"Ρώτησα τον κύριο Βαν ποια μαθήματα πρέπει να πάρω για να γίνω συγγραφέας κωμικών επεισοδίων για την τηλεόραση. Ο κύριος Βαν είπε οτι δεν χρειάζεται κανένα προσόν, αρκεί να' σαι διανοητικά καθηστερημένος."
Σου Ταουνσεντ : Το κρυφό ημερολόγιο του Αντριαν Μολ



24.2.10

Ο ρατσισμός του Political Correct

Συζητούσα τις προάλλες με έναν κολλητό μου για ένα διήγημα που σκεφτόμουν να έγραφα στο οποίο μέσα σε όλα τα πρόσωπα που υπάρχουν, τον ρόλο ενός από τους "κακούς" να τον είχε ένας μαύρος.

"Είσαι ρατσιστής" μου λέει μεταξύ σοβαρού και αστείου . "θα είναι σαν να λες πώς όλοι οι μαύροι είναι κακοί."
Όλα αυτά, ξέροντας με και γνωρίζοντας πώς όσο είμαι εγώ ρατσιστής, άλλο τόσο είναι και ο Πλεύρης πολέμιος των Αρνητών του Ολοκαυτώματος! Και ο λόγος που αποφάσισα να είναι "μαύρος" ο κακός είναι επειδή θα έφευγε από το κλισέ του να τον κάνω λευκό. Μεταξύ λοιπόν πολιτικής ορθότητας και καλλιτεχνικής ελευθερίας αποφάσισα να γράψω αυτό το ποστ.

Ξεκαθαρίζω: Δεν είμαι εναντίον της Πολιτικής Ορθότητας όταν αυτή βάζει φρένο στα στερεότυπα των στενόμυαλων. Είμαι εναντίον όμως της επιβολής της όταν δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας από άτομα που έτσι και αλλιώς δεν σκέφτονται με αυτά. Ελπίζοντας να μην γίνω spoiler του βιβλίου του Ροθ "Ανθρώπινο Στίγμα" (φαντάζομαι πώς όσοι δεν το έχετε διαβάσει, έχετε δει την φριχτή ταινία, ή έχετε ακούσει για αυτό, διαφορετικά παραλείψετε αυτή την παράγραφο), ξεκινάει με την απόλυση ενός καθηγητή πανεπιστημίου επειδή παρερμήνευσαν μία λέξη του (spooks) ως ρατσιστικό χαρακτηρισμό για τους μαύρους, χωρίς να γνωρίζουν ότι λόγω της ανοιχτόχρωμης επιδερμίδας του και ο ίδιος ήταν τελικά μαύρος! Εκπληκτικός προβληματισμός απέναντι στις παγίδες του Political Correct και των στερεοτύπων.

Για να προστατέψουμε λοιπόν μια τυχόν ρατσιστική παρερμηνεία που αφορά ομάδες ανθρώπων (πχ μαύρων, Κινέζων, χοντρών, ομοφυλόφιλων) τείνουμε να αντιστρέφουμε τους όρους με έναν δεύτερο είδος ρατσισμού. Εκείνου που θα επιβάλει σε όλες οι παραπάνω μειονότητες να τις παρουσιάζουμε αποκλειστικά με θετικές προθέσεις. Στερεότυπο δεν είναι όμως κι αυτό; Θα μου πείτε ποιο είναι το κακό σε ένα τέτοιο στερεότυπο; Κανένα, πλην του γεγονότος ότι πάλι αποφεύγουμε να μιλήσουμε για την πραγματικότητα.

Μία άλλη πολύ εύστοχη παρατήρηση με το αν πρέπει πάντα να είμαστε πολιτικά ορθοί ή ρεαλιστές, θυμάμαι να κάνει ο Μάϊκλ Μούρ στο βιβλίο "Ηλίθιοι Λευκοί", όταν διάφορες αντιρατσιστικές οργανώσεις διαμαρτυρήθηκαν πώς στην σειρά Friends δεν υπάρχει μαύρος ανάμεσα στα "φιλαράκια". Ο Μουρ δεν το θεωρεί ρατσιστικό, αλλά απόλυτα ρεαλιστικό καθώς όπως λέει έτσι συμβαίνει και στις πραγματικές παρέες μεταξύ λευκών στην Αμερική.

Έτσι συμβαίνει και στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Να έχει ένα συνδυασμό ιδιομορφίας, εξωτερικών χαρακτηριστικών και συμπεριφοράς. Ο "μαύρος" μου μπορεί να είναι κακός, όχι επειδή είναι μαύρος ή γιατί θεωρώ πώς όλοι οι μαύροι είναι κακοί, αλλά επειδή η πραγματικότητα έχει αποδείξει ότι ένας κακός μπορεί να είναι μαύρος, Κινέζος, χοντρός, ομοφυλόφιλος κλπ ανεξαρτήτου καταγωγής. Μην ξεχνάμε πώς ένα από τα χειρότερα εγκληματικά μυαλά του προηγούμενου αιώνα, ήταν χορτοφάγος. Ας αναρωτηθούμε αν αυτό είναι αρκετό ώστε κάνει "κακούς" όλους τους χορτοφάγους.

Η εικόνα από το Brazil. Μπορεί να είναι άσχετη, μπορεί και να σας δημιουργήσει συνειρμούς, σε σχέση με το ποστ, δεν ψάχνω άλλο, είναι 6:30 το πρωί, πάω να πέσω.

10.2.10

Do you believe in the Users?

Με πιάνουν οι "ανάμνησες". Δεν ξέρω αν σας λέει κάτι ο τίτλος της ταινίας Tron , αλλά ήταν από τις αγαπημένες μου των παιδικών χρόνων. Το να προσπαθήσω να εξηγήσω σε αυτούς που δεν την έχουνε δει "τι είναι το Tron" είναι σαν o Morpheus να προσπαθεί να εξηγήσει στον θολωμένο Neo "Τι είναι το Matrix". Εξάλλου θεωρώ πως η ταινία αυτή ήταν προάγγελος του Matrix.




Ιστορικό: Βρισκόμαστε πίσω στο 1982. Οι υπολογιστές έχουν ήδη να δημιουργούν τα πρώτα τρισδιάστατα περιβάλλοντα και η Disney δίνει το πράσινο φως σε μία από τις ποιο δυσκολοδημιούργητες πειραματικές ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ. Έναν συνδυασμό πρώτων computer graphics, κινουμένου σχεδίου, live action και επιχρωματισμένου φίλμ. Επίσης, η ταινία που ενέπνευσε τον John Lasseter για το Toy Story.





Υπόθεση: Ο Φλίν (Τζεφ Μπρίτζες) προγραμματιστής ηλεκτρονικών παιχνιδιών μπαίνει κυριολεκτικά στον κόσμο των υπολογιστών να βρει αποδείξεις μεγάλης εταιρίας που έκλεψε το καλύτερο του πρόγραμμα παιχνιδιού, ενώ καταλήγει να γίνει ο ίδιος μονομάχος των παιχνιδιών αυτών.


...Καύλα!

Το στόρι σήμερα φαντάζει αφελές. (άλλα να δούμε πώς θα φαίνεται το matrix σε καμία τριανταριά χρόνια). Πάντως με τρομερά δύσκολα και πρωτοποριακά μέσα της εποχής του (μιλάμε 1982) με τρεις εταιρίες computer animation, ένα σωρό σχεδιαστές (μεταξύ τους και ο σχεδιαστής κόμικς Moebius που σχέδιο του παραπέμπω αριστερά) και μέχρι το τέλος της δημιουργίας της ταινίας οι συντελεστές να μην είναι σίγουροι τι ακριβώς γυρνάνε, ο Steven Lisberger σκηνοθέτης και συγγραφέας της ταινίας δημιουργεί ένα "ηλεκτρονικό" κόσμο με ήρωες Προγράμματα που πιστεύουν σε Χρήστες ("Do you believe in the Users? - Sure I do. If I don't have a User, then who wrote me?") ,ένα απολυταρχικό καθεστώς το οποίο κυβερνιέται από τον Master Control, οχήματα, κτήρια και μηχανές που παραπέμπουν στα ηλεκτρονικά μπιμπλίκια της εποχής και απόλυτα γεωμετρικά σχήματα.



Στην Ελλάδα δυστυχώς η ταινία δεν έγινε γνωστή όσο άλλες ταινίες της ίδιας χρονιάς, αλλά παρόλα αυτά διαβάζετε εδώ ένα φανατικό θεατή που αν και μπορεί να την θεωρεί όχι τόσο καλή σαν ταινία γενικά , για κάποιο λόγο θέλει να την ξαναβλέπει και να βυθίζεται στο μαγικό της κόσμο. Προτείνω να κλικάρετε πάνω στις εικόνες.




Φέτος, έρχεται και το σίκουελ TRON LEGACY του οποίου αν και απαισιόδοξος αν θα μου προσφέρει την ίδια μαγεία με τότε που πρωτοείδα το Tron παραπέμπω σε τρέιλερ του ακριβώς από κάτω.

"Greetings, Programs!"

7.2.10

Το Παιδί Λάστιχο

Στη πραγματικότητα δεν είναι παιδί. Αν και γράφει όπως θα έγραφε στο ημερολόγιο της μια 15χρονη κορασίδα σε ερωτική απογοήτευση, ο μπλόγγερ αυτός που σύμφωνα με δικές του δηλώσεις σε φορουμ, σε μπλόγκ κλπ λέει ότι πλησιάζει τα σαρανταφέυγα τυγχάνει γνωστός για τις φιλοχουντικές του απόψεις. Εξάλλου, ο πνευματικός του Αδωνις του έχει επιτρέψει να χρησιμοποιεί τους όρους "θολοκουλτουριάρης", "ψευτοδιανούμενος", "αναρχοναζι" κλπ. Το Παιδί Λάστιχο μισεί τους αριστερούς. Και να ήταν κανένας συνειδητοποιημένος φασίστας ή ακροδεξιός πάει στο διάολο! Ο συγκεκριμένος όμως ανήκει στην κατηγορία του θολοφασίστα. Τι εννοώ με αυτό και γιατί τον αποκαλώ Παιδί Λάστιχο:
Θολοφασίστας , επειδή σε μία απο τις αναρτήσεις του ανέβασε αυτή την εικόνα:

Το σχέδιο είναι του SOLOUP. Για όσους δεν γνωρίζουν τον σκιτσογράφο όχι μόνο έδινε κόμικ στο θολοκουλτουριάρικο περιοδικό κόμικ ΒΑΒΕΛ, όχι μόνο εκδίδει τα άλμπουμ του σε θολοκουλτουρίαρικες εκδόσεις, αλλά ανήκει και στην συντακτική ομάδα διαφόρων θολοκουλτουριάρικων και αριστερών έντυπων, όπως Ως3 , ΓΑΛΕΡΑ ενώ δινει γελοιογραφίες και στο ΠΟΝΤΙΚΙ (απ το οποίο μάλιστα πήρε και ο θολοφασίστας μας και την εικόνα! )

Φυσικά, ο θολοφασίστας μας ουδέποτε ανέφερε την πηγή του σκίτσου ούτε φυσικά και τον δημιουργό του αφήνοντας έξω κάθε πνευματικό δικαίωμα του δημιουργού. Το παρακάτω σχόλιο μου στο ποστ του θολοφασίστα:
κλικ για μεγέθυνση

Έτσι, ήρθε η ώρα να βγει απο μέσα του το Παιδί Λάστιχο και να πάρει δράση ώστε να διορθώσει αυτήν την τρομερή αδικία εις βάρος του. Γιατί μπορεί να μην τον νοιάζει που τον λένε φασίστα, ρατσιστή, ακροδεξιό, αλλά να του πούνε ότι ενισχύει τους θολοκουλτουριάρηδες αριστερούς της Γαλέρας , Ε ΑΥΤΟ ΠΑΕΙ ΠΟΛΥ! ΟΧΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΑΤΙΜΩΣΗ!
Και το σχέδιο του Soloup αλλάζει με μαγικό τρόπο κάπως έτσι:

Και επειδή έχουμε και κάποια αξιοπρέπεια απέναντι στο φασιστικό κοινό μας ,να μην φανούμε δε και μαλάκες , σβήνουμε γρήγορα γρήγορα το παραπάνω σχόλιο του "Γιέλλοου" , το οποίο και αντικαθιστούμε με την παρακάτω γενικευμένη λάσπη (προς κάθε ενδιαφερόμενο):
Δεν θα το ξαναπώ: Κλικ για μεγέθυνση.

Ευχαριστούμε Παιδί Λάστιχο, που μας έσωσες απο το ρεζίλεμα! Τι κρίμα που κάποιοι αναρχοναζίδες σε έχουνε μάθει τόσο καλά και ξέρουνε να κρατάνε screenshots από πριν, ώστε να γελάνε αργότερα με τον θολοφασισμό σου και την ιδιότητα σου να μετατρέπεσαι σε Παιδί Λάστιχο όποτε κάτι δεν σου πάει καλά!!!

Ο Καρατζαφέρης να σε έχει καλά.



Frank Zappa We're Turning Again Live