"Ρώτησα τον κύριο Βαν ποια μαθήματα πρέπει να πάρω για να γίνω συγγραφέας κωμικών επεισοδίων για την τηλεόραση. Ο κύριος Βαν είπε οτι δεν χρειάζεται κανένα προσόν, αρκεί να' σαι διανοητικά καθηστερημένος."
Σου Ταουνσεντ : Το κρυφό ημερολόγιο του Αντριαν Μολ



9.12.07

Σκέψεις μου πάνω στο Requiem




Βρέχει καταρρακτωδώς , και τροφοδοτώ πάλι το player με το αριστούργημα του Mozart, έτσι για να μου κομματιαστεί περισσότερο η διάθεση με το τελευταίο έργο μιας μουσικής μεγαλοφυΐας Τα όργανα ακούγονται βαριά. Πένθιμα. Τα πάντα υποδηλώνουν τον πόνο της αρρώστιας του που μας τον μεταφέρει αυτούσιο από το δικό του 1791 στο σύγχρονο ψηφιακό μας κόσμο του 2007. Μοιάζει να γνωρίζει ότι δεν θα την βγάλει καθαρή. Μοιάζει να ξέρει πως αυτό θα είναι το τελευταίο πράγμα που θα γράψει ποτέ.
«Ρε πούστηδες, έτσι μου ‘στε;», μας λέει .« Όπου να’ ναι την κάνω από τον χαρούμενο και μαλακισμένο σας κόσμο, αλλά για να μάθετε, θα σας αφήσω ένα έργο που κάθε φορά που το ακούτε, θα σας μαυρίζει τη γαμημένη υπεροπτική ζωούλα σας.»

Το’πε και το έκανε, το τσογλάνι.
…και ο Wolfgang has just left the building.

5 σχόλια:

Περαστικός είπε...

Έχω μια εκτέλεση με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου και τον μεγάλο Κάραγιαν. Δεν μπορώ να πω ακριβώς ότι μου μαυρίζει τη ζωή, μάλλον κάνει να μοιάζουν τιποτένια όλα τα άθλια και τα ευτελή που έχουμε μάθει να θεωρούμε "ζωή". Όποτε το ακούω νοιώθω κάτι να πεθαίνει αλλά και κάτι να γεννιέται, κάτι να με καλεί να αρπάξω και να σκαρφαλώσω πάνω σε αυτές τις νότες για να αντικρίσω την αληθινή ουσία της ύπαρξης. Αλλά τα λόγια είναι πολύ φτωχά και αυτή η μουσική τα κάνει να μοιάζουν πολύ φτηνά. Αλήθεια, πώς μπορεί να ονομάζεται αυτό μουσική το ίδιο και μαζί με τόσα άλλα;

tink είπε...

Κάπως έτσι σκέφτομαι κι εγώ για το cheating at solitaire του Ness, μόνο που ο Ness δεν έχει πεθάνει ακόμα οκ...

(σου έριξα λίγο το "επίπεδο" σ άρεσε?)

Yellow Kid είπε...

@Περαστικε:

Και γω την ίδια εκτέλεση έχω και είναι φανταστική. Η καλύτερη ισως.

"Αλήθεια, πώς μπορεί να ονομάζεται αυτό μουσική το ίδιο και μαζί με τόσα άλλα;"
Φανταζομαι ,με τον ίδιο λόγο που υπάρχει στην ζωγραφική ο Πικάσσο και παραλληλα τόσα αλλα, επίσης.

@Tinkerbell:

Σιγά το επίπεδο που έριξες! Δεν μου έβαλες κανέναν Πανατζή!
(Ελα τώρα! Δεν είμαστε και τόσο αυστηροί!)

πετρούλα είπε...

Τα χορωδιακά κομμάτια έχουν αυτό το χαρακτηριστικό. Σε κάνουν και ανατριχιάζεις. Είτε να ακούς ουρί του παραδείσου, είτε δαίμονες της κολάσεως.

Yellow Kid είπε...

Θέμα διαθέσεως πάντα. Εγω ακούω δαίμονες της κολάσεως.


Frank Zappa We're Turning Again Live