Η Συντρόφισσα Αριστερά είναι πουτάνα και τις σκέψεις της τις έχω χεσμένες!
Προβοκατόρικος τίτλος ε; Ωραία! Να τσιγκλίσουμε και λίγο την αριστερή διανόηση που την έχει πιάσει ο ύπνος σε αυτή τη χώρα! Αν μάλιστα αντί για "Συντρόφισσα Αριστερά" βάλουμε "Πρόεδρος Μάο" και "μαλάκας" αντί "πουτάνα", έχουμε μια πολύ αστεία ρήση από κόμικ του Lauzier (που κανείς-μα κανείς άλλος- δεν έχει σατιρίσει καλύτερα τον αριστερό χώρο και παρόλα αυτά να παραμένει συμπαθής σε αυτούς).
Gérard Lauzier (1932 -2008) Ο λόγος της παράφρασης μου είναι καθαρά ειρωνικός σε πολλά άρθρα η σχόλια που διαβάζω για το "πόσο κακό έχει κάνει η Αριστερά σε αυτό τον τόπο", "πόσο κατευθυνόμενη είναι" αφού "πρόκειται για την Αριστερά", πόσο "τι περιμένετε αφού είναι αριστερός" , πετάνε στη συζήτηση μέσα κονσερβοκούτια, Στάλιν, Μάο, κουμουνισμό, προδοσίες και εμφυλίους που σε καμία περίπτωση δεν έχει να κάνει με την ευρύτερη Αριστερά, μιλάνε ότι δεν έχει όραμα και σαφείς θέσεις (ενώ οι άλλοι πολιτικοί χώροι που τους δοκιμάσαμε έχουν, ε;) και άλλα χαριτωμένα.
Πριν ασχοληθώ με την πρέζα που λέγεται μπλόγκινκ, ήμουν τελείως απολιτίκ και αυτο-ονομαζόμενος "αναρχικός"(τρέχα γύρευε πώς με τις πλάτες του μπαμπά μου), άκουγα Pink Floyd και έφτιαχνα το Αλφάδι στα θρανία του σχολείου, μακρύ μαλλί καθότι την είχα δει χίπης, κλπ. Η μόνη μου σχέση με το άθλημα ήταν η κόμικς σειρά του Ιωάννου "Ο Τρίτος Δρόμος" , αρνούμενος να διαβάσω οτιδήποτε άλλο να κάνει με πολιτική και κόμματα. Στις εκλογές ή εμφανιζόμουν για να ρίξω άκυρα ή δεν πατούσα καν. Ξέρετε: Το "Όλοι ίδιοι είναι, μωρέ!". Όχι, ότι τώρα είμαι απόλυτα συνειδητοποιημένος ή ενημερωμένος, αλλά τέλος πάντων μπήκα (και χωρίς να το πολυκαταλάβω μάλιστα) σε ένα τριπάκι "αριστερού".
Δεν θέλω ούτε και σήμερα να ονομαστώ βαμμένα αριστερός ή αναρχικός καθότι υπάρχουν διάφορα αντικρουόμενα πράγματα στις σκέψεις ή στον τρόπο ζωής μου που μόνο η ψυχαναλύτρια και οι δικοί μου άνθρωποι γνωρίζουν. Αυτό όμως που είναι δεδομένο είναι πως ενώ ουσιαστικά ξεκίνησα απολιτίκ και στην κοσμάρα μου, με τα μπλόγκ άρχισα να βλέπω και να συμφωνώ με πράγματα " υιοθετημένα" από τους αριστερούς.
Και το έβαλα σε εισαγωγικά γιατί στην ουσία δεν πιστεύω ότι πρόκειται για υιοθεσία κάποιων. Απλά έτυχε θέσεις που μου φαίνονται σωστές να εκφράζονται από τον αριστερό χώρο. Αν σήμερα τις απόψεις αυτές τις ονομάζουμε "αριστερές" ή "αντιεξουσιαστικές" , στην χούντα τις ονομάζανε "κουμουνιστικές" και "αντισυνταγματικές", παλιότερα "φεμινιστικές", "αναρχικές", "μαρξιστικές" , "μπίτνικ" ή "χίπικες", η ακόμα πιο βαθιά στην ιστορία, "χριστιανικές". Αυτές όμως οι ταμπέλες δεν με αφορούν και αύριο θα βρεθεί κάποια καινούρια ονομασία για όλα εκείνα που κατά βάθος πιστεύω ότι βοηθούν την πρόοδο και την ανάπτυξη. Μόνο φανταστείτε να μην υπήρχαν στην Ιστορία αυτοί οι καταραμένοι "Θολοπροοδευτικοί Αριστεροί" να μας πετάνε ιδέες σε ποιο σημείο θα συνεχίζαμε να βρισκόμασταν. Ακόμα θα σφαζόμασταν μέχρι θανάτου για μία θέση στην σπηλιά, για το ποιος θα τεκνοποιούσε το θηλυκό της φυλής και τελικά ποιος θα είχε τα πιο γερά δόντια να μασήσει το ωμό βουβάλι.
Αν θέλετε την γνώμη μου, ναι! Η Αριστερά έχει πολλές μαλακίες στο παρελθόν, κάνει μαλακίες και σήμερα και θα συνεχίσει στο μέλλον. Όπως και η Δεξιά έχει κάνει μαλακίες και ο αναρχικός χώρος έχει κάνει και το Πασόκ. (Ξεχωριστή πολιτική από μόνη της το τελευταίο γιατί αν το ονομάσω "σοσιαλιστικό" θα με πάρουν με τα γιαούρτια και τις πέτρες)! Και λοιπόν; Παύω να πιστεύω και να προωθώ ιδέες που τις θεωρώ σωστές, επειδή τύχαινε κακής μεταχείρισης από ορισμένους που τις εννόησαν όπως αυτοί θέλανε; Πολύ απλά, να πάνε να πνιγούνε όσοι σκέφτονται τόσο μικρόμυαλα!
Έτσι, για να σας δείξω ποιος είναι ο βαμμένος, να θυμηθείτε που στα γεράματα θα γίνω ένας στριμμένος ακροδεξιός παππούς με φανελάκι, στρατιωτική παντόφλα και Εστία στο ένα μου χέρι που θα γκρινιάζω για τα χαντάκια στους δρόμους, τις πορείες που με εμποδίζουν να περπατήσω, τους Τούρκους που παραβιάζουν τον εναέριο χώρο μας και το εβραϊκό λόμπι που θέλει να μας επιβάλει το ηλεκτρονικό φακέλωμα. Α, ναι! Επίσης θα φωνάζω για το σφράγισμα του Αντιχρίστου!
Όχι, δεν τα έχω αποκλείσει από την ζωή μου θέλω να σας πω. Με βλέπω από σήμερα. Αλλά έχουμε ακόμα δρόμο...
Πριν ασχοληθώ με την πρέζα που λέγεται μπλόγκινκ, ήμουν τελείως απολιτίκ και αυτο-ονομαζόμενος "αναρχικός"(τρέχα γύρευε πώς με τις πλάτες του μπαμπά μου), άκουγα Pink Floyd και έφτιαχνα το Αλφάδι στα θρανία του σχολείου, μακρύ μαλλί καθότι την είχα δει χίπης, κλπ. Η μόνη μου σχέση με το άθλημα ήταν η κόμικς σειρά του Ιωάννου "Ο Τρίτος Δρόμος" , αρνούμενος να διαβάσω οτιδήποτε άλλο να κάνει με πολιτική και κόμματα. Στις εκλογές ή εμφανιζόμουν για να ρίξω άκυρα ή δεν πατούσα καν. Ξέρετε: Το "Όλοι ίδιοι είναι, μωρέ!". Όχι, ότι τώρα είμαι απόλυτα συνειδητοποιημένος ή ενημερωμένος, αλλά τέλος πάντων μπήκα (και χωρίς να το πολυκαταλάβω μάλιστα) σε ένα τριπάκι "αριστερού".
Δεν θέλω ούτε και σήμερα να ονομαστώ βαμμένα αριστερός ή αναρχικός καθότι υπάρχουν διάφορα αντικρουόμενα πράγματα στις σκέψεις ή στον τρόπο ζωής μου που μόνο η ψυχαναλύτρια και οι δικοί μου άνθρωποι γνωρίζουν. Αυτό όμως που είναι δεδομένο είναι πως ενώ ουσιαστικά ξεκίνησα απολιτίκ και στην κοσμάρα μου, με τα μπλόγκ άρχισα να βλέπω και να συμφωνώ με πράγματα " υιοθετημένα" από τους αριστερούς.
Και το έβαλα σε εισαγωγικά γιατί στην ουσία δεν πιστεύω ότι πρόκειται για υιοθεσία κάποιων. Απλά έτυχε θέσεις που μου φαίνονται σωστές να εκφράζονται από τον αριστερό χώρο. Αν σήμερα τις απόψεις αυτές τις ονομάζουμε "αριστερές" ή "αντιεξουσιαστικές" , στην χούντα τις ονομάζανε "κουμουνιστικές" και "αντισυνταγματικές", παλιότερα "φεμινιστικές", "αναρχικές", "μαρξιστικές" , "μπίτνικ" ή "χίπικες", η ακόμα πιο βαθιά στην ιστορία, "χριστιανικές". Αυτές όμως οι ταμπέλες δεν με αφορούν και αύριο θα βρεθεί κάποια καινούρια ονομασία για όλα εκείνα που κατά βάθος πιστεύω ότι βοηθούν την πρόοδο και την ανάπτυξη. Μόνο φανταστείτε να μην υπήρχαν στην Ιστορία αυτοί οι καταραμένοι "Θολοπροοδευτικοί Αριστεροί" να μας πετάνε ιδέες σε ποιο σημείο θα συνεχίζαμε να βρισκόμασταν. Ακόμα θα σφαζόμασταν μέχρι θανάτου για μία θέση στην σπηλιά, για το ποιος θα τεκνοποιούσε το θηλυκό της φυλής και τελικά ποιος θα είχε τα πιο γερά δόντια να μασήσει το ωμό βουβάλι.
Αν θέλετε την γνώμη μου, ναι! Η Αριστερά έχει πολλές μαλακίες στο παρελθόν, κάνει μαλακίες και σήμερα και θα συνεχίσει στο μέλλον. Όπως και η Δεξιά έχει κάνει μαλακίες και ο αναρχικός χώρος έχει κάνει και το Πασόκ. (Ξεχωριστή πολιτική από μόνη της το τελευταίο γιατί αν το ονομάσω "σοσιαλιστικό" θα με πάρουν με τα γιαούρτια και τις πέτρες)! Και λοιπόν; Παύω να πιστεύω και να προωθώ ιδέες που τις θεωρώ σωστές, επειδή τύχαινε κακής μεταχείρισης από ορισμένους που τις εννόησαν όπως αυτοί θέλανε; Πολύ απλά, να πάνε να πνιγούνε όσοι σκέφτονται τόσο μικρόμυαλα!
Έτσι, για να σας δείξω ποιος είναι ο βαμμένος, να θυμηθείτε που στα γεράματα θα γίνω ένας στριμμένος ακροδεξιός παππούς με φανελάκι, στρατιωτική παντόφλα και Εστία στο ένα μου χέρι που θα γκρινιάζω για τα χαντάκια στους δρόμους, τις πορείες που με εμποδίζουν να περπατήσω, τους Τούρκους που παραβιάζουν τον εναέριο χώρο μας και το εβραϊκό λόμπι που θέλει να μας επιβάλει το ηλεκτρονικό φακέλωμα. Α, ναι! Επίσης θα φωνάζω για το σφράγισμα του Αντιχρίστου!
Όχι, δεν τα έχω αποκλείσει από την ζωή μου θέλω να σας πω. Με βλέπω από σήμερα. Αλλά έχουμε ακόμα δρόμο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου