Πόσο μισώ τον ΗΣΑΠ

Όχι, δεν μπορώ να πω ότι μισώ όλο τον ΗΣΑΠ. (Απλώς μου αρέσουν πολύ οι τίτλοι Πόσο Μισώ...). Μίας όμως και παίρνω το Μετρό σχεδόν καθημερινά, και επειδή μέσα στα πολλά που τους έχω μαζεμένα είναι και ένα άδικο πρόστιμο που μου ρίξανε για εισιτήριο, θα καταποιαστώ με αυτό. Υπομονή. Προβλέπεται ποστ σεντονάτο.

Μια φορά και ένα καιρό, σε ένα κόσμο μαγικό, είχα υιοθετήσει το σύστημα του εισιτηρίου των 24αρων ωρών. Αν υπολόγιζα σωστά τις ώρες που κυκλοφορούσα, είχα την δυνατότητα να χρησιμοποιώ το ίδιο εισιτήριο για δύο μέρες συνεχόμενες. Μόνο που εκείνη την αποφράδα μέρα ενώ το είχα χτυπήσει την προηγούμενη και το όριο του 24ώρου δε είχε περάσει, το ξέχασα στο σπίτι. Και δεν το κατάλαβα μέχρι να με σταματήσουν οι εκλεκτές, όχι μέσα στον συρμό, ή στην αποβάθρα, αλλά είχανε στήσει τις ξόβεργες στο τέλος της κυλιόμενης σκάλας, έξω από αυτή. Πέρασα σαν μπούφος (μιας και μιλάμε για ξόβεργες) από μπροστά τους χωρίς να έχω ακόμα συνειδητοποιήσει και άνοιξα το πορτοφόλι να το βγάλω. Φυσικά εισιτήριο δεν υπήρχε και οι κύριοι του ΗΣΑΠ αποφάσισαν, ότι και να τους έλεγα εγώ να μου κόψουν πρόστιμο 49€. Τώρα, βάση ποιας λογικής το θεωρώ άδικο και ας λένε πως έχουνε βάλει αυτά τα χαζά διαχωριστικά στο πάτωμα που υπενθυμίζουν να ακυρώσεις το εισιτήριο, εξηγούμαι:
1.Δεν είχα μπει καν στον συρμό ή στην αποβάθρα,όπως είπα. Πρακτικά δηλαδή δεν είχα καν χρησιμοποιήσει το μέσο μεταφοράς.
2.Τα μηχανήματα εισιτηρίων απείχαν από μένα μία σκάλα και θα ήταν ποιο δίκαιο (ακόμα και αν μη με πιστεύανε που δεν είναι υποχρεωμένοι) να μου πουν τράβα βγάλε καινούριο, ειδάλλως δεν μπαίνεις.
Όχι! Οι κύριοι του ΗΣΑΠ δεν ήταν εκεί για να ελέγξουν ώστε να μην χρησιμοποιήσω το μέσο χωρίς εισιτήριο. Οι κύριοι ξεκάθαρα ήταν εκεί για να μου κόψουν πρόστιμο και να με τιμωρήσουν για την ζημία που θα έκανα στην εταιρία έτσι και έμπαινα! Θα μπορούσα να το παίξω μάγκας, θα μπορούσα να τους έκανα σκηνή, αλλά καλώς η κακώς συμμορφώθηκα με την νομοθεσία τους, πήγα σε 20 μέρες τους έσκασα το πενηντάρικο, μου δώσανε ένα ευρώ πίσω, και από συνήθεια τους είπα "ευχαριστώ".Λες και μου είχανε προσφέρει κάποια υπηρεσία!
...Φυσικά τις υπόλοιπες μέρες το σκεφτόμουν: Τι είναι το πρόστιμο; Που εξυπηρετεί μια χρηματική τιμωρία; Έχουνε το δικαίωμα να σου αποσπάσουν με το έτσι θέλω ένα μεγάλο χρηματικό ποσό; (πόσο μάλιστα αν έχουνε και μονοπώλιο στο μέσο).
Καταρχήν, το χρήμα είναι μία ανθρώπινη εφεύρεση. Και αν έχω πιάσει σωστά το νόημα της εφεύρεσης αυτής, είναι για να ανταλλάζεις με αυτό, προϊόντα και υπηρεσίες.Όταν σου αποσπούν λοιπόν βάση του νόμου ένα ποσό χωρίς να σου έχουν προσφέρει τίποτα σε αντάλλαγμα δεν κάνουν ένα είδος νόμιμης ληστείας; Εκτός και αν η υπηρεσία είναι ο έλεγχος. Ένας ανακυκλωμένος έλεγχος τελικά, αφού σκοπό έχει όχι να ελέγξει να ταξιδέψεις με εισιτήριο, αλλά να σου τα αρπάξει στεγνά. Νομίζω πάντως ότι αυτοί οι κύριοι πληρώνονται ανεξαρτήτως αν θα ψαρέψουν πρόστιμο. Αν συμβαίνει αυτό τους πλήρωσα για να μου προσφέρουν αέρα κοπανιστό. Ένα πρίμ στον μισθό τους για μία δουλειά την οποία δεν μου κάνανε!

Έτσι λοιπόν ο ΗΣΑΠ Τύραννος με τιμώρησε γιατί ήμουν ξεχασιάρικο παιδί. Τι σημασία αν αναγκάζομαι να συχωρώ τις δικές του παρατυπίες; Τι πειράζει αν κάποιες σκάλες δεν λειτουργούν και κάποιοι σταθμοί δεν εξυπηρετούν; Ποιος νοιάζεται αν τα ακυρωτικά τους μηχανήματα τους δεν χτυπάνε, τα εκδοτήρια είναι "εκτός λειτουργίας" ή που θα πρέπει να υποστώ τις συνεχείς απεργίες τους. Ποιος χέστηκε που δεν θα ζητήσουν καν συγνώμη για όλα αυτά. Ένα πενηντάρικο χάθηκε, εξανεμίστηκε εξαιτίας μιας ηλίθιας συλλογιστικής που ονομάζεται "Πρόστιμο" χωρίς να πάρω πίσω στα χέρια μου τίποτα χειροπιαστό που να το δικαιολογεί.

Αυτές, και άλλες ωραίες ιστορίες από το μαγικό κόσμο του ΗΣΑΠ, ίσως σε κάποιο επόμενο πόστ. Προς ώρας, καλές διακοπές μέρες που είναι, και σε όσους πιστεύουνε πως 2000 περίπου χρόνια πριν, ένας ωραίος κουλ ανάρχας θυσιάστηκε για να είμαστε σήμερα καλοί άνθρωποι και όχι τίποτε μαλάκες, να τους ευχηθώ το καλό Πάσχα.