Σατίρισε Τον Πλησίον Σου Ως Εαυτόν Σου

Η «Τρελή Ιστορία Του Κόσμου- Μέρος Πρώτο», του Μέλ Μπρούκς, έχει το κλασσικό αστείο, στο οποίο ο Μωυσής, κατεβαίνει από το βουνό που ο Θεός του παρέδωσε τους Θεικούς Νόμους, κρατώντας τρείς Πλάκες! Μία στο ένα χέρι και δύο στο αλλο, τις οποίες μάλιστα κρατάει με δυσκολία.

« Ακούστε με! Δώστε προσοχή όλοι! Ο Κύριος ο Ιεραχωβά σας έδωσε αυτές τις Δεκαπέντε…» Εκεί πέφτει και του σπάει η μία από τις Πλάκες γιά να του μείνει τελικά μία Πλάκα σε κάθε χέρι!

«… Δέκα! Δέκα Εντολές γιά να τις υπακούσετε ολοι!»

(Και εδώ το ίδιο, γιά τους φίλους του youtubing)

Κάθε φορά που θα φέρω στο μυαλό μου αυτήν την σκηνή, δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ: Ποιές να ήταν αυτές οι Πέντε Εντολές που έγιναν σκόνη και θρύψαλα, πλάι στα σανδάλια του ατζαμή Μωυσή;
Μία από αυτές, τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να αφορά το χιούμορ; Πώς και λείπει από αυτούς τους νόμους, ένα κατεξοχήν ανθρώπινο χαρακτηριστικό που δεν συναντάται σε κανένα άλλο ζώο πάνω στον πλανήτη; Ειδικά οταν οι συγκεκριμενοι νόμοι προέρχονται από την εβραϊκή μυθολογία, από ένα λαό δηλαδή με απίστευτη παράδοση στο χιούμορ, από τον Τσάρλι Τσαπλιν, τους Αδερφούς Μάρξ, μέχρι τον Σάσσα Μπάρον Κόεν.

Αλλά ας έρθουμε και στους «δικούς μας». Από τον Αριστοφάνη, στον Μπάτη, στον Βέγγο και τον Λογοθετίδη. Λοιπόν; Να που έχουμε και μεις παράδοση! Αλλά τι γίνεται σήμερα εν σωτήριον ετος 2007 με αυτή; Που βρίσκεται; Γιατί νομίζω πως οι συνάνθρωποι μου δεν γνωρίζουν αυτήν την σπασμένη από τον ατζαμή προφήτη, Θεική Εντολή;
Το χιούμορ στην Ελλαδα φοβάμαι, βρίσκεται σε έλειψη.

Και να πάρουμε χαρακτηριστικά, κάποια πολύ συγκεκριμενα μπλόγκ, μιας και είναι ένας τομέας που μας αφορά: Δηλαδή ποιοί από δω, έχουνε χιούμορ και ποιοί όχι.

Λυπάμαι, μα συνήθως απίστευτο χιούμορ διαθέτουνε μπλόγκ που θεωρούνται Ανώνυμα. Όπως κατά την γνώμη μου, αυτό, αυτό, αυτό και αυτό (που μας αποχαιρέτησε). Και ποιοί είναι αυτοί αυτοί που τα θεωρούν Ανώνυμα και Παρακατιανά; Κάτι δεινόσαυροι μπλόγκερς που δεν έχουνε καμία σχέση με το χιούμορ και σάτιρα! Που τα ιστολόγια τους στερούνται φαντασίας , έκφρασης και αισθητικής καλλιέργειας. Που τρέμουν στην ιδέα να μην τους σατυρίσουν ή τους κοροίδεψουν, οι μόνοι που χρησιμοποιούν το Comment moderation ή σβήνουν κατά δική τους ερμηνία τα σχόλια σας. Δηλαδή σαν αυτόν, αυτόν , αυτόν, αντε και αυτόν (γιατί τον έχω άχτι). Και γιά δείτε κάτι πράγματα! Είναι όλοι τους Επώνυμοι!
‘Αρα; ΟΛΟΙ οι επώνυμοι μπλόγκερς στερούνται χιούμορ και φαντασίας; Τότε τι έχουμε να πούμε γιά αυτόν εδώ; Έναν επώνυμο, με χιούμορ ήθος και αξιοπρέπεια, που του βγάζω το καπέλο!(αν είχα, μιλάμε).

Το χιούμορ, η αυτοκριτική και η σάτυρα δεν κληρονομείται, δεν έχει να κάνει με το ποιός είσαι (η το ποιός δηλώνεις ότι είσαι) αλλά ξεκινάει από ένα βασικό ενστικτό του ανθρώπου όταν ως παιδί προσπαθεί να κατανοήσει και να κατευνάσει την εχθρική πραγματικότητα που βιώνει γύρω του με τον μόνο ναρκωτικό που ξέρει και τον κάνει να νίωθει ωράια: Το γέλιο. Και την προσπάθεια του να το δημιουργήσει.

Το χιουμορ υπαρχει μέσα μας, αρκεί να μην το αφήσουμε να ασθενήσει, πράγμα που συν΄ήθως κάνουμε κατά την ενηλικίωση μας. Αντίθετα, θα έλεγα ότι πρέπει να το γυμνάζουμε και να το καλλιεργούμε από τους καλύτερους δασκάλους του όπως αυτόν και αυτόν.

Πολλή κουλτούρα-να-φύγουμε,σας έριξα σήμερα, πολύ σεντόνι, ριψοκινδυνεύοντας να γίνω άλλος ενας ιντελεκτουέλ μαλάκας μπλόγκερ ! Κλείνω λοιπόν με μιά έκκληση:
Ένα απόσπασμα από αποκριάτικο γαμοτραγουδο της Νάξου, ειδικά αφιέρωμενο στους «επώνυμους»:

«Χαρείτε νιοί, χαρείτε νιές, χαρείτε παλικάρια,
Κι εγώ του Χάρου τού ‘βαλα σίδερα στα ποδάρια.
Δώστε του χορού να πάει,
τούτ΄η γής θα μας εφάει.
Τούτ΄η γής που την πατούμε,
ολοι μέσα θέ να μπούμε.»

Υ.Γ. Αγαπάμε Reiser!