Ποπάυ, ο Μαλάκας!

Πριν σας παρουσιάσω το καινούργιο μου μπλόγκ, θέλω δύο λεπτά να υποβάλω τα σέβη μου στον πατέρα των blanco και των διορθωτικών γενικότερα! Έπειτα, στις εκδόσεις «ΔΡΑΓΟΥNΗΣ»ή σε οποιοδήποτε άλλο εκδοτικό οίκο κόμικς είχε φιλοξενήσει τον γκαβό ναυτικό με τον τσιμπούκι.

Το να αγοράζουμε με παρέα μανιωδώς κάθε καλοκαίρι τεύχη ΠΟΠΑΥ και να σβήνουμε με blanco τα συννεφάκια (η μπαλονάκια) με τους διάλογους, αντικαθιστώντας τους σύμφωνα με τα καρέ ή το κείμενο, με ότι μας ερχόταν στο μυαλό ή μας φαινόταν αστείο, ήταν η μοναδική μας απασχόληση όταν δεν είχαμε τίποτε άλλο σοβαρότερο να κάνουμε (όπως να βρούμε γκόμενες π.χ.). Η διαδικασία ήταν απλή. Αναλαμβάναμε εναλλάξ μία ή δύο σελίδες ο καθένας από το κόμικ, τις οποίες αποκαλύπταμε στον άλλον, μόνο αφού τις είχαμε «πειράξει». Το αποτέλεσμα ήταν πολύ αστείο ή τουλάχιστον πολύ ποιο ενδιαφέρον από το ίδιο το πρωτότυπο κείμενο, μιας και εισάγαμε σε ένα καθαρά παιδικό κόμικ ενήλικες έννοιες και σκέψεις, αναφορές σε υπαρκτές καταστάσεις και γεγονότα, σεξουαλικά υπονοούμενα (καμιά φορά και καθόλου υπονοούμενα) και πολύ κακές λεξούλες! Ακόμα και σήμερα όταν ξαναβρισκόμαστε μεταξύ μας, δεν υπάρχει περίπτωση να μην αναφερθούμε σε ατάκες του Ποπάυ η του Πόλντο που έχουμε γράψει και μην γελάμε σαν χάχες!

Χωρίς να το πολυκαταλαβαίνουμε στην αρχή, αρχίσαμε να εμβαθύνουμε στο προφίλ και την συμπεριφορά του κάθε ήρωα. Έτσι ο Ποπάυ γίνεται απίστευτα σεξιστής , ακαλλιέργητος και βρουτάλ τύπος που ταπεινώνει συνεχώς την Όλιβ μπροστά σε άλλους μόνο και μόνο επειδή δεν έχει στήθος, εκείνη γίνεται μια υστερική ανέραστη και χαζή μικροαστή που θα δεχτεί τους εξευτελισμούς από όλους, ο Μπρούτο δεν έχει ξεπεράσει ακόμα το οιδιπόδειο του με την Μάγισσα μητέρα του που σε κάθε ευκαιρία του φέρεται με απαξίωση και με τον Ρεβυθούλη να ανακαλύπτει την χαρά της μαλακίας σχεδόν σε κάθε επεισόδιο! Στο πάνελ θα προστεθούν οι Παππούς και Πόλντο, σαν δύο ανώριμοι χασομέρηδες που επειδή βαριούνται, συνωμοτούν για να ενοχλήσουν τους γύρω τους, η γιαγιά Τσελέστα που ακόμα κανείς δεν ξέρει ακριβώς ποια είναι η συγγένεια της με τον Παππού (γυναίκα του, γιαγιά του, ή μάνα του;) αλλά γκρινιάζει συνεχώς στους γύρω της, ο Γίγαντας Γκρισσίνο με Σύνδρομο Ντάουν, και η Συμμορία των νάνων Μίνκς που μπερδεύουν συνεχώς μεταξύ τους, τους εαυτούς τους!

Αναλογιζόμενος πώς αυτές οι ιστορίες όπως τις έχουμε φτιάξει, μπορεί να έχουνε πλάκα και έξω από το κλειστό κύκλωμα της καλοκαιρινής μου παρέας, τις σκανάρα, τις επεξεργάστηκα στο κομπιούτερ να φύγουν οι μουτζούρες και τα δικά μας κολλυβογράμματα (Αφού τις περισσότερες φορές επειδή δεν έφτανε ο χώρος του υπάρχοντος μπαλονιού αναγκαζόμαστε να γράφουμε στα πλαίσια ή μέσα στα καρέ) και αποφάσισα να τα ποστάρω ξεχωριστά σε ένα μπλόγκ κάτω από τον τίτλο «Ποπάυ ο Μαλάκας» με την ελπίδα να είναι όντως πραγματικά αστείες. Βουαλά λοιπόν! Ανοίξαμε και σας περιμένουμε!