«Now, Let Get Serious, Ladies And Gentlemen»*
Τα πράγματα πρέπει να σοβαρέψουν και εδώ, κυριές και κύριοι, καθώς αυτό είναι το θέμα μας : Η βία. Και το θέμα μας είναι η βία, τελεία! Δεν υπάρχει ούτε σαν βία στα γήπεδα, ούτε παιδική βία, ούτε σεξουαλική, ούτε ρατσιστική . Μόνο επιπολαιότητα και εύκολες ταμπέλες.
Αν δεν γουστάρεις τη μπάλα, ή με τα παιδιά δεν τα πάς και τόσο καλά , αν δεν είσαι gay, γυναίκα, η αλλοδαπός, αν,αν,αν, πώς είναι δυνατόν να ευαισθητοποιηθείς σε φαινόμενα βίας οταν αυτή γύρω σου, κατηγοριοποιείται συστηματικά; «Σκοτώσαν ένα χουλιγκάνι» θα πείς. «Τα ήθελε ο κώλος του αφου ήταν εκεί. Αν θέλουν να σταματήσουν την βία στα γήπεδα, ειναι δικό τους θέμα. Εγω, μπάλα δεν βλέπω.» Και πάει κάπως έτσι.
Και ποια είναι επιτέλους αυτή η κυρία Βία; Κατοικεί κάπου; Είναι αυτόνομη και ανεξάρτητη; Ένα εξωφυσικό πλάσμα που κινεί νήματα; Το Κακό; Ο Ζιζάνιους στην Διχόνοια του Αστερίξ; Μικρόβιο που μπορεί να αφαιρεθεί σε μιά πειραματική θεραπεία;
Τέχνη και Θρησκεία (παρανοϊκοί τρόποι αντίληψης της πραγματικότητας ) αρέσκονται πάντα να δαιμονοποιούν ,η να προσωποποιούν την βία , εύκολα, αβίαστα, με χιούμορ πολλές φορές, προκειμένου να βρούν λύση στην καταπολέμηση της. Όμως, τζίφος! Το φαινόμενο της βίας ανέκαθεν ήταν στοιχείο της φύσης και βρίσκαμε πάντα τους πιό αρπακολλατζίδικους τρόπους γιά να να την λύσουμε: Πόλεμος! (Μπούμ) Μπάτσοι! (Κράπ!) Φυλακές (Κλάνκ) και ο ποιό γραβατωμένος : Μήνυση (Φράπ!) .Το τελευταίο, εφεύρεση των ηλιθίων με «αξιοπρέπια».
Τους έβλεπα στην τηλεόραση (κάνω καμιά φορά το πταίσμα ), καθώς πιστεύανε πως με την «σύλληψη υπόπτων» ή τα «μέτρα προστασίας», που δεν θα ήθελα να μάθω ποιά θα είναι, το θέμα βία θα λυθεί με μαγικό τρόπο από προσώπου γής. Ζητείται, βεντετικά η τιμωρία κάποιων , ή γενικά να δαμαστεί το φυσικό φαινόμενο βία; Σαν να προσπαθείς να φυλαχτείς από την πλημμύρα ανοίγοντας ομπρέλα, μου ακούγονται!
Θυμάμαι τα «βία στην βία της εξουσίας», «Απαγορεύεται το απαγορεύεται» συνθήματα αναρχικά και σεβαστά από πολλούς, που εμένα προσωπικά, μου θυμίζουν το «Αν ο Θεός μπορεί να κάνει τα πάντα , μπορεί να φτιάξει μιά πέτρα που δεν μπορεί να την σηκώσει; Τότε δεν είναι Θεός! »
Οξύμωρα σχήματα. Τρόποι αντίδρασης που φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά γιά οποία είχαν αρχικά προγραμματιστεί. Ένα από αυτά που όμως τείνω να πιστέψω, είναι το «Η βία γεννάει βία».
Φυσικά, τα φαινόμενα βίας, δεν προέρχονται μόνο από την επιβολή της. Αν δεν δούμε ρεαλιστικά τα αίτια που την προκαλούν, και πόλεμοι θα συνεχίσουν να υπάρχουνε, και καινούρια χουλιγκάνια να παίζουν ξύλο, και φασισταρίο, και θα συνεχίζουν οι ανθρώποι να βρίσκονται σφαγμένοι μεταξύ τους, θεωρώντας πώς βρέθηκε, μιά κάποια λύση στην βία.
7 σχόλια:
Οχι άλλος Ζάπα, για τ'ονομα του θεού, όχι άλλος Ζάπα!
Αλλά μια που α)σοβαρεύτηκες και β)έβαλες τη μούρη του Ζάπα...
...Θα σου βάλω Φρόυντ:
"Όσο υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί θα υπάρχει πόλεμος."
...δηλαδή βία.
Από το "Γιατί πόλεμος", αλληλογραφία του Σ.Φρόυντ με τον Α.Αινστάιν
Ουρφ
Θα συμφωνήσω με τον από πάνω κύριο, αν και πιστεύω ότι δεν είναι η μόνη συνθήκη που πρέπει να καταργηθεί. Η βία δεν θα σταματήσει να υφίσταται, ποτέ μάλλον. Το να ληφθούν μέτρα για τον περιορισμό της, απλά θα την περιορίσει και θα της αλλάξει μορφή. Αλλά είναι στην ανθρώπινη φύση η βιαιότητα..το ένστικτο της καταστροφής (όπως έλεγε κι ο Φρόυντ).
@ urfus:
Ήρθε ο καθένας με τους θείους του, ε;
"Αλλα όσο θα υπάρχει ο θείος Σίγκυ, θα υπάρχει και ο θείος Φράνκυ"
Δικό μου αυτό, "μουστάκια"!
@Queerdom:
Δεν μιλάω για περιορισμό, αλλα για αποδαιμονοποιήση και ανάλυση.
Υ.Γ.Ολοι οι φροϊδικοί εδω μαζευτήκαμε!
Η καλή συνάδελφος αναφέρεται στο "ένστικτο του θανάτου" στο οποίο αναφέρθηκε ο Φρόυντ για να εξηγήσει το λουτρό αίματος του Α' παγκοσμίου πολέμου.
Συνοπτικά το "ένστικτο του θανάτου" είναι ο τρόπος που επιλέγει ασυνείδητα κάποιος για να λύσει υπάρχουσες συγκρούσεις των επιθυμιών του με τις κοινωνικές απαγορεύσεις(συνειδητές και ασυνείδητες) και να επιφέρει την πολυπόθητη σε όλους μας γαλήνη."Αν πεθάνω, θα σταματήσουν οι συγκρούσεις, θα σταματήσει το άγχος, θα σταματήσει κάθε πίεση"
Αυτό όμως το "ένστικτο" είναι στην ουσία του αυτοκαταστροφικό. Αν βρει διέξοδο στον πόλεμο οδηγεί σε φρικαλεότητες. Αν βρει διέξοδο στην τέχνη γεννιέται ο εξπρεσσιονισμός.
Η μόνη πραγματική βία, είναι αυτή που ασκούν οι κρατούντες για να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους.
Ουρφ
Χρόνια πολλά!
Ωραίο κείμενο γέλοου
Xρόνια πολλάααα! Καλή βδομάδα της Λαμπρής! Μπήκα να δώσω κι εγώ το ταπεινό μου σχόλιο αλλά ο urfus κι η queerdom τα χουν πει όλα! Μπράβο για το ποστάκι παιδάκι με τα κίτρινα:-)
@ Urfus:
Δεν διαφωνώ καθόλου. Τέχνη λοιπόν!
@Ζoi20 & lo-li :
Ευχαριστώ,αν και δεν είμαι εγώ που γιορτάζει! Κάποιος άλλος δύστυχος είχε την ατυχία να σταυρωθεί. (ονόματα δεν λέμε)
Δημοσίευση σχολίου