Μαύρος στην πολυκατοικία

Η διαχειρίστρια του πάνω ορόφου, πολύ σοκαρισμένη χτυπάει το κουδούνι μου, να μου αρχίσει την κουβέντα ωραία.
"Σε ακούω το βράδυ που γυρνάς, και επειδή γυρνάς πολύ αργά,θα ήθελα να σε παρακαλέσω να κλειδώνεις κάτω την εξώπορτα γιατί σήμερα το πρωί βρήκα πάλι τον μαύρο να κοιμάται στα σκαλοπάτια. "

Θα ήταν μάταιο να της έκανα επισήμανση γιά τους γενικούς χαρακτηρισμούς της . Όπως υπερηφανευόταν δημοσίως και η ίδια, πρέπει να είμαστε χαρούμενοι, γιατί σε σχέση με άλλες πολυκατοικίες, εμείς δεν έχουμε ούτε εναν ξένο.

Στην απέναντι μου πόρτα, πίσω από την διαχειρίστρια, στεκόταν η κυρία Ρόμπα με παραμάσχαλα το καταπιεσμένο κανίς της.

«Πωπωωώ…Ηρθε πάλι ο μαυρός;»

«Ναι καλέ, αφου τον είδα το πρωί και τρόμαξα!»

«Αμαααάν»

Η κουβέντα σχετικά με την ασφάλεια της πολυκατοικίας που είχε σοβαρά επιχειρήματα να θέσει , οπως ο παράνομος ύπνος κάποιου σε κοινόχρηστους χώρους, είχε αρχίσει να παρεκτρέπεται.

«Καλά», είπα , «δεν εκανε και τίποτα τρομερό ο άνθρωπος.».

Φαίνεται πως η λέξη «άνθρωπος» σταθηκε αρκετή γιά να τσιμπήσουνε, ώστε να προσπαθήσουν να απενεχοποιήσουν τα λεγόμενα τους.

«Εγώ δεν το είπα έτσι. Εγώ δεν είμαι ρατσίστια. Αντιθέτως εκτιμάω πολύ τη μαύρη φυλή.»

Ώπα…

Ας κάνουμε εδω μερικές διευκρινίσεις: Ρατσιστής δεν είναι μόνο αυτός που μισεί μιά φυλή, ή μιά ομάδα ανθρωπων, αλλά και αυτός που θα πεί πως εξ’ ορισμού την εκτιμάει. Και στις δύο περιπτώσεις πιστεύει σε γενικότητες .

Το political correct προσπαθώντας να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα έφτασε στο άλλο άκρο, να γίνει δηλαδή ελεγκτής των ρατσιστικών σκέψεων που θα κάνουμε .(*) Μόνο που το να σκέφτεσαι ρατσιστικά, δεν αποτελεί το ίδιο ενα έγκλημα ούτε θα πρέπει να έχει το ίδιο βάρος με εκείνους που πράτουν εγκλήματα εν ονόματος του. Δεν έχετε γελάσει ποτέ με κάποιο ανέκδοτο γιά Πόντιους ή για μάυρους; Θα σας θεωρήσω υποκριτές αν το αρνηθείτε!

Πολλοί επίσης παίρνουν το χαρακτηρισμό «ρατσιστής» ως καθαρά υβριστική λέξη και θίγονται. Όμως ο ρατσισμός είναι η νοοτροπία που όλοι μας έχουμε σε ένα βαθμό γιά διάφορα πράγματα και καλό θα ήταν να εξετάσουμε γιατί την έχουμε αντί να την ξορκίζουμε..

Θεωρώ, πώς μας μεγαλώσαν με αυτές! Θυμηθείτε: Μας είπαν ότι υπάρχει το Άσπρο κα ι το Μάυρο. Το, Καλό και το Κακό. Οι Ελληνες και οι Τούρκοι.

Φτανουμε λοιπόν σήμερα, που γιά να δείξουμε στην κοινωνία,ότι είμαστε «ανοιχτοί» χωρίς να το πιστεύουμε και πολύ, πρέπει να αρνηθούμε τις γενικότητες που μας ταίζανε. Ετσι να ένοιωσε κι η διαχειρίστρια μου;

Και επειδή δεν βγάζω το κεφάλι μου εξω από ντορβά , δηλώνω ρατσιστής στους εξής:

.

.

.

Ταξιτζήδες, χουλιγκάνια, πολιτικούς, δημοσιογράφους, καναλάρχες, σκυλάδες, ρεϊβερ, θρησκόληπτους, παπάδες, μπάτσους, εθνικιστές, στρατόκαβλους, σκύλους, περιστέρια, θείτσες, την ελληνική μουσική στην πλειοψηφία της, υπαλλήλους του ΗΣΑΠ, οδηγούς και εισπράκτορες των ΚΤΕΛ, επώνυμους μπλόγκερ (πλυν μερικών και σπανίων εξαιρέσεων) , ότι πράσινο φαγώσιμο φέρνει σε μαρούλι, οδοντιάτρους, ψυχολόγους τηλεοράσεων, και έτσι αν συνεχίσω θα ξημερώσουμε…

.

.

.

Εσείς; Κάνατε την αυτοκριτική σας;

.

.

.

. . .

.

.

.

.

Ολα τα σχέδια εδώ είναι του Robert Crumb. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Crumb βρέθηκε στο στόχαστρο των «πολιτικά ορθών» να κατηγορείται επιπόλαια γιά ρατσιστής ή σεξιστής.

* (Να διαβάστε το Ανθρωπινο Στίγμα του Φίλιπ Ροθ που μιλάει ακριβώς γιά αυτήν την παγίδα.

Και πρός Θεού, ΟΧΙ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ! )