Ένας καλός άνθρωπος

Art by Daniel Clowes (taken from "Like A Velvet Glove Cast In Iron"/ Fantagraphics Books)

Σήμερα καθάρισα άλλα δύο αλβανά. Μεσημέρι κάτω από το μπαλκόνι μου και φωνάζανε οι γύφτοι. Έβαλα με προσοχή την καραμπίνα, γιατί αν σε πάρουν χαμπάρι φεύγουν, και -!ΜΠΑΜ!, μπουμπούνισα τον πρώτο. Πάρ’ τον κάτω το μαλάκα! Η άλλη η κότα τώρα αρχίζει και τρέχει. Ξαναγεμίζω. Η πρώτη σφαίρα βρίσκει το ντουβάρι. Η δεύτερη στο πόδι. Τον κερατά. !ΑΡΠΑ ΤΗ, ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ! Τον έχω κάτω. Σημαδέυω το κεφάλι και του κάνω το αυτί κιμά. Κουνιέται πολύ η αδερφάρα. Η τρίτη…όχι, η τέταρτη τον κάνει πουρέ.

Και το κακό είναι ότι αύριο θα ξαναρχίσω. Τα αλβανά πολλαπλασιάζονται και βγαίνουν σαν τις κατσαρίδες. Αδύνατον να τους προλάβεις όλους. Ο κόσμος μού ζητάει το ακατόρθωτο. ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ , αυτό θέλουν όλοι. Να καθαρίσουμε από τα αλβανά, τους αράπακλες, τις συκιές, αριστερούς-δεξιούς, όλους. Μασόνους –εβραίους - μουσουλμάνους! Κουλτουριαραίους, καλλιτέχνες, πρεζόνια, χασικλήδες, όλοι, μωρέ, ένα παρεάκι.

Έπρεπε να πάρω μόνος μου την πρωτοβουλία να καθαρίσω αυτόν τον βόθρο που έγινε η Ελλάδα μετά τους μετανάστες. Να ξαμολιέμαι στο δρόμο με το καλάσνικο και να γαζώνω όποιον μου ξινίζει τη καλημέρα. Κι όταν καμιά μέρα οι μπάτσοι δοκιμάσουν να με μπουζουριάσουνε, να με πάνε σε κανά σκατογιατρό, θα τον βάλω κάτω να γαμήσει τη δική του μάνα, ο τρελάρας! Κι αν τα πράματα σκουρήνουν τόσο όσο να μη γλιτώσω τη δίκη από το μασόνο το δικαστή στον οποίο θα πέσω, έχω τη λύση.

Η Παναγιά στο Τιμόνι μου, να με συγχωρέσει, αλλά θα ΄ναι για το καλό όλων των Ελλήνων: Θα βάλω την καραμπίνα μέσα στο στόμα μου, και τέρμα…
…Κι αφού τα τινάξω, θα δείτε όλοι εσείς οι δειλοί: Θα γεμίσετε μιλούνια από δαύτους! Και τότε θα θυμάστε το καλό που σας έκανα… Μαλάκες! Θα έχετε φάει έναν καλό άνθρωπο, που το μόνο που ήθελε ήταν λίγη ησυχία και ειρήνη στο σπιτικό του.





ΠΡΟΣΟΧΗ: Το παρακάτω διήγημα δεν αποτελεί Προτροπή Σε Εγκλήματα Μίσους! Γράφτηκε με αφορμή τον ταξιτζή που με έφερε σπίτι το βράδι, και πραγματικά με προβλημάτισε.