The Under Word

Δεν είναι ένα ποστ για την ομώνυμη ταινία, ούτε για το ομώνυμο κόμικ. Ο τίτλος απλώς ταιριάζει με αυτό που αρχίζω να βιώνω καθημερινά μέσα από το ίντερνετ με κάποιους μπλόγκερ, κάποιους γιουτιούμπερ και κάποιους φορουμάδες φασίστες. Ποιοι είναι αυτοί και πώς ζούνε;
Θαρρώ πώς όλα αυτά τα χρόνια που προσπαθώ να συμβιβαστώ με τους ανθρώπους αυτής γης, έχω γνωρίσει και μιλήσει σχεδόν με όλα τα "φρούτα": Δεξιούς, αριστερούς, ανάρχες, μπάτσους, απολυτίκ, καρατζαφερικούς, συριζιότες,κουκουέδες, πασόκους, θρησκόληπτους, άθεους, τρελούς, γνωστικούς, βλάκες, έξυπνους, ποδοσφαιρόφιλους, αθυρόστομους, σεμνότυφους, ομοφυλόφιλους, κρυπτο-ομοφυλόφιλους, μαλάκες, παρτάκηδες,μουνόδουλους, χασικλήδες, κοκκάκηδες, σωβινιστές, φεμινιστές, καλλιτέχνες, κλπ. Κανέναν, μα κανέναν όμως που να παραδεχτεί ανοιχτά ότι υποστηρίζει τον φασισμό και οτι πιστεύει πώς ο Χίτλερ και η παρέα του είχανε δίκιο.

Και όμως, είναι αυτοί από τους οποίους θα ψωνίσεις τσιγάρα, αυτοί που θα τους χαιρετήσεις τυπικά στην είσοδο της πολυκατοικίας, που θα σε πάνε σπίτι, που θα γελάσετε μαζί με ένα αστείο, που θα δείτε την ίδια ταινία στην ίδια αίθουσα. Είναι αυτοί που αν τους τσακώσεις όταν πετάνε μία φασιστική κορώνα θα βιαστούν να δικαιολογηθούν ότι δεν είναι ρατσιστές, ή φασίστες. Άρα κρύβουν αυτό που είναι, αυτά που σκέπτονται αυτά που υποστηρίζουν. Όπως ένας δολοφόνος, ένας τρομοκράτης, ένας βιαστής, ή ένας παιδόφιλος.

Στο ίντερνετ όμως, χώρος αγνά αναρχικός, ο καθένας είναι (σχεδόν) ελεύθερος να ορίσει τις δικές του αυτόνομες αρχές βγάζοντας πίσω από μία δική του μάσκα τον καλύτερο ή τον χειρότερο εαυτό του. Το ίδιο και όλος αυτός ο "υπόγειος κόσμος" των φασιστών που κρύβονται στην καθημερινότητα. Θα βγάλει την στολή του δημοκρατικού, θα φορέσει την σβάστικα και θα σου χτυπήσει το κουδούνι.

Τρομακτικό, ε;