"Ρώτησα τον κύριο Βαν ποια μαθήματα πρέπει να πάρω για να γίνω συγγραφέας κωμικών επεισοδίων για την τηλεόραση. Ο κύριος Βαν είπε οτι δεν χρειάζεται κανένα προσόν, αρκεί να' σαι διανοητικά καθηστερημένος."
Σου Ταουνσεντ : Το κρυφό ημερολόγιο του Αντριαν Μολ



19.5.11

Σκοτώνουν τους καλλιτέχνες όταν γεράσουν

Σαββόπουλο άκουγα πάρα πολύ. Θυμάμαι να κάθομαι με ανάλογες παρέες και να αναλύουμε "τι θέλει να πει ο Σαββόπουλος, εδώ", "τι θέλει να πει ο Σαββόπουλος, εκεί". Επίσης ποτέ δεν ήμουν από εκείνους τους τύπους που μόλις εκείνος έκανε μια στροφή στην ιδεολογία του με το "Κούρεμα", είπα "πουλήθηκες Νιόνιο..." . Να πώ την αμαρτία μου, μου αρέσει ακόμα ο δίσκος, ακόμα και αν περιέχει μερικά αιρετικά για μένα τραγούδια. Σέβομαι το δικαίωμα του να τα εκφράσει μεν, αποφέυγω να τα ακούσω δε. Fair Play.

Νομίζω πώς η στροφή για μένα που συντέλεσε στο να αρχίσω να τον θεωρώ ως "ένα γερομαλάκα" ήταν με την Καλομοίρα, κάτι εθνικιστικές επάρσεις του στο "Μη πετάξεις τίποτα", κλπ. Βεβαία, και πάλι όλα αυτά τα θεώρησα με κατανόηση για τον καλλιτέχνη που ξεμωραίνεται, παύει πια να είναι επαναστατικός, επαναπαύεται απλά στις παλιές του δόξες. Ο Σαββόπουλος δεν γράφει μουσική πια. Ως καλλιτεχνική φωνή είναι εδώ και πολλά χρόνια πεθαμένος κι αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Αναμφισβήτητα είναι μια μορφή που σημάδεψε τις προηγούμενες δεκαετίες και αναμφισβήτητα, ότι έχει χαραχθεί πάνω σε βινύλιο δεν ξεγράφεται με μερικές δηλώσεις ενός γερομαλάκα ακόμα και άν προέρχονται από τον ίδιο. Μπορώ να τον φανταστώ σήμερα καθησμένο μπροστά στην τηλεόραση να παρακολουθεί όπως οι περισσότεροι την Στάη και τους υπόλοιπους δημοσιογράφους που περνούν την αντιμεταναστευτική τους προπαγάνδα, χωρίς να ψάχνουν να βρουν τον αντίλογο σε όλο αυτό, οπότε δεν μένει παρα να συμφωνήσουν.

Οπότε δεν θυμώνω. Απλά στεναχωριέμαι λίγο για αυτόν , την ίδια στεναχώρια που είχα νιώσει βλέποντας πχ τον Θανάση Βέγγο να παίζει σε σαχλοσήριαλ και παραστάσεις της Μιμής Ντενίσης, όταν έμαθα πώς ο Zappa σκεφτόταν σοβαρά να κατέβει Πρόεδρος της Αμερικής, όταν πάρα πολλοί που θεωρώ respect γερνάνε και με κάποιες κινήσεις τους μου "λερώνουν" λίγο την εικόνα που είχα για αυτούς.

Βάζω το παρακάτω βιντεάκι που το είχα φτιάξει ξανακούγοντας πρόσφατα το "Για τα παιδιά που είναι στο κόμμα", αγνοώντας σκόπιμα ποιος είναι σήμερα, μένοντας μόνο στο τραγούδι 'ως ένα αυτόνομο έργο τέχνης που μου μίλησε από μόνο του.



Η φωτοσοπιά είναι του Antista/Chef

3.5.11

Θανάση

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
αντίο
:(

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.


Frank Zappa We're Turning Again Live