Πόσο μισώ τους Έλληνες

Είχα λοιπόν και εγώ την ατυχία να γεννηθώ στην χώρα που έβγαλε έναν Περικλή, ένα Σοφοκλή και ένα Πλάτωνα. Ατυχία, εφόσον το πνεύμα τους έχει στοιχειώσει τους περισσοτέρους που ζουν από κάτω του κάνοντας τους να πιστεύουν πώς είναι πολύ ξεχωριστοί και ιδιαίτεροι εφόσον όπως πιστεύουνε κουβαλάνε το γονίδιο όλων αυτών των αρχαίων σοφών.

Η εθνικιστική έπαρση των κατοίκων αυτής της χώρας να πιστευτούν πως είναι απευθείας απόγονοι των μεγάλων σοφών της αρχαιότητας (λες και γαμήσια κάνανε μόνο με ανθρώπους της ίδιας χώρας και φυλής) τους κατάντησε σήμερα να πηγαίνουν αντίθετα με άλλα ξενόφερτα αλλά δοκιμασμένα στάνταρ σε διάφορους τομείς προσπαθώντας ή να εφεύρουνε «πρωτοπορίες» ή να σου πασάρουν ένα αντικειμενικά κακό προϊόν.
Η αλήθεια είμαι πώς ποτέ δεν έχω μείνει πραγματικά ευχαριστημένος με κάποιο ελληνικό κατασκεύασμα όταν βλέπω να υπερισχύει το «δεν ξέρω τι κάνουν οι απ΄εξω, εδώ είμαστε Ελλάδα.». Πολλά είναι αυτά στα οποία διακρίνω την χαζοπονηριά του Έλληνα που θεωρεί πως είναι πνευματικός απόγονος ενός Οδυσσέα, και θεωρεί ότι θα το κάνει καλύτερα από τους άλλους, ανεξαρτήτως ότι δεν μπορεί ή δεν χρειάζεται.

Παραδείγματα: Τις προάλλες, αγόρασα κάτι φτηνά φουτεράκια. Η καταστηματάρχης για να με πείσει για την ποιότητα τους μου είπε συγκεκριμένα «αυτά φτιάχνονται στην Ελλάδα». Φυσικά μόλις τα έβγαλα στην πρώτη πλύση από το πλυντήριο οι φόβοι μου για την ποιότητα τους επιβεβαιώθηκαν! Το ίδιο συμβαίνει και με όσα προγράμματα στον υπολογιστή έχουνε φτιαχτεί από ελληνική εταιρία. Συνήθως είναι τρομερά δυσνόητα στην χρήση καθότι χρησιμοποιούνε χαζές πατέντες, έχουνε απίστευτα λειτουργικά λάθη, και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σου γαμήσουν το λειτουργικό σου σύστημα. Φυσικά, αντίθετα από του εξωτερικού που είναι ποιο αξιόπιστα παραμένοντας στην λειτουργικότητα του προγράμματος, τα ελληνικά είναι τίγκα στα εφέ, στους άχρηστους ήχους και στις φιοριτούρες.
DVD ελληνικής διανομής στα βίντεοκλάμπ έχουνε μεγάλη πιθανότητα να μην μου τρέξουνε ή να κρεμάσουν στα μισά της ταινίας ή ακόμα και στο Menu. Να προσθέσω πώς σε σχέση με των ξένων εταιριών είναι τα μοναδικά που «κλειδώνουν» τα Προσεχώς, τις διαφημίσεις και το «Η Πειρατεία Είναι Κλοπή». (Μια δοκιμή στην επόμενη ταινία ελλ. προελεύσεως που θα νοικιάσετε θα σας πείσει.)

Ο μέσος Έλληνας ψυχαναγκαστικά θα έλεγε κανείς, προσπαθεί να αποδείξει στον εαυτό του πώς ό,τι ελληνικό ίσον και καλό. Ατράνταχτο παράδειγμα είναι πως ενώ υπάρχουν παγκοσμίως ένα σωρό φανταστικά ακούσματα μουσικής επιμένει να ακούει την φριχτή και κακόγουστη μουσική της χώρας του, αρνούμενος μέσα από την φράση «εγώ δεν ακούω ξένα» (λες και είναι 100% ελληνικός ο ήχος-χαχα) να ακούσει οτιδήποτε άλλο.
Φιλαράκο ελληναρά άκουσε κάτι που μάλλον θα σε πληγώσει: Συχώρεσε με που δεν καταλαβαίνω τους όρους «Εθνικά υπερήφανος» και «Εθνική κληρονομιά» αλλά το να νιώθεις περήφανος που έτυχε να γεννηθείς σε μια χώρα με σπουδαία ιστορία, η παράδοση μου φαίνεται τουλάχιστον χυδαίο και αναιδές μίας και το μόνο που κάνεις είναι να θες να στεφανωθείς με δάφνες άλλων, χωρίς εσύ να έχεις κουνήσει ούτε το μικρό σου δαχτυλάκι για αυτές. Δεν έχτισες εσύ τον Παρθενώνα ούτε δεν έθεσες εσύ τις βάσεις της φιλοσοφίας ή των επιστημών. Ούτε καν ήσουνα εσύ που κέρδισες το ευρωπαϊκό κύπελλο ποδοσφαίρου το 2004. Ξεκόλλα λοιπόν!

Παρακάτω βίντεο, αφιερωμένο...

Minerva-Ελληνόβλαχε Μαλάκα

Το σκίτσο πάνω αριστερά είναι του Μπόστ.