THAT, is a Street Party!

Ο κόσμος που μαζεύτηκε στις 6 η ώρα ακριβώς στο Θησείο, ήταν αρχικά 4-5 άτομα. Αν και ξεκίνησα μόνος μου συνάντησα τελικά κάνα δυο φίλους χαμένους από τα παλιά, το οποίο ήταν πολύ συγκινητικό. Και ενώ αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε αν γίνεται εκεί το πάρτι, και ενώ είχε περάσει πολύ ώρα από αυτή που είχε αναγγελθεί και παίρναμε τηλέφωνα μήπως έχουμε κάνει λάθος, κατά τις 7 σκάει μύτη στην πλατεία, ένα καρότσι φωτισμένο με λαμπιόνια, αγιοβασίληδες, ελαφάκια και το γνωστό αγγελάκι με την μάσκα οξυγόνου στην κορυφή. Πάνω του ίσως οι καλύτεροι και εναλλακτικοί DJ΄s που έχω ακούσει ποτέ, τους MUSAK 7.
Το αλκοόλ που είχαμε αγοράσει από το περίπτερο, βότκα και ουίσκι,ήταν αρκετό για να μας ζεστάνει και κάτω από ρυθμούς, ρέγγε αρχίσαμε να χορεύουμε μέσα στο κρύο. Όταν μαζεύτηκε περισσότερος κόσμος ξεκινήσαμε προς Μοναστηράκι ακολουθώντας την καρότσα.

Η στάση εκεί, (που υποθέτω γιατί δεν κοίταξα ώρα θα έμεινε καμιά ώρα) μάζεψε και περισσότερο κόσμο,συνάντησα και άλλους φίλους και ξαναξεκινήσαμε προς την Βαρβάκειο Αγορά. Εκεί στην στοά που μύριζε κρέας και αίμα, πάνω στα σφαγεία και τα τσιγκέλια, τα άτομα που είχαν μαζευτεί, χορεύανε, είχανε γίνει ντίρλα, πρέπει να ήτανε πάνω από 500! Και συνέχεια στα Προπύλαια, τώρα.

Αν και το καρότσι το κουβαλούσαμε στα χέρια, αν και φορές εμποδίσαμε την κυκλοφορία, οι περαστικοί δείχνανε να το γουστάρουν, μάλιστα όλο και κάποιοι καταλήγανε να μας ακολουθούν ή να τραβάνε φωτογραφίες και βίντεο. Πολύ ευγενικά οι DJ πάνω στο καρότσι που δίνανε και τις κατευθυντήριες οδηγίες μας λέγανε να παραμερίσουμε και να κάνουμε χώρο για τα αυτοκίνητα. Στα Προπύλαια πρέπει να είχαμε μαζευτεί και 1000 άτομα.

Εκεί,άρχισε να βρέχει. Και αναγκαστικά για να προφυλαχτούμε γίναμε όλοι "κουκουλοφόροι"!!! Τελικά το πάρτι κατέληξε μέσα στην Στοά Του Βιβλίου με τον κόσμο από τους πάνω ορόφους να κοιτάζει έκπληκτος και κάποιες φορές να χορεύει κι αυτός. Τα ντέκ ίσως λόγω της βροχής, ίσως λόγω συνεχούς χρήσης πια, (είχε φτάσει 5 η ώρα το πρωί) άρχισαν να χαλάνε με αποτέλεσμα να κολλάνε τα CD αλλά αυτό δεν είχε καμία σημασία. Τα αντικαταστήσαμε μία χαρά φωνάζοντας το παλίο και ακόμα κλασσικό "Μπάτσοι, Γουρούνια, Δολοφόνοι"!

Όλο αυτό:
Ήταν ένα πάρτι; Ήταν μία διαδήλωση διαμαρτυρίας, χωρίς καπελώματα από κόμματα, χωρίς βία, μπάτσους και δακρυγόνα; Τελικά, νομίζω όλα αυτά. αλλά ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει όπως θέλει. Και κρίμα που τέτοιου είδους χάπενινγκ δεν γίνονται κάθε μέρα.


Το ποστ αυτό έχει αναρτηθεί και στο ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ