…Και κατέπαυσε τη ημέρα τη εβδόμη από πάντων των έργων αυτού, διαβάζοντας Αρκά…

Αν υπήρχε τρένο για το ελληνικό χιούμορ το οποίο ταξιδεύει στον χρόνο, σίγουρα η γραμμή που θα διέσχιζε μέχρι το σήμερα θα λεγόταν ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ-ΑΡΚΑΣ!!! Γιατί είναι όμως τόσο σταθμός ο Αρκάς για τον ελληνικό χώρο; Μήπως το λέω λόγω του κατεστημένου του στο περιοδικό τύπο; Δεν είναι αυτός ο λόγος.

Να μην ξεχνάμε πώς όταν ο Αρκάς άρχισε το 1981 να σχεδιάζει τον γνωστό αγάμητο και ανασφαλή κόκορα του, στο ειδικευμένο για λίγους περιοδικό κόμικ Βαβέλ, οι Έλληνες γελοιογράφοι ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα των δύο χεριών, ενώ οι σχεδιαστές κόμικ στα δάχτυλα του ενός (και ούτε) . Για έναν νεογνό του είδους που βγήκε από το αυγό του, και πετάει μέχρι σήμερα φτάνοντας βλάσφημα ακόμα και στο ύψος του Θεού, μια τέτοια επιτυχία για τα ελληνικά δεδομένα αποτελεί άθλο.

Ας εξετάσουμε λίγο που μπορεί να οφείλεται αυτό. Καταρχήν τα κόμικ του Αρκά, οι ήρωες και οι ιστορίες του είναι λαϊκού περιεχομένου. Ο ίδιος όμως φαίνεται πώς όχι. Μοιάζει να είναι βαθύτατα καλλιεργημένος δημιουργός. Μέσα από χιούμορ στηριγμένο σε λογοπαίγνια, και χυδαίες σεξουαλικές αλλά απενεχοποιημένες εκφράσεις όπως σε ένα παραδοσιακό γαμοτράγουδο, με άμεσους ετοιμόλογους διάλογους σαν αυτούς που θα ακούσεις σε ένα στρατόπεδο που θα σε κάνουν να γελάσεις (γιατί δεν έχεις άλλη λύση για να περάσεις καλά), ο Αρκάς σου προσφέρει τελικά ένα μπουκέτο με στραπατσαρισμένα λουλούδια από σκυλάδικο την ώρα που μέσα από ένα φαινομενικά «απλό» punch line μας αναγκάζει να γελάσουμε με το παραμορφωτικό είδωλο του εαυτού μας

Αν και το χιούμορ του είναι βαθύτατα ψυχαναλυτικό, δεν χρειάζεται να είσαι διανοούμενος, ούτε να ξέρεις από Φρόϋντ για να τον κατανοήσεις. Στις μικρές παραβολές του , οι ήρωες δεν είναι απλώς καρικατούρες, αλλά σύμβολα ψυχολογικών αδιεξόδων και δέσμιοι μιας τυραννικής μοίρας. (δεν θυμίζουν κάτι από εμάς όταν σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας;). Μόνο φανταστείτε να είστε ο μοναδικός κόκορας που έλεγα ποιο πάνω, σε ένα κοτέτσι με θεογκόμενες κότες που να σου ρίχνουν όλες χυλοπίτα με ένα ηλίθιο γουρούνι από δίπλα που δεν έχει κανένα πρόβλημα στο να γαμήσει . Φανταστείτε να έχετε καταδικαστεί ισοβίτης μετά από δικαστική πλάνη σε μία απολυταρχική φυλακή στην μέση του πουθενά με συγκάτοικο το μόνο πλάσμα που δεν θα θέλατε ποτέ να είχατε για φίλο! Χωρισμένος πατέρας με παιδί ένα πανέξυπνο σπουργίτι που βγάζει πάνω σου όλο το οιδιπόδειο σύμπλεγμα αποδεικνύοντας συνέχεια πόσο ηλίθιος είσαι! Σεξουλίαρα γάτα κλειδωμένη μέσα σε ένα σπίτι που η γριά κυρία σου παίζει Σοπέν, αναπολεί προπολεμικούς έρωτες και δεν λέει να τα κακαρώσει με μοναδικό αρσενικό ένα ευνουχισμένο γάτο που δεν είναι σε θέση να καταλάβει το πρόβλημα της κατάστασης .Μοναδικός επιζών μετά από μία ολοκληρωτική καταστροφή μαζί με τον εκ διαμέτρου αντίθετο χαρακτήρα από εσένα, να μην μπορείτε να αποφασίσετε αν θέλετε να ξαναχτίσετε τον πολιτισμό ή να τον αφήσετε να πάει τελικά στο διάολο. Παντού αδιέξοδο. Παντού το Γίν με το Γιάνκ σε ατελείωτη μάχη με την ίδια τους την φύση.

Αυτός είναι ο κόσμος του Αρκά. Ο δικός μας κόσμος εν κατακλείδι. Γιατί έτσι και αποφασίσεις να προχωρήσεις πάνω του σε ευθεία γραμμή μήπως και τον αποφύγεις το ποιο πιθανό είναι να ξαναφθάσεις ακριβώς στο σημείο από το οποίο ξεκίνησες.

Υ.Γ. Άφησα έξω κάποιες από τις σειρές του Αρκά. Οι περισσότερες (και οι κυριότερες για μένα ) είναι κρυμμένες μέσα από λίνκ τα οποία δανείστηκα από το επίσημο σαιτ του. Από κει μπορείτε να πάρετε περισσότερες πληροφορίες.