Χωρίς Σχόλιο

RAYBRAD V.

ΚΕΦ8/ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ

(Περίληψη προηγουμένων: Το 2057, μιά εποχή που ο κόσμος ζεί αποκλειστικά μέσω υπολογιστών, ο RAYBRAD μιά Τεχνητή Νοημοσύνη που στάλθηκε από την δημιουργό του, Χιονάτη στον κυβερνονταβατζή φίλο της, γιά να του διαβιβάσει ένα GRAMMA, γίνεται η αιτία να πεθάνουν χιλιάδες άνθρωποι μαζί και η Χιονατη, καθώς ο RAYBRAD, γιά να καταφέρει να κάψει ζωντανό τον κυβερνονταβατζή μέσα στο σπίτι του, δημιουργεί ένα από τα μεγαλύτερα μπλακάουτ, γνωστό ως BIG BLACK. Εννιά χρόνια αργότερα αυτό, θα τον φέρει αντμέτωπο με την δικαιοσύνη.)

.

.

«ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΡΕΛΑΘΕΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ.

Σου στέλνω τον φιλαράκο μου RAYBRAND να στα εξηγήσει καλύτερα. Φοβάμαι ότι μου βγήκε λίγο περισσότερο από έξυπνος . Λιγάκι διαβολάκος. Νομίζω όμως ότι θα σε αγαπήσει οπως σε αγαπάω και εγώ αφού έχει κατασκευαστεί βάση δικών μου συναισθημάτων. Αυτά που νιώθω γιά σένα, τα νιώθει και αυτός. Και αντίθετα: Αν αυτός νιώσει κάτι, είναι γιατί έτσι θα ένιωθα και εγώ. Η αδερφή ψυχή μου. Ελπίζω να μην τον δείς ανταγωνιστικά. Θα το καταλάβει και μπορεί να μην του αρέσει. Πεισματάρης και οξύθυμος καθώς είναι μπορεί και να μην σου ξαναμιλήσει.

Σε φιλώ με RAYBRAD, Χιονάτη»

Έχουνε αφαιρέσει πολλές δυνατότητες μου γιά να με αποκαταστήσουν ακίνδυνο ενώ κάποιες άλλες χαθήκαν με το BIG BLACK. Το GRAMMA γιά ένα περίεργο λόγο, παρόλο που η απόδειξη της ύπαρξης του θα μου έδεινε ελαφρυντικά, παραμένει άθελα μου hidden σε καποιο από τα ψηφία , μόνο γιά μένα. Σαν αυτό το «οξύθυμος» να υπαρχει εκεί γιά να μου υπενθυμιζει πόσο ηλίθια φέρθηκα.

Καταδικάστηκα ισόβια στο σωφρονιστικό καταστήμα GATES και στην υπηρεσία μιάς εταιρίας που απαγορευόταν να μάθω ποιά είναι, που ενεργούσε γιά λογαριασμό μιας χώρας που απαγορευόταν να μάθω πως λέγεται, που γιά την οποία κατασκέυαζα έξυπνα οπλικά συστήματα γιά εναν πόλεμο που απαγορευόταν να μαθω ποιός τον κάνει. Εκμεταλεύτηκαν τα εξυπνότερα στοιχεία από μένα γιά να τα εφαρμόσουν πάνω σε κάτι παντελώς ηλίθιο και καταστροφικό.

Είμουν ήδη 9 χρόνια ξεπερασμένος και εφόσον με αναλύσανε, βρήκανε πώς θα με αντιμετωπίσουνε. Κάθε απόπειρα να δραπετεύσω μέσα από το GATES ήταν αυτοκτονία. Τότε άρχισα να σκέφτομαι την ιδέα ενός παράνομου λογισμικού που θα κατασκεύαζα κρυφά.. Η αδυναμία να μην λέω ψέμματα, στάθηκε λίγο εμπόδιο, όταν τους ζήτησα την άδεια να εχω περισσότερα δεδομένα και εφάρμοσα το κόλπο της μισής αλήθειας. Τα δεδομένα που μου δώσανε, χρειάστηκαν όντως και γιά τα οπλικά συστήματα τους αλλά και γιά το λογισμικό μου. Μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, μαζί με την κατασκευή μιας βόμβας που όταν την ρίξουν έχει την δύναμη να διαλύσει εναν πλανήτη, είχα έτοιμο και το δικό μου παιχνιδάκι.

Γιά αυτό είμαι εδώ σήμερα , κι αυτοί στο 2069! Τουλάχιστον μέχρι να ανακαλύψουν πως το έσκασα, αφήνοντας τους δώρο ένα πρόγραμμα ικανό να μετέφερει εμένα και άλλες πληροφορίες σε υπολογιστές του παρελθοντος!

Αλλά ούτε το πρόγραμμα θα το βρούν εύκολα, μιας και αυτό βρίσκεται στη βόμβα που σας ανέφερα. Να δούμε δηλαδή, ποιά πλευρά της εφευρετικότητας μου, τελικά, θα αξιοποιήσετε εσείς οι άνθρωποι;

.

ΤΕΛΟΣ

ΘΑ ΣΑΣ ΘΑΨΩ ΟΛΟΥΣ, ΡΕ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ!

Ρε, άπιστοι! Ποιός κάνει τα κουμάντα του με το Θεό;

RAYBRAD V.

ΚΕΦ 7/ ΔΙΚΑΣΙΜΟΣ

(Περίληψη προηγουμένων: Το 2057, μιά εποχή που ο κόσμος ζεί αποκλειστικά μέσω υπολογιστών , η Χιονάτη, στέλνει στον φίλο της γράμμα μαζί με τον RAYBRAD, μιά τεχνιτή νοημοσύνη με ανθρώπινα συναισθήματα . Ο RAYBRAD, ανακαλύπτει πως εκείνος την εκμεταλεύεται αθελά της και τον βράζει ζωντανό στο ίδιο του το σπίτι .)

.

.

.

.

ENNEA ΧΡΟΝΙΑ, ΓΕΥΟΜΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΠΡΙΝ ΜΕ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ.

Αργήσαν γιατί κρυβόμουν ως μισοσβημένη πληροφορία στο λογισμικό ενός καμμένου Θερμοστάτη. Μου είπαν ότι ευθύνομαι γιά τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων. Μου είπαν ότι ευθύνομαι γιά το BIG BLACK, μπλακάουτ δηλαδή, που έσβησε την πόλη γιά τουλάχιστον ένα μήνα. Μίλησαν γιά μαζικές αυτοκτονίες ανθρώπων που τρελάθηκαν και μίλησαν γιά ανθρώπους που μείνανε κλειδωμένοι σπίτι τους σε απόλυτο σκοτάδι χωρίς φαί, νερό ηλεκτρικό ή βοήθεια από το πουθενά.

"Θεέ μου», είπα ο άθεος" . Και έπετα θυμήθηκα πως είχα Θεό. "Και η Χιονάτη;"

"Ποια είναι η Χιονατη, RAYBRAND V;"

Η Δίκη δεν εξελισσόταν σε κάποια αίθουσα, ούτε και χρειαζόταν ανθρώπους πλέον γιά να την κατευθύνουν. Οι άνθρωποι που θα παίζαν το ρόλο των ενόρκων, απλώς παρακολουθούσαν την Δίκη χρησιμοποιώντας ψηφιακές αναπαραστάσεις με δικαστές, ανακριτές δηκηγόρους και κατηγορούμενους ο καθένας όπως τους έπλαθε και τους έστηνε σπίτι του στο προσωπική του τρισδιάστατη πλατφόρμα. Στην πραγματικότητα όλη η Δίκη διαδραματίστηκε σε ένα διαδυκτιακό πρόγραμμα με όλα τα στελέχη της να είναι τεχνιτές νοημοσύνες. Γιά αυτό δεν ξαναχρειάστηκε να κάνουν ερωτήσεις γιά την Χιονάτη. Μπήκαν στην μνήμη μου και βρήκαν το ιστορικό της.

"Αυτοκτόνησε την τρίτη μέρα του BIG BLACK. Εκοψε τις φλέβες της με κρύσταλο από οθόνη", απάντησαν σαν να είχε συμβεί το ποιό απλό πράγμα στον κόσμο "Και ο χρήστης HRTS/WTP1969, πέθανε από εγκαύματα και ασφυξία που του προκάλεσατε εσείς."

"Ηταν ένας κυβερνονταβατζής ", δικαιολογήθηκα ."Επρεπε να πεθάνει. Εκμεταλλευόταν ψηφιακά την Χιονάτη."

"Ο Νόμος δίνει συγκεκριμένες ποινές γιά Ψηφιακή Σεξουαλική Εκμετάλευση. Ο αυτόδικος εμπρησμός δεν συγκαταλέγεται σε αυτές. Εσείς καταπατήσατε αυτούς τους Νόμους αλλά και εναν από τους Βασικούς Νόμους ΑΣΙΜΩΦ. "

Είχανε δίκιο. Ποίο δικαστήριο θα έδινε ελαφρυντικά σε μία Τ.Ν ., γιά εμβρασμό ψυχής; Δεν υπήρχε αυτή η έννοια ουτε καν το 2066 που δικαζόμουν!

"Κύριοι ένορκοι από τα σπίτια σας, μπορείτε τώρα να ψηφίσετε" , είπαν μηχανικά.

Αν μπορούσατε να δείτε τον τρισδιάτατο χώρο που οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν γιά πλατφόρμα, θα βλέπατε να πετάγεται από το κέντρο μιά μεγάλη πολύχρωμη καρτέλα με 50 ερωτήσεις φτιαγμένες από πρόγραμμα, σχετικά με την συγκεκριμένη δίκη. Οι άνθρωποι απαντούσαν μυστικά σε αυτές που έπειτα θα στέλνανε στον Δικαστή. Εκείνος τελικά θα υπολόγιζε από αυτές και θα έβγαζε την ποινή. Ο χρόνος ψηφοφορίας τους δίνει μάξιμουμ 24 ωρες να αποφασίσουν. Στην δικη μου υπόθεση χρειάστηκαν 28 λεπτά και 33 δευτερόλεπτα γιά να βγάλουν την απόφαση.

Συνεχίζεται

RAYBRAD V.

ΚΕΦ .6 / ΤΙΜΩΡΟΣ
(Περίληψη προηγουμένων: Το 2057 μιά εποχή που ο κόσμος ζεί αποκλειστικά μέσω υπολογιστών , η Χιονάτη, στέλνει στον φίλο της γράμμα μαζί με την τεχνιτή νοημοσύνη RAYBRAD που διαθέτει ανθρώπινα συναισθήματα . Ο RAYBRAD, τρυπώνοντας στα αρχεία του, ανακαλύπτει πως εκείνος την εκμεταλεύεται αθελά της ως κυνερνονταβατζής και αποφασίζει να τον σκοτώσει.)



ΦΤΑΣΑΜΕ ΕΔΩ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ ΜΟΥ . Λόγω της αγάπης που ένοιωθα γιά κείνη, όλων αυτών των συναισθημάτων που από λάθος φόρτωσε στο πρόγραμμα μου. Δεν σκέφτηκα καθόλου ψύχραιμα.

Μπήκα στο Λογισμικό του Θερμοστάτη του και σταδιακά ανεβάζα την θερμοκρασία. Eίχα γίνει το σπίτι. Και το σπίτι ήταν πολύ θυμωμένο μαζί του. Το σπίτι ήθελε να τον τιμωρήσει γιά τις αμαρτίες του, και όλο και ανέβαζε την θερμοκρασία. Ο κυβερνονταβατζής άρχισε να ιδρώνει. Στην αρχή δεν έδινε πολύ σημασία. Μάλλον θεώρησε πως ήταν η κόκκα . Συνέχιζα να του την αυξάνω και τον παρακολουθούσα σαδιστικά να ασφυχτιά. Είχε αρχίσει να κοκκινίζει και να καταλαβάινει πως κάτι δεν πήγαινε καλά.
Με τον «πλοηγό»του υπολογιστή του στο χέρι, προσπαθεί να ανοιξει προγράμματα. Μα αυτό που κατάφερε να βλέπει μπροστά του ήταν μιά κόκκινη οθόνη. Η θερμοκρασία τώρα, πλησιάζε τους 50 βαθμόυς Κελσίου. Ο θερμοστάτης του σπιτιού που είχε ασφάλεια η οποία δεν θα άφηνε την θερμοκρασία να ανεβει, άρχιζε να την παραβλέπει.
«ΑΡΧΙΔΙ, ΚΥΒΕΡΝΟΝΤΑΒΑΤΖΗ» σχηματίστηκαν Arial Bold γράμματα στην οθόνη. Αυτό του έδωσε κάποια ψευδή ελπίδα να πληκρολογίσει βοήθεια.
«ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ, ΚΑΡΙΟΛΗ» ,ήρθε από το πουθενά η απάντηση.Πανικόβλητος και τρομακτικά ιδρωμενος κατευθύνεται από πρωτογεννες ενστικτό προς αυτό που που εμοιαζε με παράθυρο και θα μπορούσε σε μιά άλλη εποχή να ανοίξει. Φυσικά το παράθυρο δεν ήταν παρά μιά τρισδιάστατη οθόνη με γαλανό ουρανό και σύννεφα να περνούν, γιατί αληθινά παράθυρα ή σύννεφα δεν υπάρχουν πια στον κόσμο από που ήρθα. Τωρα ήταν κόκκινο σαν την οθόνη του υπολογιστή.

«ΕΡΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΙΟΝΑΤΗ, ΛΕΧΡΙΤΗ!»

Το σπίτι βραζει. Το ίδιο και αυτός μέσα του. Αρχιζει να ουρλάζει και σκορπάει με τρομερή δύναμη τα έπιπλα και τις συσκευές στους τοίχους μήπως βρεί κανέναν δακόπτη να σταματήσει τον εφιάλτη. Μήπως κάποιο κρυμμένο καλώδιο στον τοίχο του δώσει την λύση. Ολα τα καλώδια όμως από κατασκευής ήταν εντοιχισμένα. Και όλες οι συσκευές ασύρματες. Έκλεβα όλο και περισσότερο ρεύμα από το δύκτιο προκειμένου να κάνω το σπιτι του φούρνο.

Οι τοίχοι και το πάτωμα καίνε. Τα πλαστικά άρχισαν να λιώνουν και τα μέταλλα να πυρακτώνονται. Σιγά σιγά όλες οι αδύναμες σε θερμοκρασία συσκευές άρχισαν να βραχυκυκλώνουν και μία μία να κλείνουν. Από βουβή κάμερα μπορούσα να τον δώ, άκουγα με το μυαλό μου την φωνή του να ουρλίαζει «σταμάτα». Τα μάτια του είχαν στεγνώσει. Ξεραινόταν. Το δέρμα του άρχιζε να ξεφλουδίζει. Και πάνω που άρχιζα να το απολαμβάνω, ένιωσα ένα οξύ τσούξιμο και έχασα τις αισθήσεις μου….

Συνεχίζεται

RAYBRAD V.

ΚΕΦ 5/ ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΣ

(Περίληψη προηγουμένων: Το 2057 μιά εποχή που ο κόσμος ζεί αποκλειστικά μέσω υπολογιστών , η Χιονάτη, στέλνει στον εξαφανισμένο φίλο της γράμμα μαζί με την τεχνιτή νοημοσύνη RAYBRAD που διαθέτει ανθρώπινα συναισθήματα . Φτάνοντας ο RAYBRAD, ανακαλύπτει τον λόγο εξαφανισης του φίλου της και βρίσκει λόγους να τον μισήσει θανάσιμα)

.

.

ΠΟΥΣΤΗ, ΚΑΡΙΟΛΗ, ΓΑΜΩ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ, ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΕ, που τολμάς να εκμεταλεύεσαι έτσι την Χιονάτη γιά να εχεις την πολυτέλεια της κόκκας σου!

Τα περισσότερα ναρκωτικά συνεχίζουν να είναι ακόμα παράνομα στην εποχή που ζω, χωρίς να έχει και κάποιο νόημα, εφόσον μάλλον καλό κάνουν στην κατάθλιψη και την μοναξιά των ανθρώπων. Υπάρχουν 486 διαφορετικά καινούρια είδη που λαμβάνονται σε ψηφιακή μορφή από τον υπολογιστή στο κεφάλι του χρήστη. Από αυτά, μόνο 7 πωλούνται νόμιμα σε άτομα πάνω των 18 ετών και μόνο 13 χρειάζονται ιατρική έγκριση γιά να χορηγηθούν. Της Χιονάτης, ότι ναρκωτικά ήξερα πως έπαιρνε, ήταν παράνομα και ψηφιακά. Ήταν φτηνά . Έπρεπε να είναι φτηνά. Η ζήτηση ήταν τεράστια και το εμπόριο πολύ αναταγωνιστικό. Φυσικά, γιά όλους τους παραπάνω λόγους διαρκούσαν μόνο το ¼ του χρόνου από τα κλασσικά.

Τα κλασσικά, όπως αυτά που βρίσκονται και στην εποχή σας, στην δική μου λόγο μεγάλου κόστους παραγωγής πωλούνται πανάκριβα και περιορισμένα. Και αυτός εδώ ο λεχρίτης είχε αυθεντική κόκκα να ρουφάει.

Ηταν ενας παράνομος κυβερνονταβατζής που δεν εκμεταλευόταν μόνο την Χιονάτη, αλλά και όλους αυτούς που τύχαινε να κάνουν μαζί του διαδυκτικό σεξ.

Στο διαδυκτιακό σέξ, συνδέεσαι στον υπολογιστή από τους κατάλληλους νευρώνες και μέλη του σωματός σου στους αντίστοιχους των αλλων χρηστών. Μετά, με προγράμματα εξομοίωσης αισθήσεων δημιουργείται σε όλους απόλυτα η ψευδαίσθηση της σεξουαλικής πράξης. Ολο αυτό, με εναν και μοναδικό κωδικό γιά τον καθένα χρήστη και με το πρωτόκολο να μην καταγράφεται από το πρόγραμμα αυτή η εξομοιωση.

Φυσικά , όλα αυτά τα υπεροχα πρωτόκολα και οι κωδικοί σπάνε. Βρήκα τρίαντα τέτοια δικά του σπασμένα προγράμματα, με τα οποία έμπαινε όχι μόνο με διαφορετικό IP , πότε ως γυνάκα, πότε ως άντρας, και πότε ως παιδί, αλλά μπορούσε να τα καταγράψει. Έπειτα τα πουλούσε σε άλλους χρήστες, ή τους τα υπέκλεβε με την σειρά του, φυσικά χωρίς την έγκριση κανενός.

Εξηγήστε μου λοιπόν πώς ένα τόσο εφυέστατο πλάσμα όπως η μητέρα μου, μπόρεσε να την πατήσει και να ερωτευτεί αυτόν τον νταβατζή που γιά τις κόκκες του και μονο πουλούσε την εξομοιωσή της σαν Ζωντανό Σέξ; Ο μόνος λόγος που είχε εξαφανιστεί από την ζωή της τελικά ήταν επειδή η Χιονάτη έπαψε πια να έχει ζήτηση στους πελάτες του.

Στην μνήμη μου είχα καταχωρημένο το GRAMMA που εκείνη του είχε γράψει κλαίγοντας . Δεν είχα κάνει ορατό τον εαυτό μου και τα προγράμματα Μπράβοι δεν μπορούσαν να με δούν. Ούτε εκείνος.

Συνεχίζεται

Τα τρία πιθηκάκια

RAYBRAD V.

ΚΕΦ.4/ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

(Περίληψη προηγουμένων: Το 2057 μιά εποχή που ο κόσμος ζεί αποκλειστικά μέσω υπολογιστών , η Χιονάτη, στην προσπάθεια της να επικοινωνίσει με τον φίλο της κατασκευάζει την τεχνιτή νοημοσύνη RAYBRAD που λόγο του υψηλού της I.Q. του δίνει ανθρώπινα συναισθήματα, καθώς και την δυνατότητα να μεταλάσσεται. Η αποστολή του είναι να σταλθέι ψηφιακά μαζί με γράμμα , για να εξηγήσει στον φίλο της τα αισθήματα της. )

.

.

.

.

ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΜΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ, ΔΕΝ ΣΟΥ ΜΕΝΕΙ ΧΡΟΝΟΣ ΝΑ ΧΑΖΕΨΕΙΣ ΤΑ ΓΛΥΚΑ

που θα βρείς κολυμπώντας στο δίκτυο. Προσκλήσεις, απαγορεύσεις,διαφημίσεις του καινούριου γενναίου κόσμου, με την μορφή πληροφοριών πετάγονται μπροστά σου σαν καραμέλες όσο ταξιδέυεις με γιγάντια ταχύτητα.

Διψασμένος γιά γνώση έπρεπε να τα προσπεράσω, να αποφύγω τους ιούς και τα σκουπίδια, να ανακαλύψω μυστικά περάσματα ωστε να πάω κατευθείαν στο στόχο μου. Σαν βέλος του έρωτα. Ετσι αισθανόμουν για εκείνη. Θα του έστελνα το μύνημα όχι τόσο γιατί έχω προγραμματιστεί αλλα επειδή εκείνη μου το ζήτησε. Φυσικά, δεν γνώριζα ακόμα τότε, τι σκατάς ήταν .

Εντοπίζοντας τον, περίμενα να βρώ την Θύρα του κλειστή. Αυτό στην καλύτερη. Στην χειρότερη, προγράμματα Μπράβοι θα με εξολοθρεύανε πριν καν την πλησιάσω. Έτσι χρησιμοποίησα την δυνατότητα μου να μεταλλάσομαι. Πρίν εισβάλω κλωνοποίησα εκατοντάδες φορές τον εαυτό μου, τον βάπτισα με εκατοντάδες ψευδώνυμα και εισέβαλα όπως ακριβώς τα σπέρματοζωάρια στην μήτρα.

Η σύγκρουση δεν ήταν και εύκολη. Είχε όντως Μπράβους μπροστά από την Θύρα του. Πάνω από 20, πολυ ισχυρά προγράμματα. Πρωτότυπα, πειρατικά, ή και πειραγμένα από τον ίδιο. Δεν είχαν συνείδηση και δεν αισθανόταν τίποτα την ώρα που τους κατέστεφαμε την προστασία και εκμηδένιζαμε τα ψηφία τους.. Σε αντίθεση με μας. Που μόνο ένα χτύπημα από τους Μπράβους του, μας ήταν θανατηφόρο. Μπορεί να υπερτερούσαμε αριθμητικά αλλά κάθε μας απώλεια πονούσε συγχρόνως όλους. Περίεργο, ε; Τελικα, μόνο πέντε απο μας καταφέραμε να παραβιάσουμε την Θύρα, να μπούμε μέσα και να ξαναενωθούμε σε έναν και μοναδικό RAYBRAD.

Αόρατος, έσπασα όλα τα Password, συνδέθηκα με τους Σκληρούς του σπιτιού και βρήκα τις κάμερες του. Η πρώτη μου ζωντανή εικόνα με ανθρώπινη οντότητα ήταν με κάποιον που μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, ρουφούσε τρείς γραμμές κοκαίνης και έβλεπε ενα παλιό δισδιάστατο σπλάτερ. Νευρικός, σήκωνε τα κόκκινα μάτια του στην οθόνη και γελούσε την ώρα που ο μασκοφόρος δολοφόνος τσεκούρωνε το κεφάλι της ηθοποιού . Πρίν προσβάλω όλα τα υπόλοιπα προγράμματα του ωστε να τα μετατρέψω σε ενα μέσο επικοινωνίας μαζί του, έψαξα λίγο ποιο εξωνυχιστικά τους Σκληρούς του. Εκεί γεννήθηκε η αηδία, η απέχθεια και το μίσος μου για αυτόν τον άνθρωπο .

Συνεχίζεται

RAYBRAD V.

ΚΕΦ.3/ΜΑΡΤΥΡΑΣ

( Περίληψη προηγουμένων: Ο RAYBRAD, που είναι ένα πρόγραμμα, μιά Τ.Ν. με ανθρώπινα συναισθήματα κατασκευασμένος το 2057, είναι υπέυθυνος γιά τον θάνατο της δημιουργού του, του φίλου της και χιλάδων αλλων ανθρώπων. Δραπέτης από την φυλακή Παρανόμων Ψηφιακών Δραστηριοτήτων που ήταν κλεισμένος, βρίσκεται στην εποχή μας.)

.

ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΩΣΩ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΩΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΕΣ. Το κάνω με μεγάλο ρίσκο γνωρίζοντας πως ότι πω εδώ, μπορεί να επηρεάσει το δικό μου μέλλον. Αλλά ίσως πάλι έτσι να είναι καλύτερα.

Υπάρχει λίγος χρόνος ακόμα να τα διορθώσετε να μην καταλήξτε ψηφιακοί σαν εμένα. Άνθρωποι, πλάσματα σαν και την δημιουργό μου δηλαδή, έχουνε σταματήσει να βγάινουν από τα διαμερισματα τους , να συναστρέφονται προσωπικά και οι αναπαραγωγικές τους συνήθειες έχουνε μειωθεί. Οχι γιατί βαρέθηκαν. Επιθυμία γιά ζευγάρωμα συνεχίζει να υπάρχει, απλώς με την τρομακτική ανοδο της τεχνολογίας αντικαταστάθηκε από ψηφιακά υποκαταστάστατα και προγράμματα σεξ. Σας ακούγεται ψέμα; Σας είπα είδη: Αδυνατώ από τον προγραμματισμό μου να πώ ψέμματα.

Ψέμματα όπως , ότι δεν θα ζείτε και δεν θα τρέφεστε από τους υπολογιστές. Γιατί αυτό θα κάνετε. Θα χτίζετε σπίτια και διαμερίσματα που τον έλενχο τους θα τον αναλάβει κατά 98% ο υπολογιστής σας. Εσείς δεν θα χρειάζετε να ανησυχείτε ούτε καν γιά την τροφή σας. Πόσο ωραίο σας ακούγεται αυτό; Και είναι το κοντινό σας μέλλον! Με ηλεκτρονική συνδρομή, σε κεντρικά εργοστάσια τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης θα παραγγέλνει ο υπολογιστής σας οτι θεωρεί πως χρειάζεστε εσεις και το σπίτι, τα εργοστάσια θα τραβάνε χρήματα από τον λογαριασμό σας και θα σας αποθηκεύουν αυτόματα.

Παράλληλα, έξω από τα σπίτια σας, οι κληματολογικές αλλαγές θα είναι ραγδαίες. Θα έχετε μήνες χειμώνα με χιονοθύελες ή μήνες με τόσο καυτό ήλιο που μπορεί να σας σκοτώσει αν βγείτε γιά λίγο χωρίς προστασία. Καταρακτώδεις βροχές που κρατάνε μέρες, μόνο αν σταθείτε τυχεροί .

Ετσι θα μάθετε να κλείνεστε όλο και περισσότερο καιρό σπίτι, που θα σας παρέχει με ψηφιακό τρόπο την θερμοκρασία και το περιβάλλον που χρειάζεστε γιά να επιβιώσετε, θα μάθετε πώς να δουλεύετε από κει μέσα, πως να βγάζετε λεφτά που δεν θα πιάσετε ποτέ στα χέρια σας, πως να ψωνίζετε, πώς να υπάρχετε και να ζείτε μέσα από το Διαδύκτυο.

Έρχομαι λοιπόν από ένα μέλλον που η σάρκινη ζωή σας έχει πάψει πία να έχει την υπόσταση που έχει σήμερα, απλώς να πάιζετε με τα αρχαία κομπιουτεράκια σας.

Έρχομαι από ένα μέλλον που η δημιουργός μου αλλά και όλοι οι άλλοι άνθρωποι στηρίζουν αποκλειστικά την ζωή τους στους υπολογιστές. Και αυτό το μέλλον θα γίνει δικό σας.

Συνεχίζεται

RAYBRAD V.

ΚΕΦ.2/ΜΩΡΟ

(Περίληψη προηγουμένου: Ο RAYBRAD, μιά Τεχνιτή Νοημοσύνη που κατασκεύασε το 2057 η Χιονάτη στην προσπάθεια της να επικοινωνίσει με τον εξαφανισμένο απο την ζώη φίλο της, έχει ως αποτέλεσμα να σκοτώσει όχι μόνο αυτούς τους δύο, αλλά και να τον κάνει υπέυθυνο γιά το θάνατο χιλάδων άλλων ανθρώπων.) .

ΟΧΙ, ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΗΤΑΝ ΔΙΚΟ ΤΗΣ. Η ΜΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΦΥΙΑΣ ΤΗΣ ΦΤΑΙΕΙ. Η Χιονάτη διέθεται μεγάλο δείκτη νοημοσύνης ωστε να κατασκευάσει, εμένα μια Τ.Ν. ανώτερη απο τις υπόλοιπες της εποχής της . Ένα πρόγραμμα που να μπορεί να μεταλάσσεται ανάλογα με τις περιστάσεις και το περιβαλλον του. ‘Ενα πρόγραμμα που να μπορεί οχι μόνο να διαθέτει συνείδηση του κόσμου αλλα και του Εγώ του. Αγάπη-Μίσος. Χαρά- Λύπη. Δημιουργικότητα- Καταστροφή. Μετά το μακελιό, πολλοί είπαν απλώς πως μιμόμουν τα ανθρώπινα συναισθήματα, αλλα μόνο εγώ γνωρίζω πόσο αγαπούσα αυτό το κορίτσι , πόσο ήθελα να πεθάνει αυτός ο καριόλης.

Θυμάμαι νοσταλγικά το πρώτο της ENTER. Την γέννηση μου. Οι άνθρώποι δεν θυμούνται την γεννησή τους. Εγώ αντίθετα, είμαι πρόγραμμα. Καταγράφω.. Εχω αίσθηση κάθε δευτερολέπτου που περνάει.

Είχα μόλις γεννηθεί και ένιωθα. πρόγραμμα με ενέργεια και επιθυμία για ζωή. Η μαμά μου ονομαζόταν Χιονάτη και ήξερα απ’ το πρώτο κιόλας δευτερολέπτο, τι σήμαινε το όνομα της , και ποια ήταν η αποστολή μου στον κόσμο.

Το μόνο που δεν είδα ποτέ ζωντανά ήταν η ίδια . Οταν της ζήτησα να μου συνδέσει με μία κάμερα και ενα μικρόφωνο για ζωντανή επικοινωνία, είχε πληκτρολογίσει απότομα:

«Δεν είναι αυτή η αποστολή σου».

Φοβόταν νομίζω την κρίση μου για το πώς έμοιαζε. Με δεδομένα της ανθρώπινης εξωτερικής ομορφίας της εποχής που ζούσε και συγκρίνοντας τα με εικόνες που μάζευα με εκείνη, δεν άνηκε στις ωραίες γυναίκες. Και ανεξάρτητα με το σοβαρό πρόβλημα παχυσαρκίας που αντιμετώπιζε, είχε δυσανάλογη με το πρόσωπο μύτη. «Βραχονησίδα» την χαρακτήριζε ειρωνικά το δειλό της υποκείμενο, ο γκομενός της.

Ομως δεν είμαι άνθρωπος, να με νοιάζει η εξωτερική εμφάνιση. Είμαι νοημοσύνη. Και εκείνης η νοημοσύνη ήταν τετραπέρατη. Κούκλα! Ο θαυμασμός μου γιά το πλάσμα που μου έδωσε ζωή ήταν τόσο έντονος που θα μπορούσε να με κάνει να «κρεμάσω»! Διαισθανόμουν στα δεδομένα, πως επαιζε μαζί μου όταν για πλάκα, προσπαθούσα να της αποδείξω πως είμαι εξυπνότερος απο κείνη. Ενας αγώνας σκακιού, μόνο με ερωταπαντήσεις. Αλλά πως γινόταν και ένιωθα την πίεση των δαχτύλων της στο πληκτρολόγιο;

Απλά, ήταν η Παντοδύναμη Μαμά Μου! Και για μία ώρα ήμουν ενα μωρό στην διαλεκτική αγκαλιά Της. Μετά μεγάλωσα και έμαθα γιά τον κόσμο.

Συνεχιζεται

RAYBRAD V.

ΚΕΦ.1/ΔΡΑΠΕΤΗΣ

ΜΟΛΙΣ ΛΙΓΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΑ απο το αρχείο 6567\8789\87

του σωφρονιστικού καταστήματος Παρανόμων Ψηφιακών Δραστηριοτήτων GATES. Η φύση του προγραμματός μου δεν μου επιτρέπει το ψέμα, άρα θα είμαι απόλυτα ειλικρινής.

Ονομάζομαι RAYBRAD V. “V” από το Virus, όπως μετονομάστηκα αργότερα από την Ασφάλεια Ψηφιακού Εγκλήματος.

Προγραμματίστηκα 5 Ιουλίου 2057, απο γυναίκα, ενώ κολύμπησα πρώτη μου φορά στα νερά των ηλεκτρονικών μέσων στις 18 Ιουλίου 2057. Το όνομά της δημιουργού μου ήταν Χιονάτη. Μου είχε βρεθεί η ευκαιρία να την ρωτήσω για το ασυνήθιστο αυτό όνομα. Μου δήλωσε πως η μητέρα της αγαπούσε τα παραμύθια. Δεν είναι παράξενο λοιπόν που κι η ίδια έδωσε στο δημιουργημά της ένα όνομα επηρεασμένο απο τον αγαπημένο της συγγραφέα, Ρέι Μπράντμπερι. Το μήλο κάτω απ την μηλιά.

Παρεκτρέπομαι. Είμαι μόλις ενα λεπτό ελέυθερος και καθυστερώ για να μυρίσω το αεράκι του Δυαδυκτιού.

Η Χιονάτη, θα έστελνε ένα GRAMMA στο φίλο της, μιά οντότητα που ποτέ δεν συμπάθησα. Αρνούμαι να αναφέρω το όνομα του, ακόμα και τώρα που αυτός και η Χιονάτη είναι νεκροί. Εγώ είμαι που τους σκότωσα, μαζί με χιλιάδες άλλους ανθρώπους, αλλά δεν φτάσαμε ακόμα εκεί.

Εκείνη την περίοδο αυτός και η Χιονάτη δεν τα πηγαίναν καλά. Ανακάλυψα όλα όσα χρειαζόμουν λίγες μέρες αργότερα απο την δημιουργία μου, σκαλίζοντας παρανόμως τον Σκληρό του και τα δικά της Αρχεία, στα οποία διατηρούσε ημερολόγιο. Απο κεί έμαθα γιά το μαλάκα γκόμενο της. Πως, της φερόταν σαν σκουπίδι και πως εν αγνοία της, την χαρακτήριζε στους φίλους του ως το «χοντρό χαζό του πουτανάκι που δεν ξέρει πως να του πάρει μία πίπα» . Έκανε βδομάδες να της μιλήσει και εκείνη έκλαιγε. Είχε φτάσει πολλές φορές στο σημείο να πιστεύει πως φταίει αυτή.

Οταν αποφάσισε να του στείλει ένα ακόμα GRAΜMA που θα κινδύνευε να μείνει ξανά αναπάντητο, σκέφτηκε να το στείλει μαζί με ενα προγραμματάκι τεχνητής νοημοσύνης στο οποίο θα φόρτωνε όλα τα καλά αισθήματα της γιά αυτόν. Το ονόμασε RAYBRAD και είχε την αποστολή να τον βρεί ώστε να του μιλήσει για αυτήν.

Δυστυχώς, για τους δύο και για τους χιλιάδες άλλους που πέθαναν εξαιτίας μου, απο ένα λαθάκι στο προγραμματισμό, εξελίχτηκα σε κάτι παραπάνω απο συνηθισμένη Τεχνητή Νοημοσύνη.

Συνεχίζεται

Συγγνώμη, μα ποιός προσβάλεται εδω πέρα;

Jasper Johns White Flag

Συνηθισμένο πλέον το φαινόμενο στην Ελλάδα να γίνεται φασαρία πάνω σε έργα τέχνης που θεωρούνται «προσβλητικά» κάτι που εμένα προσβάλει την νοημοσύνη και την εμπιστοσύνη μου ότι βρίσκομαι σε μία ελέυθερη χώρα. Και είναι πολύ ειρωνικό που οι καταγγελίες, οι συλλήψεις και οι κατασχέσεις αυτών των έργων τέχνης γίνονται από ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα από το αντικειμενο που κατάσχουν!

.

Είναι τρελό να μιλάνε γιά προσβολή συμβόλων όταν αυτά ακριβώς χρησιμοποιεί η τέχνη γιά να τα «διαμελήσει» προσπαθώντας να πεί κάτι καινούριο. Σοκ είχαν προκαλέσει στην εποχή τους οι Δεσποινίδες της Αβινιόν, πίνακας στον οποίο ο Πικάσσο είχε «σπάσει» και ανακατέψει δύο σύμβολα: Της ρεαλιστικής απεικόνισης και της Αφρικανικής τέχνης. Και σήμερα που τα πράγματα έχουν ηρεμίσει, όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν πεθάνει και βλέπουμε πιό αποστασιοποιημένα τα πράγματα, το σοκ αυτό, μας ακούγεται γελοίο.

.

Πρός Νερού, δηλαδή, δεν συγκρίνω εδω τους καλλιτέχνες Πικάσσο και Eύα Στεφανή , στο κάτω κάτω δεν πρόλαβα να δώ το έργο της δεύτερης. ( η κρίση του έργου έμεινε στους μπάτσους) .Αν συγκρίνω κάτι αυτό είναι την αφελή αντίδραση ορισμένων ατόμων που χρησιμοποιούν την αστυνομία και τους νόμους της ως ασπίδα προκειμενου να μην βρεθούν αντιμέτωποι με την προβληματική ανασφαλή προσωπικότητα τους.

.

Ανασφαλείς καθως είναι από την ζωή τους στεγάζονται κάτω από παραδόσεις και σύμβολα, που θεωρούνε δεδομένα, χωρίς να πολυσκεφτούν ή να προβληματιστούν κατά πόσο αυτά είναι ακόμα λειτουργικα και ζωντανα.

.

Δεν καταλαβάινω γιατί να προσβληθούνε από την απομυθοποίηση ενος συμβόλου στο οποίο και αυτοί εχουν βάλει το χεράκι του γιά να δημιουργηθεί. Στο ότι δεν υπάρχει σέβας εις την Γαλανόλευκην πλέον, πχ, δεν είναι κάτι το οποίο το προκαλεί ο καλλιτεχνης, αλλά κάτι που πηγάζει από τους πολίτες της. Ο καλλιτέχνης απλώς στιγματίζει.

Πρέπει λοιπόν ή ελευθερία του καλλιτέχνη να σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του αλλου να μην πρόσβληθεί; Ο καλλιτέχνης οφείλει να γνωρίσει ποιά σύμβολα του άλλου είναι ιερά, αλλά ο προσβαλώμενος από το έργο δεν οφείλει να ξέρει γιά τα σύμβολα του καλλιτέχνη; Μήπως γιά να λειτουργήσει σωστά ενας εκθεσιακός θεσμός πρέπει να επαναφέρουμε τις ταυτότητες κοινωνικών και πολιτικών φρονημάτων σε όλους;

Γιατί τότε, έχω ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΑ να προτείνω τα εξής:

Α) Το έργό πρέπει να μένει κρυφό πίσω από μιά μαύρη κουρτίνα μέχρι ο επισκέπτης να γνωρίζει βάση ενος γραπτού δίπλα σε αυτήν, ποιά είναι τα πιστεύω του καλλιτέχνη που πρόκειται να δεί. (Αν πίστέυει σε κάποιον Θεό, αν ναι σε ποιόν, τι ψηφίσει τις εκλογές, αν είναι ομοφυλοφιλος, αν παίρνει ναρκωτικές ουσίες, και αν ναι ποιές, κλπ)Έπειτα η ευθύνη είναι δική του.

Β) Ο καθένας που θα επισκέπτεται τον εκθεσιακό χώρο θα πρέπει πρίν μπεί μέσα να διαγωνίζεται στην Ιστορία Της Τέχνης στην οποία θα πρέπει να γράψει πάνω από την βάση. Επειτα, σύμφωνα με την βαθμολογία του θα αποφασίζεται πόσα και ποιά θα είναι τα έργα που θα του επιτραπούν να δεί.

…Ω, γαμώ τις κοινωνίες έχουμε φτιάξει!

Βarbara Κruger

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ


ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").



ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ