THAT, is a Street Party!

Ο κόσμος που μαζεύτηκε στις 6 η ώρα ακριβώς στο Θησείο, ήταν αρχικά 4-5 άτομα. Αν και ξεκίνησα μόνος μου συνάντησα τελικά κάνα δυο φίλους χαμένους από τα παλιά, το οποίο ήταν πολύ συγκινητικό. Και ενώ αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε αν γίνεται εκεί το πάρτι, και ενώ είχε περάσει πολύ ώρα από αυτή που είχε αναγγελθεί και παίρναμε τηλέφωνα μήπως έχουμε κάνει λάθος, κατά τις 7 σκάει μύτη στην πλατεία, ένα καρότσι φωτισμένο με λαμπιόνια, αγιοβασίληδες, ελαφάκια και το γνωστό αγγελάκι με την μάσκα οξυγόνου στην κορυφή. Πάνω του ίσως οι καλύτεροι και εναλλακτικοί DJ΄s που έχω ακούσει ποτέ, τους MUSAK 7.
Το αλκοόλ που είχαμε αγοράσει από το περίπτερο, βότκα και ουίσκι,ήταν αρκετό για να μας ζεστάνει και κάτω από ρυθμούς, ρέγγε αρχίσαμε να χορεύουμε μέσα στο κρύο. Όταν μαζεύτηκε περισσότερος κόσμος ξεκινήσαμε προς Μοναστηράκι ακολουθώντας την καρότσα.

Η στάση εκεί, (που υποθέτω γιατί δεν κοίταξα ώρα θα έμεινε καμιά ώρα) μάζεψε και περισσότερο κόσμο,συνάντησα και άλλους φίλους και ξαναξεκινήσαμε προς την Βαρβάκειο Αγορά. Εκεί στην στοά που μύριζε κρέας και αίμα, πάνω στα σφαγεία και τα τσιγκέλια, τα άτομα που είχαν μαζευτεί, χορεύανε, είχανε γίνει ντίρλα, πρέπει να ήτανε πάνω από 500! Και συνέχεια στα Προπύλαια, τώρα.

Αν και το καρότσι το κουβαλούσαμε στα χέρια, αν και φορές εμποδίσαμε την κυκλοφορία, οι περαστικοί δείχνανε να το γουστάρουν, μάλιστα όλο και κάποιοι καταλήγανε να μας ακολουθούν ή να τραβάνε φωτογραφίες και βίντεο. Πολύ ευγενικά οι DJ πάνω στο καρότσι που δίνανε και τις κατευθυντήριες οδηγίες μας λέγανε να παραμερίσουμε και να κάνουμε χώρο για τα αυτοκίνητα. Στα Προπύλαια πρέπει να είχαμε μαζευτεί και 1000 άτομα.

Εκεί,άρχισε να βρέχει. Και αναγκαστικά για να προφυλαχτούμε γίναμε όλοι "κουκουλοφόροι"!!! Τελικά το πάρτι κατέληξε μέσα στην Στοά Του Βιβλίου με τον κόσμο από τους πάνω ορόφους να κοιτάζει έκπληκτος και κάποιες φορές να χορεύει κι αυτός. Τα ντέκ ίσως λόγω της βροχής, ίσως λόγω συνεχούς χρήσης πια, (είχε φτάσει 5 η ώρα το πρωί) άρχισαν να χαλάνε με αποτέλεσμα να κολλάνε τα CD αλλά αυτό δεν είχε καμία σημασία. Τα αντικαταστήσαμε μία χαρά φωνάζοντας το παλίο και ακόμα κλασσικό "Μπάτσοι, Γουρούνια, Δολοφόνοι"!

Όλο αυτό:
Ήταν ένα πάρτι; Ήταν μία διαδήλωση διαμαρτυρίας, χωρίς καπελώματα από κόμματα, χωρίς βία, μπάτσους και δακρυγόνα; Τελικά, νομίζω όλα αυτά. αλλά ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει όπως θέλει. Και κρίμα που τέτοιου είδους χάπενινγκ δεν γίνονται κάθε μέρα.


Το ποστ αυτό έχει αναρτηθεί και στο ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ

Which side are you on, NOW!

Ένα κολάζ εικόνων και βίντεο σχετικά με την ασυδοσία της αστυνομίας και την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικό.

Γνωστός μεγαλομαλάκας με 7 γράμματα

Ο φτωχός και μόνος καουμπόης δεν είναι μόνος ...

Ο φτωχός και μόνος καουμπόης...

...και ο φίλοι του (τα ζώα).

Παρακαλώ, προωθήστε τις φωτογραφίες και σε άλλα μπλόγκ. Όλο και σε κάποιον έντιμο δημοσιογράφο της TV θα πέσουν (Μπας και μάθει κι ο τηλεθετής επιτέλους τους "Γνωστούς-Άγνωστους" που καίνε την περιουσία του...)

-UPDATE-

Με βάση των εξελίξεων έφτιαξα ένα ομαδικό μπλόγκ. Οσοι ενδιαφέρεστε για συμμετοχή, δεν έχετε παρά να μου αφήσετε στο tsoglanis@gmail.com,η σε σχόλια το δικό σας email.

Είναι βόας, είναι κροταλίας...

-Του Γιάννη Καλαϊτζη απο την Ελευθεροτυπία, σήμερα-

...Και ενώ η τηλεόραση προσπαθεί να αποπροσανατολίσει επικεντρώνοντας μόνο στις καταστροφές από τους χμμμ..."κουκουλοφόρους αναρχικούς" που βγαίνουν από κλούβες, και όχι στην σαπίλα της αστυνομίας ή στο πείσμα της κυβέρνησης να μην παραιτηθεί μετά από ένα τόσο χοντρό γεγονός, όπως η στυγνή δολοφονία ενός 15 χρόνου (γιατί μπορεί να μην έγινε ακόμα η δίκη άλλα οι μαρτυρίες προς τα εκεί συγκλίνουν και αν ο μπάτσος αποδειχτεί αθώος, εγώ ψηφίζω Νέα Δημοκρατία!), το θέμα έχει πάρει διαστάσεις εκτός Ελλάδας δείχνοντας πώς δεν είναι απλώς η "δικαιολογία που ψάχνανε οι 100-200 αναρχικοί για να κάψουν την Αθήνα" (γιατί το άκουσα και αυτό). Διαβάστε από την Indimedia τι γίνεται στο Βερολίνο, Αμβούργο,Λονδίνο, Παρίσι, Κύπρο. Τελικά μόνο ο Διαμαντής το φιδάκι δεν δείχνει να είναι. Και ο πρωθύπουργάρας μας πρέπει να φορέσει γυαλιά πρεσβυωπίας ή να πάει πια στο σπιτάκι του! Τώρα.: Αλλά ευχάριστα χριστουγεννιάτικα δωράκια εδώ.και εδώ...

-ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ-

Η εκπομπή "Πες το και θα γίνει" συνεχίζεται και φέτος με επιτυχία! Μετά από δική μου παράκληση στο Jungle Report, την θέση των δικηγόρων του κατηγορούμενου που παραιτούνται και πέφτουν ένας ένας σαν το ντόμινο, την αναλαμβάνει ο Mr.Κούγιας! Νομίζω πώς αυτή την φορά θα τα καταφέρει και θα κρατήσει. Είναι τόσο αδίσταχτος και σκληρόπετσος, όσο φαίνεται πώς είναι και ο κατηγορούμενος. Ο ΛΑΠΟΥΤΑ μας, είναι σαφέστατος!!!

για τα νεκρα παιδια - 6 Δεκεμβρη

Απο Μαυροπρόβατο

Γιατί άραγε;

Παίρνω αυτή την είδηση από έδώ. και πιο κάτω το χαρακτηριστικό βιντεάκι από τον JoRgO1977


"Εν ψυχρώ εκτέλεση του 15χρονου από τον ειδικό φρουρό....Ούτε αντικείμενα εκτοξεύθηκαν προς τους αστυνομικούς, ούτε βία ασκήθηκε από την πλευρά των νεαρών, ούτε μολότωφ, ούτε αυτοάμυνες, ούτε πυροβολισμοί στον αέρα, ούτε εξοστρακισμοί σφαιρών...Ήταν μια στυγνή εκτέλεση. Πήγαν απλά για να σκοτώσουν και να φύγουν"

Και σήμερα, καίγεται όλη η Ελλάδα...

(Γιατί άραγε;)

Τα τηλεοπτικά κανάλια βγήκαν σαν τα κοράκια να καταδικάσουν τα επεισόδια. Κάδοι σκουπιδιών καίγονται. Τράπεζες βανδαλιζονται από κουκουλοφόρους και "αντιεξουσιατικές ομάδες." , περιπολικά και αυτοκίνητα πεζών τυλίγονται στις φλόγες. Περιουσίες χάνονται. Κάποιοι δεν θα κάνουνε Χριστούγεννα με δώρα....

(Γιατί άραγε;)

Ένας αστυνομικός τραυματίζεται ελαφρά στο μάτι...

(Γιατί άραγε;)

Άνθρωποι κλαίνε που χάσανε τις περιουσίες τους. Ζουμ, η κάμερα στα αίματα της κυρίας που πήγε να ξεπαρκάρει το αυτοκίνητο και έφαγε κοτρόνα στο κεφάλι.

(Γιατί άραγε;)

Στην πραγματικότητα ακούγοντας ειδήσεις μόνο κάποιες τράπεζες την πλήρωσαν, κάποιες μεγάλες αντιπροσωπίες αυτοκινήτων και κάποια δημόσια κτήρια.

(Γιατί άραγε;)

Ο Παυλόπουλος κάνει ότι παραιτείται και ο πρωθυπουργός κάνει ότι δεν δέχεται την παραίτηση του. Παρόλα αυτά στέλνει συλλυπητήριο τηλεγράφημα στην οικογένεια του 15χρονου.

(Γιατί άραγε;)

Την στιγμή μάλιστα που ο μπάτσος δηλώνει αυτοάμυνα και εξοστρακισμό της σφαίρας, μιλώντας μάλιστα για μία τρίτη που ποτέ δεν ακούστηκε. Την στιγμή που κι ο δικηγόρος του παρατήθηκε γιατί δεν του έλεγε την αλήθεια.

(Γιατί άραγε;)

Και ενώ τα κανάλια προσπαθούν να δούνε αν τα πράγματα έγιναν έτσι ωμά όπως τα περιγράφουν οι μάρτυρες, ή η απολογία του μπάτσου είναι σωστή, προσπαθούν να μιλήσουν στους συγγενείς του 15χρονου. Εκείνοι απλώς λένε το ανθρώπινο "Αφήστε μας ήσυχους."

(Γιατί άραγε;)

Και ενώ το βίντεο του Τζαϊαντάκου με την στιγμή της δολοφονίας έχει κάνει το γύρο των τηλεοπτικών καναλιών, η ιστοσελίδα του MEGA αποφασίζει να το "τροποποιήσει" για να μήν ακουστεί το "είναι μαλάκες". Παρακαλώ προσέξτε τα συνθήματα και τα γυαλιά που σπάνε που μπήκαν στο μιξαζ και ένα παράλογο"δολοφόνοι" πριν τον φόνο.

(ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;)

Και κλείνω με Λαζόπουλο απο το Alfa στο μπλόγκ Ναυαρχίδα . Από τις ελάχιστες περιπτώσεις που συμφωνώ μαζί του 100%

....(Γιατί άραγε;)



Και μία πρόσφατη γελοιογραφία του Ιωάννου από το ΄Έθνος που μου ξέθαψε ο εκ Βρυξελλών Τάκης Αλεβαντής. Δεν μπορώ πάρα να τον ευχαριστήσω!

Τα πρόσωπα αλλάζουν, η ιστορία επαναλαμβάνεται...

Του Γιάννη Ιωάννου

Για περισσότερες πληροφορίες, ακολουθήστε τα βελάκια

…Και κατέπαυσε τη ημέρα τη εβδόμη από πάντων των έργων αυτού, διαβάζοντας Αρκά…

Αν υπήρχε τρένο για το ελληνικό χιούμορ το οποίο ταξιδεύει στον χρόνο, σίγουρα η γραμμή που θα διέσχιζε μέχρι το σήμερα θα λεγόταν ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ-ΑΡΚΑΣ!!! Γιατί είναι όμως τόσο σταθμός ο Αρκάς για τον ελληνικό χώρο; Μήπως το λέω λόγω του κατεστημένου του στο περιοδικό τύπο; Δεν είναι αυτός ο λόγος.

Να μην ξεχνάμε πώς όταν ο Αρκάς άρχισε το 1981 να σχεδιάζει τον γνωστό αγάμητο και ανασφαλή κόκορα του, στο ειδικευμένο για λίγους περιοδικό κόμικ Βαβέλ, οι Έλληνες γελοιογράφοι ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα των δύο χεριών, ενώ οι σχεδιαστές κόμικ στα δάχτυλα του ενός (και ούτε) . Για έναν νεογνό του είδους που βγήκε από το αυγό του, και πετάει μέχρι σήμερα φτάνοντας βλάσφημα ακόμα και στο ύψος του Θεού, μια τέτοια επιτυχία για τα ελληνικά δεδομένα αποτελεί άθλο.

Ας εξετάσουμε λίγο που μπορεί να οφείλεται αυτό. Καταρχήν τα κόμικ του Αρκά, οι ήρωες και οι ιστορίες του είναι λαϊκού περιεχομένου. Ο ίδιος όμως φαίνεται πώς όχι. Μοιάζει να είναι βαθύτατα καλλιεργημένος δημιουργός. Μέσα από χιούμορ στηριγμένο σε λογοπαίγνια, και χυδαίες σεξουαλικές αλλά απενεχοποιημένες εκφράσεις όπως σε ένα παραδοσιακό γαμοτράγουδο, με άμεσους ετοιμόλογους διάλογους σαν αυτούς που θα ακούσεις σε ένα στρατόπεδο που θα σε κάνουν να γελάσεις (γιατί δεν έχεις άλλη λύση για να περάσεις καλά), ο Αρκάς σου προσφέρει τελικά ένα μπουκέτο με στραπατσαρισμένα λουλούδια από σκυλάδικο την ώρα που μέσα από ένα φαινομενικά «απλό» punch line μας αναγκάζει να γελάσουμε με το παραμορφωτικό είδωλο του εαυτού μας

Αν και το χιούμορ του είναι βαθύτατα ψυχαναλυτικό, δεν χρειάζεται να είσαι διανοούμενος, ούτε να ξέρεις από Φρόϋντ για να τον κατανοήσεις. Στις μικρές παραβολές του , οι ήρωες δεν είναι απλώς καρικατούρες, αλλά σύμβολα ψυχολογικών αδιεξόδων και δέσμιοι μιας τυραννικής μοίρας. (δεν θυμίζουν κάτι από εμάς όταν σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας;). Μόνο φανταστείτε να είστε ο μοναδικός κόκορας που έλεγα ποιο πάνω, σε ένα κοτέτσι με θεογκόμενες κότες που να σου ρίχνουν όλες χυλοπίτα με ένα ηλίθιο γουρούνι από δίπλα που δεν έχει κανένα πρόβλημα στο να γαμήσει . Φανταστείτε να έχετε καταδικαστεί ισοβίτης μετά από δικαστική πλάνη σε μία απολυταρχική φυλακή στην μέση του πουθενά με συγκάτοικο το μόνο πλάσμα που δεν θα θέλατε ποτέ να είχατε για φίλο! Χωρισμένος πατέρας με παιδί ένα πανέξυπνο σπουργίτι που βγάζει πάνω σου όλο το οιδιπόδειο σύμπλεγμα αποδεικνύοντας συνέχεια πόσο ηλίθιος είσαι! Σεξουλίαρα γάτα κλειδωμένη μέσα σε ένα σπίτι που η γριά κυρία σου παίζει Σοπέν, αναπολεί προπολεμικούς έρωτες και δεν λέει να τα κακαρώσει με μοναδικό αρσενικό ένα ευνουχισμένο γάτο που δεν είναι σε θέση να καταλάβει το πρόβλημα της κατάστασης .Μοναδικός επιζών μετά από μία ολοκληρωτική καταστροφή μαζί με τον εκ διαμέτρου αντίθετο χαρακτήρα από εσένα, να μην μπορείτε να αποφασίσετε αν θέλετε να ξαναχτίσετε τον πολιτισμό ή να τον αφήσετε να πάει τελικά στο διάολο. Παντού αδιέξοδο. Παντού το Γίν με το Γιάνκ σε ατελείωτη μάχη με την ίδια τους την φύση.

Αυτός είναι ο κόσμος του Αρκά. Ο δικός μας κόσμος εν κατακλείδι. Γιατί έτσι και αποφασίσεις να προχωρήσεις πάνω του σε ευθεία γραμμή μήπως και τον αποφύγεις το ποιο πιθανό είναι να ξαναφθάσεις ακριβώς στο σημείο από το οποίο ξεκίνησες.

Υ.Γ. Άφησα έξω κάποιες από τις σειρές του Αρκά. Οι περισσότερες (και οι κυριότερες για μένα ) είναι κρυμμένες μέσα από λίνκ τα οποία δανείστηκα από το επίσημο σαιτ του. Από κει μπορείτε να πάρετε περισσότερες πληροφορίες.