Bloggers : Η νέα γενιά σουπερηρώων.

Γιατί λένε, πώς αν δεν παινέψεις το μπλόγκ σου, αυτό πέφτει και σε πλακώνει! Αλλα, ας αφήσουμε προς το παρόν αυτή την εξυπναδούλα και άς θέσουμε περισσότερο ενα κόμικ, παρά φιλοσοφικό ερώτημα:

Τι θα γινόταν, αν μιά μέρα ανακάλυπτες οτι μπορούσες να πετάς;

…Οτι λυγίζεις σίδερα, τρέχεις πιο γρήγορα απο το φώς, σκαρφαλώνεις και πετάς ιστούς αράχνης, ή βλέπεις τα εσώρουχα των γυναικών με ενα κατέβασμα των γιαλιών σου;

Τι θα γινόταν, τώρα, αν μια μέρα ανακάλυπτες οτι μπορούσες να «ανεβάσεις» τις προσωπικές σου σκέψεις σου στο διαδύκτιο, ανώνυμα, και αν θέλεις, χωρίς καμιά αναστολή;

Καταλαβαίνεις, λοιπόν που το πάω. Η κατασκευή ενός profile στα μπλόγκ , δεν διαφέρει πάρα πολύ από του Μπρούς Γουέιν, όταν αφήνει την αυτοκρατορία του, για να φορέσει μια αποκριάτικη μάσκα και να παίξει ξύλο με τους κακούς. Γιατί έχει πιο πλάκα τελικά, να αυτοονομάζεσαι Μπάτμαν απ’ το να πηγαίνεις σε meeting με βαρετούς βιομηχάνους!

Και είναι τελικά ανάγκη να μην ξέρουν ποιος κρύβεται πίσω από τον Batman ή τον Yellow Kid; (διάλεξα έναν μπλόγγερ στην τύχη) Και πάλι εξαρτάται από το profile σου και ποία κομμάτια του εαυτού σου προτιμάς να μην δείξεις. Ο Μπάτμαν θα ήταν πιό ευάλωτος αν κόσμος του, γνώριζε ποιός ήταν. Το ίδιο και ως, κος Γουέιν. Από την άλλη υπάρχει ο Flash ή οι Fantastic 4 (4… αλλά…Φαντάστικ) στους οποίους ο κόσμος που τους περιβάλλει ξέρει πώς ονομάζονται. Αλλα ποιος ενδιαφέρεται για τα αληθινά ονοματά τους; (τα θυμάται κανείς; Κάποιος απ το κοινό; Παρακαλώ;)

Μια άποψη που ακούστηκε, οτι οι μπλόγγερς είναι οι χασομέρηδες και αποτυχημένοι, που βρίσκουν κάπου ενα κάγγελο να πιαστούν και να πούν ο,τι υπάρχουν, μοιάζει τελκά σωστή, αν και η αλήθεια της έχει μια δεύτερη όψη. Της περίπτωσης ενός Spiderman.

Ο Πήτερ Πάρκερ στην πραγματική του ζωή σαν εφηβος, είναι καυλωμένος, πολύ κακός φωτογράφος και έχει μια απροσδιορίστου ηλικιας γιαγιά που του πρίζει τα συκώτια! Αλλά σαν σουπερήρωας είναι από τους πρώτους βασικούς και στα δύο υπερκόμικ σύμπαντα (DC/MARVEL) .Τελικά, μήπως η σκέψεις κάποιων μέσω των μπλόγκς, τους βοηθούν να υπάρχουν αληθινα; Σκέφτομαι, άρα Υπάρχω,σκέφτηκα,. Τολμώ να το χώσω στην κουβέντα;

Περί δειλίας με την απόκρυψη αληθινής ταυτότητας μέσω των μπλογκς , οπως επίσης ακούγεται, μάλλον θα πρεπει να ορίσουμε τι εννοούμε ΑΛΗΘΕΙΑ αλλα κυρίως τι εννοούμε ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ. Θεωρώ ότι, ή Αδόλφος λέγεται αυτός σε βαράει με το ρόπαλο πίσω απο την μάσκα του, ή Κανένας , οι παρενέργειες του πόνου θα είναι οι ίδιες πάνω στο κεφάλι σου. Σε τί διαφέρει ο μεγαλοαπατεώνας απο εναν άγνωστο ληστή τραπεζών με κουκουλωμένο κεφάλι; Επειδή ο πρώτος κοτσάρει το ονοματεπόνυμο του «καθαρό» στην κοινωνία; Ποιός είναι τελικα αυτός που υποκρίνεται; Μόνο πίσω απο μια μάσκα φαινεται πραγματικά ποιός είσαι. Ο Θεός να ευλογει τους παγανιστές της Αποκριάς, αυτά, με τις μάσκες μας.

Και ένα ελαφρυντικό για αυτούς χωρίς μάσκα και στολή , αλλά σουπερήρωες τελικά:

Αυτή τη στιγμή , στην –γκούχ- ελεύθερη Αμερική, παίζεται στις τηλεοράσεις, το HEROES, και υπόθεση ανθρώπους με υπερδυνάμεις αρχίζοντας απ’ τον υποψήφιο γερουσιαστή που πετάει μέχρι το μπάτσο που ακούει τις σκέψεις. Και αυτοι κρυβονται. Οχι ομως πίσω απο μια αποκριάτικη στολή .Αντίθετα, κρύβουν τις δυνάμεις τους μέσα στους ρόλους που τους επέβαλε η κοινωνιά τους. (ο γερουσιαστής που ντρεπεται να δείξει οτι πετάει για να μη χαλάσει η προεκλογική του καμπάνια, π.χ. ) Παρόλα αυτά, τίποτα δεν τους εμποδίζει να δείξουν τον πραγματικό τους σούπερ- εαυτό κάνοντας τον καμπόσο στους άλλους , η να σώζοντας το κόσμο, αν αυτό χρειαστεί. Σε πολλα μου θυμίζουν τους μπλόγκερς με τις διαφορές και τις μαχούλες τους.

ΤΟ ΧΡΕΟΣ:

«Οι θεατές να γνωρίζουν την αλήθεια μα ο Χορός σα χαζός να μας κοιτάζει»; Δεν ξέρω. Ίσως ένα από τα ζητούμενα των μπλόγκ. Ίσως επίσης, η ελευθέρια στην τέχνη στην κάθε της μορφή , η ανάπτυξη σκέψης χωρίς λογοκρισία . Για μένα αυτά θα ΄ταν το ιδανικά για ενα αξιόλογο μπλόγκ.

Εκεί που θέλω να καταλήξω, αγαπητοί μου μπλογκοήρωες, είναι οτι πρέπει να αφήσετε τις μαλακίες, τωρα μπορείτε να πετάξετε πραγματικά, αρκεί να το καταλάβετε. Και χωρίς τα κολλάν σας!

Blogger, την ώρα που "βγαίνει" από το διαδύκτιο.

(Picture from Watchmen by Allan Moore & Dave Gibbons)