Βαθύ ξύρισμα και κρεατόπιτες στην οδό Φλίτ
Εκεί που η χημεία δεν έκατσε ήταν στην μουσική που μοιάζει παράταιρη, κουραστική και ξεπερασμένη με την αισθητική της όλης ταινίας, μίας και ο Burton αποφάσισε να σεβαστεί και να την αφήσει στην πρωτότυπη εκδοχή της. Κακά τα ψέματα, μου’ λείπε μια ποιο «διεστραμμένη» ενορχήστρωση που θα μπορούσε να είχε από τον Danny Εlfman.
Την ταινία θα κλέψει η εμφάνιση του Μπόρατ, εεε με συγχωρείτε, του Σάσα Μπάρον Κόεν σε ένα ρόλο που πραγματικά θα τον μισήσετε (!) και όχι του Άλαν Ρίκμαν παρόλη την αξιοπρόσεκτη φωνή του. Καταπληκτική σεκάνς, οι ρομαντικές φαντασιώσεις της Έλενα Μπόναμ Κάρτερ που θυμίζουν επιχρωματισμένες καρτ ποστάλ, ενώ ο Τζόνυ θα ξαναβρεθεί με αιχμηρά αντικείμενα στην προέκταση των χεριών του όχι για να φτιάξει γλυπτά από θάμνους όπως άλλοτε , αλλά για να δολοφονεί ανυποψίαστους πελάτες! Η μόνη ίσως ταινία του Burton χωρίς happy end (υπάρχει στην πραγματικότητα για κάποιους από τους ήρωες απλώς δεν τον ενδιαφέρει) μιας και το φινάλε έχει κάτι από Θεία Δίκη σε αρχαία Ελληνική τραγωδία.
5 σχόλια:
Ακριβως. Αυτο που με χαλασε ολιγον τι στην ταινια, ηταν η μουσικη που αντι να ενισχυει τα μακαβρια σκηνικα, που τοσο πετυχαινει ο Μπαρτον, μαλλον τα εκανε να φαινονται "ελαφρια" και σ'εβγαζε απ΄τη μαυριλα τους. Ειχε επισης καποιες πολυ εξυπνες ατακες,που συνοδευομενες βεβαια και απο τις απιστευτες εκφρασεις των πρωταγωνιστων μ'εκαναν να γελασω. Και πραγματικα αυτο το τελος δεν το περιμενα! Παντως η ταινια μου ανοιξε την ορεξη!
Μου άρεσε και εμένα. Πράγματι, δεν υπάρχει Happy end, υπάρχει κάθαρση, με την έννοια της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Δεν μπορώ να πω ότι με χάλασε η μουσική, μπορεί όντως μια άλλη ενορχήστρωση να ήταν καλύτερη, δεν ξέρω πολλά από μιούζικαλ, έκανε όντως μια αντίθεση αλλά που ήταν εσκεμμένη και ειρωνική. Αν ξέρεις και καλά Αγγλικά και προσέχεις και την προφορά και το ύφος των χαρακτήρων όταν τραγουδούν το απολαμβάνεις καλύτερα. Συμφωνώ, απίθανος ο "Πιρέλι".
εγώ δεν το έχω δει ακόμη, αλλά σε καλώ σε παιχνίδι στο μπλογκ μου....σε περιμένω!
Με πρόλαβε η Πετρούλα αλλά πάρε κι από μένα μία πρόσκληση
http://www.philology.gr/blog/?p=356
@Sanity:
Αν και δεν νομίζω πως συμφωνούμε στο σημείο ελάφρυνσης των σκηνικών με την μουσική, χαίρομαι που συμπήπτουμε.
@Περαστικε:
Αν η πρόθεση του ήταν εξαρχής είρωνική με την μουσική, φοβάμαι πως δεν το πέτυχε.
@Πετρούλα & Αταίριαστο:
Οπως είδατε απάντησα!
Δημοσίευση σχολίου