Αφρικανικό με την Κουρούνα και τον Ούρφουρσλάγκ (like poures)

Ενώ ακούγεται σαν -δε θέλω να ξέρω- παρτούζα, είναι πολύ μακριά. Μοιάζει πιο κοντά σε ανέκδοτο τύπου «Ένας Γερμανός, ένας Καναδός και ένας Πόντιος πέφτουν στη ζούγκλα με τους Μαύρους», και τελικά κάπως έτσι αποδείχτηκε πως είναι.

Ραντεβού, λοιπόν, σε αφρικανικό εστιατόριο και όλοι ήρθαμε με τα καλά μας. Σμόκιν και τουαλέτα, που ήταν απαραίτητο για να μας αφήσουν να μπούμε, και μετά ο καθένας ό,τι καλό είχε. Ο Ούρφους ήρθε με τα καλογυαλισμένα του κέρατα, η Κουρούνα με ακονισμένο το ράμφος της, και εγώ casual, με μια ριχτή αυθεντική γούνα απο Κούγια για να μην κρυώνω. Ινκόγκνιτο η Τεχνική Υποστήριξη.

Και ως λευκοί τούς κάναμε σεφτέ. Πρέπει να ήμαστε οι μοναδικοί ασπρουλιάρηδες που είχαν μπει στο μαγαζί τους απο τότε που αυτό πρωτοάνοιξε και δικαίως νιώσαμε «Δόκτωρ Λίβινγκστον», υποθέτω. Γενικά ήμαστε και οι μοναδικοί πελάτες, τρεις σερβιτόρες, συν κάποιος που έτρωγε μόνος του στη γωνία του μαγαζιού. (Το να πω αφρικανός θα ακουστεί ταυτολογία). Αφού αποτύχαμε με τα σπαστά ελληνικά μας να συννενοηθούμε, δοκιμάσαμε σε άπταιστα αγγλικά και το αποτέλεσμα ήταν θαυματουργό: Ζητήσαμε τον κατάλογο και μας το φέρανε!

Σταθήκαμε λίγο αμήχανοι μπροστά στο μενού, αφού το 80% των φαγητών γράφαν μπροστά τη λέξη Yum (συνοδευόμενη με κάποιο αναγνωρισμένο φαγητό απο την Ε.Ε.). Η παράνοιά μας ότι το Yum είναι κρέας λευκού δυνάστη έφυγε όταν μάθαμε πως Yum "is something like potatoes".

Ο Ούρφους ο Γενναίος τούς ζητήσε ό,τι καλύτερο είχε το μαγαζί, που μείναμε να χαζεύουμε την αισθητική του. Ήταν στολισμένο με ένα ξύλινο ειδώλιο-γκόμενα –βαμμένο χρυσό- και μία widescreen τηλεόραση συνδεδεμένη με DVD μάρκας Blue Sky, που έπαιζε κάποιου είδους αφρικανική σαπουνόπερα. Όταν κάποια στιγμή κλείσαν τη σαπουνόπερα, (ύστερα από διαβουλεύσεις και προτάσεις τύπου "do you want to change the television, do you like it?", "No, no, no, no, yes, yes, yes, yes, no, no, yes, no"), αλλάξαν το κανάλι βάζοντας το Sun City, ένα μουσικό κανάλι με πέντε μαύρες και μια λευκή που κουνούσαν τον κώλο τους, και με υπόκρουση μια άσχετη με τα βιντεοκλίπ αφρικανική μουσική απο τα ηχεία. Όμορφα πράματα!

Στο μεταξύ, ο τύπος, μόνος του στη γωνία, συνέχιζε να τρώει κάποιο yum, και οι σερβιτόρες μέσα στην κουζίνα γελάγαν με εμάς!
Το «Bring us your best drink» φάνηκε λίγο περίπλοκο στην αρχή, καθώς μας ήρθε μία άδεια κανάτα, 2 Guinness και ένα μπουκάλι Emu Palm Wine (νιγηριανό κρασί απο φοίνικα), ήρθαμε σε σύγχυση δε όταν η σερβιτόρα άρχισε να ανακατεύει μανιωδώς το Emu, κουνώντας το στον αέρα, σαν σκετς των Monty Pythons.
Έχυσε στην κανάτα τις 2 Guinness, έπειτα πρόσθεσε το μπουκάλι με το ανακατεμένο Emu και το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά εκπληκτικό. Οι σερβιτόρες γελούσαν πραγματικά μαζί μας! Το ήπιαμε και ζητήσαμε κι άλλο. Εκείνες τότε γελούσαν όλο και περισσότερο!

Και τα καλύτερα του μαγαζιού άρχισαν να έρχονται: Πρώτα τα yum, έπειτα τα ρύζια και τα καφτερά, τηγανιτές μπανάνες, κοτόπουλα και, τέλος, το Λευκό Στρογγυλό Πράγμα ή κάτι που έμοιαζε με χεσμένη ζύμη από ελέφαντα. Ρωτήσαμε ευγενικά "what is this" και πήραμε την κατατοπιστική απάντηση:
«Like poures»
Μπορεί να είχε συστατικό του την πατάτα, αλλά στην πραγματικότητα αυτό που φάγαμε ήταν πολύ μακρυά από πουρέ. Μπορούσες να το κόψεις σαν πλαστελίνη, μπορούσες να το πλάσεις σε μπαλάκι ή στον Ερμή του Πραξιτέλη, αλλά μπορούσες και -βουτώντας το σε μια σάλτσα- να το φας. Κάτι το οποίο σοφά έκανε ο μοναχικός τύπος στη γωνία.
Και ενώ η Κουρούνα γελούσε σατανικά και εγώ αντλούσα πληροφορίες και φιλιά από την Τεχνική Υποστήριξη, ο Ούρφους ο Γενναίος τούς ζήτησε γλυκό (like sweet). Δείξαν να καταλαβαίνουν και μας φέρανε ξηρούς καρπούς! Τέλεια! Συνεπείς στο χιούμορ τους απέναντι στους λευκούς!

Η αφρικανική μουσική από τον τόπο τους διακόπηκε ξαφνικά για να μπει η αφρικανική μουσική από το δικό μας τόπο, το πάντα επίκαιρο τραγουδάκι «Αυτός που περιμένω».
Σιγομουρμουρίζοντας την παραδοσιακή αυτή αφρικάνικη μελωδία, τις αποχαιρετήσαμε με thank you και goodbye, αφήνοντάς τες επιτέλους να ξεκαρδιστούν στα γέλια μόλις βγήκαμε από την πόρτα και βρεθήκαμε στον ψυχρό δρόμο. Ολονών οι τσέπες γεμάτες τώρα με κάρτες από το μαγαζί τους.

Δεν θέλω να κατηγορώ τους ανθρώπους όταν αυτοί με προσπάθεια, και καμιά φορά με χιούμορ, επιχειρούν να μας ευχαριστήσουν. Εξάλλου, πέραν της πλάκας, το φαΐ τους ήταν θαυμάσιο, περάσαμε καλά και αυτοί (πιστέψτε με) ακόμα καλύτερα! Και δε νομιζω ότι αυτά θα είναι τα famous last words μου. Σίγουρα θα μας ξανακούσετε εμένα, την Κουρούνα και τον Ούρφουρσλάγκ. Ήταν μια something like nihterini exodos.

Something like metafisiki embiria - something like anekdoto me lefkous sti zougla.