το αποκτήσω σε αφίσα. Κάθε φορά πουτο κοιτάζω σκέφτομαι πως το κορίτσι δεν πνίγεται αλλά κλαίει στον ύπνο της.

Η αγαπημένη μου αφίσα. Η πρωτότυπη φυσικά είναι αρκετά ταλαιπωρημένη εφόσον η αλήθεια είνα πως την έχω κλέψει απο σινεμά(!) στις 5 η ώρα την νύχτα , μέρα γενεθλίων μου. Αυτό ίσως της δίνει και μεγαλύτερη συναισθηματική αξία!!!

...Και κάποια χρόνια αργότερα, ο ίδιος ο σινεματζής (με τον οποίο έποιασα φιλίες) μου χάρισε αυτή! (Είμαι, ή δεν είμαι απαίσιος αν σκεφτείτε τις συμτώσεις;)

"Spirit" ,του "δάσκαλου" Will Eisner

...Απο κομιξάδικο της Αγγλίας. Χάρηκα που την βρήκα τώρα ψάχνοντας στο Google.

...Και μία κατεστραμένη! Μην ρωτάτε το πώς πάντως η καταστροφή της στάθηκε και η ευκαιρία να ανακαλύψω το κόμικ!

Ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα.

Το αγαπημένο μου ζώο

Όταν τρία από τα καλύτερα παιδιά των μπλόγκ, όπως η Mane-tarium, ο Ηνίοχος, και ο Pølsemannen, σε καλούνε στο ίδιο παιχνίδι, το ξανασκέφτεσαι τριπλά. Τον προβολέα στην μούρη λοιπόν και αρχίζουμε τις ανακρίσεις:

Όνομα:
My Name Is Kid…Yellow Kid (ΤΟΥΜ!-Τάραμ! ΤΟΥΜ-Τάραμ!)
Γενέθλια:
Στο Truth magazine το1894 (Αλήθεια! Ψάξτε το!)
Ζώδιο:
Τρικεράτοπας. (Πως αλλιώς να εξηγήσω την συμπάθεια μου για αυτόν τον δεινόσαυρο;)
Χρώμα μαλλιών:
Ποιων μαλλιών;
Χρώμα ματιών:
Μαυροκουκιδί!
Έχεις ερωτευτεί ποτέ?
Μου κάνεις καμάκι, τώρα;
Είδος μουσικής που ακούς:
Φταίω να απαντήσω όπως οι rednecks στο Blues Brothers; «We like two kinds of music: Country and Western!»
Αγαπημένος Χαρακτήρας Disney/Warner Bross:
Εκείνο το δύσμοιρο κογιότ! Πόσο μάταια τα κυνηγητά του!
Ποιος φίλος/φίλη σου μένει πιο μακριά?
Όχι δεν κατάλαβες! Εγώ μένω μακριά από τους φίλους μου!
Πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι μόλις ξυπνήσεις:
Πέντε λεπτάκια ακόμ…..ΖΖΖΖΖΖΖΖΖ…..
Κάτι που έχεις πάντα μαζί σου και δεν το αποχωρίζεσαι:
Θα ακουστεί χυδαίο! Δεν απαντώ!
Τί έχεις στον τοίχο σου?
Γιατί; Δεν σ’ αρέσει;
Τί έχεις κάτω απ’ το κρεβάτι σου?
Άλλο ένα κρεβάτι!
Αν ήσουν μόνος/η στο σπίτι και άκουγες ένα βάζο να σπάει τί θα έκανες?
Θα καλούσα το 166
Αγαπημένος αριθμός:
42 (Ε! Ανοίξτε κάνα «Γαλαξία!» )
Αγαπημένο όνομα:
Οκαταρινεταμπελατσιτσίξ.
Τα χόμπι σου:
Να τσιγκλάω Χριστιανούς στα μπλόγκ!
Πού θα ήθελες να ήσουν τώρα?
Που να τρέχω τώρα, μωρέ;
Μια ευχή για το μέλλον:
Άντε, γαμηθείτε! (Με την καλή έννοια, πάντα)
Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο και να γυρίσεις πίσω, σε ποια εποχή θα πήγαινες?
Το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Και πάντα καταλήγω σε συναυλία του Frank Zappa.
Φωτιά! Πάρε κάτι μαζί σου:
Ότι και να πάρω, θα μετανιώσω μετά γιατί πήρα αυτό και όχι κάτι άλλο. Οπότε, άστο!
Αγαπημένο λουλούδι:
Φούντα καλαματιανή
Αγαπημένη παλιά σειρά:
Το Μυστήριο Του Χρυσού Πιθήκου, Μια Φορά Και Έναν Καιρό Ήταν Ο Άνθρωπος.
Αγαπημένη ταινία:
Η Λάμψη, του Φώσκολου. (Πλακα.! πλακα! Η Αλήθεια είναι ότι είναι πάρα πολλές.)
Αγαπημένο τραγούδι:
«Hey, hey! I¨m With Stupid! Hey, hey! It΄s Always You!» (Chumbawamba)
Aγαπημένο βιβλίο:
Ο Αγών μου, Του Αδόλφου Χίτλερ…(ωχ αμάν αμάν! Μην ξαναβαράτε! Καλά εντάξει, το «Φαρενάιτ 451» του Μπράντμπερυ! )
Αγαπημένο ζώο:
Το Ντόντο (αλλά έχει εκλείψει.)
Αγαπημένο ρούχο:
Για να το φοράω, ή για να το γδύνω;
Αγαπημένος καλλιτέχνης/ιδα:
Στην ζωγραφική; Φυσικά ο Bob Ross! «….Put a happy little tree, there!»
Αγαπημένο χρώμα:
Το χρώμα των ματιών σου, μωρό μου! (μπλιάξ! Τι ατάκα! )
Αγαπημένο φαγητό:
Τσίτος τυρογαριδάκια!
Με ποιον χαρακτήρα από cartoon (Disney, WB, comics) ταυτίζεσαι?
Με την Λίζα Σίμσον. Δεν ανήκει στα παραπάνω, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος.
Κακή συνήθεια:
…Αλφαβητικά;
Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που σου αρέσει:
Όλα! Είμαι ένας τέλειος ζωντανός οργανισμός!
Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που δεν σου αρέσει:
Ολα! Χαλί να γίνω, να με πατήσεις!.
Συνηθισμένη ατάκα:
«Oh, my Dog!....Oh Long John!...Oh, long Johnson!....Oh, Don Piaaaaano!» (κλικ, παρακαλώ)
Δουλειά που θα ήθελες να κάνεις, αν δεν έκανες αυτήν που κάνεις τώρα:
Εργάτης σε ορυχείο, ιεραπόστολος σε κοινότητα λεπρών, πυροτεχνουργός ατομικής βόμβας, καλεσμένος σε εκπομπή του Μάκη.
Μεγαλύτερος φόβος:
Η καλύτερη pizza.
Η καλύτερη pizza:
Ο μεγαλύτερος φόβος μου!
Πιστεύεις ότι τα κατοικίδια ζώα είναι…:
Χεζομηχανές, τροφορουφήχτρες, αλεργειονοφορείς. Κακά τα ψέμματα όμως, οι τέλειες γκομενοπαγίδες!

Καλώ Πετρούλα, Ούρφους, Συκία, Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.

Γκαρσόν, λεκιάστηκα! (Και εγώ, χέστηκα!)

Καθώς φάινεται, η mane-tarious δεν με αφήνει να αγίασω με τις διαφημίσεις!

Και επειδή οι "αγαπημένες" μου διαφημίσεις είναι πάντα οι ελληνικές τριτοκλασσάτες της δεκαετείας 70-80 ιδού μερικές (όσο μπορούσα να κρατηθώ να μην τις βάλω όλες.)


Τί θα κάναμε χωρίς την θεία Όλγα, ήθελα να ξέρω!


Περίεργο που δεν άφησε το μπάσκετ, να ασχοληθεί με την ηθοποιία!


Θέλω και εγώ να μου ψεκάζουν πάνω απο το πιάτο μου!


Και μία πρόσφορά απο τον Δόκτορα!

ΛΑ.Ο.Σ. Park

Ένας φίλος μου είχε την φαεινή ιδέα να μου στείλει να παίξω με το South Park Studio Version 2.2, ένα διαδυκτιακό παιχνιδάκι για να φτιάχνεις δικούς σου χαρακτήρες South Park. Έτσι πρώτο μου μέλημα ήταν να φτιάξω τους δύο ποιο πολύ σημαντικούς πολιτικούς αντιπάλους, τον οικογενειακό μου γιατρό Dr.Φλάντζα και τον Ευάγγελο Βενιζέλο!

Μετά μας ήρθε λοιπόν η εξής ιδέα: Γιατί να μην φτιάξει ο καθένας μας όπως φαντάζεται τους βασικούς χαρακτήρες του ΛΑ.Ο.Σ.; Έτσι λοιπόν δια ποντικού (όπως θα λέγαμε δια χειρός αν δεν είχαμε να κάνουμε με διαδύκτιο) ιδού η βασική ομάδα του ΛΑ.Ο.Σ. από μένα!

Αριστερά προς τα δεξιά: Καρατζαφέρης, Πλέυρης, Άδωνις, Λιακόπουλος (που πεθαίνει σε κάθε επεισόδιο!)

Και εδώ του φίλου μου, με την ίδια σειρά!

(Κάντε κλικ στις εικόνες να τους δείτε μεγαλύτερους)
Ιδού και από την Mane-Tariοus
και την Lucha Libre
Επειδή το πρόγραμμα είναι πολύ εύκολο και διασκεδαστικό, καλώ ελεύθερα λοιπόν όσους θέλουν να συμμετάσχουν να φτιάξουνε το δικό τους ΛΑ.Ο.Σ. Park και να τους ανεβάσουνε στο μπλόγκ τους.

ΟΙ 7 Θανάσιμοι Νάνοι. (ένα συνειρμικό πείραμα)

Στο παιχνίδι αυτό που με κάλεσε η Πετρούλα, πρέπει ν σχολιάσω τα 7 Θανάσιμα Αμαρτήματα που πάντα πίστευα ότι μπορεί να έχουν συσχέτιση μαζί τους οι 7 Νάνοι της Χιονάτης. Για να δούμε:

1. Φιλαργυρία.= Συναχωμένος
2. Φθόνος = Γκρινιάρης
3. Λαιμαργία = Χαζούλης
4. Λαγνεία =Καλόκαρδος
5. Οκνηρία =Υπναράς
6. Ματαιοδοξια= Σοφός
7. Οργή= Ντροπαλός

Χμμμ, Έκανα το καλύτερο που μπορούσα και πολλά δεν κολλάνε ακριβώς ή έχουνε πολλές εναλλακτικές λύσεις. Τις τηρώ πάντως και τις εφτά!

Μια εικόνα, 70 λέξεις.

Banksy, και πάλι Banksy!

ΚΑΝΟΝΕΣ:
Ως « Η μάνα», σας βάζω μια αρκετά περιγραφική εικόνα από το προσωπικό μου αρχείο. Συνέχεια θα καλέσω άλλους τρεις (συκοφαντικούς) μπλόγγκερ να γράψουν ένα κείμενο εμπνευσμένο από αυτήν. Μπορεί να είναι ιστοριούλα, ποίημα , ή σχολιασμός ότι θέλετε, μόνο να μην ξεπερνάει τις 70 λέξεις. Απο κάτω , βάζουν με την σειρά τους μια δική τους εικόνα, που να μην είναι σχετική με το κείμενο τους, και καλούν άλλους τρεις μπλόγγκερ να εμπνευστούν από αυτή.

Παράκληση: η εικόνα να είναι όσο γίνεται περιγραφική και πρωτότυπη ωστε να μπορεί έυκολα να δώσει ερεθίσματα.

Ούρφους, Πετρούλα, Μίνκ,
Πιάστε τα μολύβια σας και μήν κοιτάτε του διπλανού σας!

Το παιχνίδι 123 (6,7,8)

του Baskin, Leonard

...Καθόταν σε μια παλαιομοδίτικη δρύινη καρέκλα, παντού όλο φιδογυρίσματα με περίεργο σκάλισμα.Το κάθισμα της ήταν πυκνά πλεγμένο απο το ίδιο ελαστικό υλικό που ήταν και η καλύβα. Η εμφάνιση του ηλικιωμένου ανθρώπου που είδα δεν είχε, ίσως , τίποτα το εξαιρετικά ιδιαιτερο...

(Herman Melville "Μόμπι-Ντικ η Φάλαινα", Gutenberg, Μετ. Α.Κ.Χριστοδούλου)

Στο παιχνίδι με κάλεσε η Πετρούλα και ο Αταίριαστος με τους εξής κανόνες (που κάποιον απο αυτούς αναγκάστηκα να παραβιάσω):

1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (= από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.

Καλώ λοιπόν τους αντιστοίχως με μένα θολοκουλτουριαραίους (να μην ξεχάσω να ρωτήσω και τον Καρατζαφέρη πώς γράφεται), να συνεχίζουν.

Παράλληλο, Μάυρο Γάτο, Lo-Li, Erisabetsu-chan , Πασταφλώρα

"Τραγουδάκι"

Aπαντώντας στην πρόσκληση του Παράλληλου για ποίηση...

Το Σάββατο ρυζόχαρτο
την Κυριακή σταφύλι
Το Σάββατο ρυζόχαρτο
μυροβολούν κι οι φίλοι

Λέω να τους αποπάρω
με κανένα τραγουδάκι
«θα υπάγω εις τους κήπους»
η τον «Καρακατσάνη»
που μπήκε στη τηγάνι
και έσπασε τα αυγά.

Ηλιόσποροι προσωπικοί
και κατανόηση χύμα
Ηλιόσποροι προσωπικοί
και ο φόβος εις το μνήμα

Λέω να τον αποπάρω
με κανένα τραγουδάκι
«θα υπάγω εις τους κήπους»
η τον «Καρακατσάνη»
που μπήκε στη τηγάνι
και έσπασε τα αυγά.

Μεγάλη περιφρόνηση
τα όργανα να παίζουν
Μεγάλη περιφρόνηση
λες να μας περιπαίζουν

Λέω να τα αποπάρω…

Κι η τρίτη σου διάσταση
κλειδομανταλωμένη
Κι η τρίτη σου διάσταση
κύστη φανερωμένη

Λέω να την αποπάρω…

Του Δημήτρη Κοσμίδη
(από το δίσκο και το συγκρότημα ΣΠΕΙΡΑ, Σείριος 1988)

Στο Κυκλό των Ψηφιακών Ποιητών καλώ να απαγγείλουν ποιήματα, ο οικογενειακός ιατρός μου, ο Dimitri με τα πολλά zzzz, ο συμπάσχων μου στον Γουντιαλλενισμό , εκείνη που μισεί τον Χατζιγιάννη και μμμ......Κική είσαι μέσα;

Αντισταθείτε!

Απαντάω στην πρόσκληση της Πετρούλας με ενα απόσπασμα του F.Z. απο το Trouble Every Day (Εδω ολόκληρο για τους φάν)

Well I'm about to get sick

From watchin' my TV
Been checkin' out the news
Until my eyeballs fail to see
I mean to say that every day
Is just another rotten mess
And when it's gonna change, my friend
Is anybody's guess

So I'm watchin' and I'm waitin'
Hopin' for the best
Even think I'll go to prayin'
Every time I hear 'em sayin'
That there's no way to delay
That trouble comin' every day
No way to delay
That trouble comin' every day
...

Μπαλάκι στον Ούρφους, Μινκ, Plum, Delirium, και Γάτο!

(Α! Το σχέδιο είναι του Fred Jourdain και το έκλεψα απο εδώ!)

Είμαι σοβαρά, γιατρέ μου;

Καθώς φαίνεται, ο καφές που ήπια με την Lo-Li , στάθηκε αρκετός να καταλάβει ότι οι ώρες στην ψυχανάλυση συνεχίζουν να μην μου είναι αρκετές, ώστε να με καλέσει σε ένα μπλογκοπαίχνιδο ονόματι «ενθύμια της απερισκεψίας μου» , που βγάζει στην φόρα όχι μόνο σωματικά σημάδια που αποκτάει κάποιος από αφέλεια, αλλά και πολλά από τα ψυχικά του. Και ας εξηγηθώ, πως οι απερισκεψίες μου ΙΣΩΣ να ξεκινούσαν επειδή πίστευα σε έναν αγνό και τίμια αγγελικά πλασμένο κόσμο, αλλά τελικά τα περισσότερα τραύματα που κουβαλώ έχουν προκληθεί από άλλους. Αρχίζω τα Κατηγορώ:

Σε τρυφερή ηλικία (αγαπημένη φράση των δημοσιογράφων), οι γονείς μου φέρνανε να μας καθαρίζει το σπίτι μία πολύ σκύλα γυναίκα . Δεν θυμάμαι σήμερα για ποιο λόγο με είχε πιάσει από το χέρι και με έσερνε να φύγω πάντως της κρατούσα αντίσταση. Μπορεί κάποια βρισιά να της είπα τότε για να με αφήσει, και καθώς ούρλιαζα με το μεγάλο της βαμπιρικό κόκκινο νύχι μου τραβάει μία οριζόντια νυχιά σκίζοντας την πάνω μεριά του δεξιού μου καρπού.(*) Έτσι η γνωριμία μου με το γυναικείο φύλλο χαράχθηκε με το δικό μου αίμα! Τουλάχιστον , (να μην είμαστε άδικοι) ήταν η πρώτη φορά που θυμάμαι τη μεγάλη μου αδελφή να με υπερασπίζεται ενώ αυτή τσούλα δεν ξαναπάτησε ποτέ το πόδι της σπίτι μας (Rrrreevenge!).

Γιατί λοιπόν μισώ την μπάλα;(κλικ εδώ για λεπτομέρειες) Η εξήγηση έρχεται αυτή την φορά σε ένα μάλλον ψυχικό και όχι τόσο σωματικό τραύμα, αφού εξωτερικό σημάδι δεν μου άφησε. Όπως όλα τα παιδάκια μου άρεσε και μένα η μπάλα αλλά μην φανταστείτε κάνα Νικοπολίδη η Σαργκάνη όταν ήταν να παίξω τον τερματοφύλακα! Πάντως ως κακός μιμητής τους, εκείνη η δυνατή μπαλιά που έφαγα στο σαγόνι και με έριξε στο πλακόστρωτο στάθηκε και το οριστικό διαζύγιο μου με το άθλημα!

Ε, σε αυτό έφταιγα! Έπρεπε να ψυλλιαστώ ότι ήταν για την Φωλιά του Κούκου αυτός ο συμμαθητής μου! Έπρεπε να μην τον κοροϊδεύω κυρίως μάλιστα όταν:

Α)Νόμιζε ότι ήταν Λουδοβίκος. (Σοβαρά, τον φωνάζαμε Λούι.)
Β)Ζωγράφιζε γκιλοτίνες και δήμιους. (Μην φανταστείτε κάνα Ρέμπραντ.)
Γ)Ήταν φίλος μου και καθόταν δίπλα μου. (Δείξε μου φίλο σου, κανονικά! )
Θυμάμαι πάντως σε μία από τις επίμονες κοροϊδίες που του έκανα να μου χώνει στυλό BIC στο μπράτσο σαν μαχαίρι που μάλλον χτύπησε κόκαλο. Δεν τον ξαναενόχλησα από τότε και το σημάδι στο αριστερό χέρι συνεχίζει να μου υποδεικνύει ότι δεν κάνουμε αστεία με Λουδοβίκους!

Και μία τελευταία, που αν είχανε οι φίλοι μου την ευκαιρία τότε να την μαγνητοσκοπήσουν, σήμερα θα σαρώναμε τα Funniest Home Videos! Δεν μου άφησε ακριβώς «ενθύμιο» αφού δεν έχω κανένα τραύμα, όμως γέμισε με αναμνήσεις και γέλωτες την παρέα. Με τα ποδήλατα, στην εξοχική (και ακόμα μέχρι σήμερα μαγευτική) Νέα Μάκρη είχαμε βγει και τρέχαμε στην λεγόμενη «Ανηφόρα-Κατηφόρα» , έναν (όχι ιδιαίτερα επικλεινής δρόμος με τα σημερινά μάτια) ανηφορικό δρόμο που τον ανεβαίναμε και μετά με φόρα τον κατεβαίναμε με τα ποδήλατα. Και το ποδήλατό μου, το γαμημένο, είχε πολύ γερά φρένα…

…και το μπρος και το πίσω….
…και μην κάνετε ποτέ, μα ποτέ την μαλακία να παγώσετε ταυτόχρονα τα φρένα σας ενώ τρέχετε με μεγάλη ταχύτητα σε κατηφόρα!
Ε, τι τα θέλετε; Απλοί νόμοι φυσικής! Το ποδήλατο με μένα πάνω, γύρισε 360 μοίρες γύρω από τον άξονα της μπροστινής ρόδας και εγώ χωρίς να το πολυκαταλάβω έφαγα μία από τις αστειότερες ποδηλατικές μου τούμπες!

(*)Όση ώρα έγραφα αυτό, νόμιζα πως η ουλή που μου χάραξε η καριόλα ήταν στο αριστερό χέρι και ένιωσα έκπληξη όταν την αναγνώρισα στο δεξί. Τελικά όλα επουλώνονται. Ακόμα και οι αναμνήσεις μας.

Να περάσουν και οι υπόλοιποι για ψυχανάλυση : Delirium Tremens , Queerdom, Πετρούλα, Nemo, Παράλληλος, Περαστικός,Oύρφους.

'Ενα εξαίσιο Πτώμα

Του Enrique Breccia απο το "Swamp Thing-Love In Vain"

Αν θυμάμαι, η προέλευση και το όνομα του παιχνιδιού έχει να κάνει με ένα παιχνίδι των Ντανταϊστων όταν κόψανε τυχάια λέξεις απο μία εφημερίδα, έπειτα τις ανακατέψανε, και τις ξανακολλήσανε με τυχαίο τρόπο με αποτέλεσμα η πρώτη πρόταση που εμφανίστηκε μπροστά τους να γράφει "Ενα Εξαίσιο Πτώμα".

Εγώ θα τολμήσω να πάρω τυχαία (όσο είναι δυνατόν βέβαια) πέντε φράσεις απο το τα τελευταία πόστ πέντε μπλόγκερ της επιλογής μου που θα τις κολλήσω και στην συνέχεια θα καλέσω τους συγγραφείς τους να συμπληρώσουν το "Εξάισιο Πτώμα" μου με πέντε μπλόγκερ της δικής τους επιλογής, ετσι ώστε σιγά σιγα να σχηματιζεται ολο και μεγαλύτερη μιά ντανταϊστική παράγραφος. Οι μόνοι περιορισμοί που βάζω είναι:

Α. Η επιλογή της κάθε φράσης να μην μην ξεπερνά τις τρείς λέξεις και να επιλέγεται από τους χρήστες με όσο το δυνατόν τυχαίο copy/paste. (μέσος όρος δηλαδή, 15 καινούριες λέξεις ανα παίκτη.)

Β. Δεν έχει σημασία αν στο τέλος η πρόταση ή η παραγραφός βγάζει νόημα. Αποφύγετε να "ωραιοποιήσετε" το αποτέλεσμα, και αφήστε την ως έχει.

Γ. Αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε φράσεις απο ήδη επιλεγμένους μπλόγκερ.

Ξεκινάω με φράσεις απο τους Κουρούνα, Ούρφουσλαάγκ, Lo-li, Τάκη Αλεβαντή, Λολίτα, που τους εύχομαι να συνεχίσουν αυτό το Εξαίσιο Πτώμα!

"Manson Marilyn Manson στραβώνει και πάει Βάζουμε μπρος τις καλή θέληση, ούτε περιστατικο πελατονια μου."